SALINCAK BELASI

26.Biz olamadık?

İki  gün, üç  gün ve en sonunda dördüncü günde bitmişti. Bir hesaplaşma için yola çıkan Azat, bir türlü ayaklanmak istememişti. Sevdiği kızdan duyacağı cevap resmen onun elini kolunu bağlıyacaktı.  Yaklaşık beş ay nasıl yirmi altı yılın gücünü emebilirdi? Önce kiminle hesaplanacağını düşünmekten başka bir şey yapamayan adam, Ela’nın aramalarını ve evlerine gelişlerini yok saymıştı. Sigara kokusuyla mahvettiği evlerinden sadece nişanlısı gelince çıkıyordu. Onun dışında bu mahallede evden ve yüzükten öylesine soğumuştu ki. Her an bir bilet alıp ailesinin yanına gidebilirdi. Ama orası da ayrı bir sorundu. Büyük ihtimalle annesinin isteği üzerine kız kardeşi görüntülü konuşmak istiyordu. Tabii ki geri kalan aile fertleri de onları dinleyecekti. Aysima'nın dediğine göre, Ela onu çoktan aramış ve sık sık mesajlaşmışlardı ama o, ısrarla gerçekten bu kadar samimi olup olmadığını anlamak için görüntülü de konuşmak istiyordu. Azat en sonunda dayanamayarak 'O gerçekten samimi birisi. Neyini merak ediyorsun?'demişti.
İçinden ise devamını getirdi. Samimi ve başkasına aşık. Geçen 4 gün bu içinde o kadar çok senaryo kurmuştu ki bütün algısı değişmişti. Ela’nın tavırları, bakışları, sözleri, her şeyi aklına dağılmış  karınca kolonisi gibiydi. Gözünü her kapattığında Görkem'in geldiği ilk gün Ela’nın nasıl davrandığını hatırlamaya çalışıyordu. Ama insan zihni o kadar kötüydü ki, sadece ikisinin bir ara mutfağa gidişini ve nişanlısının zil sesini dakikada tanıyan arkadaşını hatırlatıyordu.
Öylesine sıkılmıştı ki bu saçma aşk hayatından ne yapacağını bilmiyordu.Bugün ise restoranta gidip bütün gün egzersizleriyle oyalanmıştı.Aslında uyumak içinde orada kalacaktı ama Duru her an konuşmak için gelir diye mecburen mahalledeki evlerine gelmişti.Kaldığı yer tam olarak eve benziyordu çünkü kavgalarından sonraki gün evlerinin çoğu eşyası gelmişti.Azat onları geri gönderirken Güney araya girmişti ve hepsini taşımalarına yardım etmişti.Genç adam bir ara Güney'i kovmaktan beter etsede ,arkadaşı ona sadece 'Yatağın yönü çok mu kötü.' diyerek kendisini delirtmişti.En sonunda halısız ve bir çok eşyası hala paketli olan güzel bir ev olmuştu.
Azat o günden sonra eşyalarını almak için bile ,Günay teyzesinin evine gitmedi.Göerkemin konuşmak istediğini söyleyen mesajlarını ise okumamıştı bile..Bu hayatta herşeyi net yaşayan adam,bugünlerde en büyük kararsızluğındaydı..
Akşam üzeri geldiği evin  daha bahçe kapısındayken bile bir farklılık olduğunu anlamıştı.Bahçedeki dağınık duran saksılar düzelmiş ve pencereden gördüğü kadarıyla perdeler takılmıştı..
Azat, gün içinde Ela'nın uğradığını farkedince içindeki boşluk dahada büyüdü.Özlemekten ölmek diye birşey varsa,genç adam bir kaç gün içinde bu duyguyla tanışacaktı.
Kapıyı açıp içeri girer girmez, koltuk değneğini tutmayı reddermişçesine ağrıyan omzunu sıvazladı.Bu aralar o kadar ağrıyordu ki ,Azat uyuyamaz olmuştu.Şimdi ise tek isteği yatıp uyumaktı.Aldığı mis gibi temizlik kokusuyla,etrafına baktığında gözlerine inanamadı.Ela'nın ona anlattığı birkaç tablo dahil çoğu şey yerleştirilmişti.
Yerdeki bembeyaz halılar girişi süslerken,sağ tarafta kalan salonda koltuklar dahil herşey yerleştirilmişti. Salonun karşısında kalan mutfak ise,bir sürü boş kutu ve deterjanlarla doluydu.Açık kapaklardan gördüğü kadarıyla,bardaklar ve tabaklar bile yerli yerindeydi.Azat koltuk değneğini duvara yaslayarak ilerledi ve yatak odasına girdi.Tam o anda Ela ile gözgöze gelmişti.

Genç kız gece yarısına kadar gelmesini beklemediği adamı birden karşısında görünce şaşırsa da mutlu olmuştu.Bir eli duvarda diğer eli kapı kolunda olan Azat ona kaşlarını çatmıştı.Bunun sebebi muhtemelen merdivenin tepesinde perde asmasıydı.Aslında abisi ya da Güney'den yardım alacaktı ama nişanlısının burada kaldığını bildiği için yarını bekleyememişti.Ona burasının ev olduğunu hissettirirse belki benimser umuduyla burayı bir yuvaya çevirmişti.
Azat ısrarla odaya girmeyerek ona bakınca ,genç kız ne yapacağını şaşırmıştı.Ama ona karşı susmak istemiyordu.