Pillow |°• Oğuzhan Özyakup •°|

36

Eşofmanımı giyip odadan çıktım. Saçımı da at kuyruğu yaptım. Montumu giyip, telefonumu elime aldım. Attığı adrese baktım. Çok insan içinde bir yer değildi. Tek tük insan giderdi bu kafeye. Şermin abla da birkaç mesaj yazmıştı, Volkan'la ilgili.

Endişeleniyordu benim için. Ona sorun olmadığını yazıp, evden çıktım. Attığı konuma doğru yürümeye başladım. Yürüme mesafesinde bir yerdi. Giderken ona yapacağım konuşmayı ve kapanış yumruğunu planlıyordum.

"Bak Volkan aramızda zaten hiçbir şey olamazdı ama bu yazdığın mesajlar ve beni rahatsız etmen yüzünden buraya geldim."

Ve daha bir sürü prova...

Telefonum çalmaya başlayınca derin bir nefes aldım, odur diye. Şermin abla arıyordu ama.

"Efendim abla?"

"Gittin mi bebeğim? Bir şey isteyecektim senden."

"Yoldayım abla. Dinliyorum."

"Şu mesajların ekran görüntüsünü ve konumu atsana. Ne olur ne olmaz, bende de kalsın."

"Tamam abla atıyorum."

"Bekliyorum bebeğim. Dikkat et."

Telefonu kapatıp galerime girdim. Fotoğrafların hepsini gönderdikten sonra yola devam ettim. O kadar da kısa mesafe değilmiş.

Yarım saat gibi bir sürenin ardından gelmiştim. İçeriye göz attığımda kimse yoktu. Kapalı olduğunu düşündüm başta ama garsonlar vardı içerde. "Burdayım."
Kafenin önündeki masalardan birine oturmuş beni bekliyordu.

Hayır sevgili yumruğum, vedalaşırken çarpacaksın suratına

"Nasılsın?" Karışısına geçip oturdum. "Uzatmaya gerek yok Volkan, ne için geldiğimi biliyorsun. Ne söyleyeceksen söyle bitsin."

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Bak yanlış konuştum seninle. Hatta yanlış değil çok başka bir seviyeydi benim konuşmam. Özür dilerim, terbiyesizlik yaptım. Ben böyle biri değilim, bunu biliyorsun. Eğer sen de istersen baştan başlayalım. Lütfen beni kırma, her şey için çok pişmanım. Arkadaşın hakkında kötü konuştuğum için de pişmanım."

"Sen kimsin? Kimsin de Oğuzhan hakkında kötü konuşabiliyorsun? Gece yarısı kalkıp bana mesaj atma hakkını sana kim veriyor? O yazdığın şeylerin iğrençliğine gelmedim bile daha. Bana bak, ben buraya uzlaşmaya falan gelmedim. Beni rahat bırakman için geldim. İstemiyorum ya, seni istemiyorum. Özür dileyerek geri mi alacaksın yazdıklarını? Çocuk mu kandırıyorsun sen? Pişmanım diyor bir de."

Elini uzatıp elimin üzerine koydu bir anda. Ben elimi çekmeye çalıştıkça daha çok sıkıyordu.

"Haklısın. Bir şey diyemem ama lütfen bir kez daha düşün. Çok pişmanım, kendimi ifade edemedim. Uzun zaman birlikte çalıştık, hiç sana yanlış hareketim oldu mu? Gel bir kez affet. Baştan başlayalım, hadi lüt-"

"GEL SEN, GEL. BAŞLATACAĞIM BEN SENİ BAŞTAN!"

Hassiktir

Koca bir hassiktir

Oğuzhan buradaydı ve muhtemelen Şermin abla söylemişti. Şermin abla da Oğuzhan'ın arkasından çıkınca emin olmuştum. Ne oldu bitti ben daha anlayamadan Oğuzhan, Volkan'ın yakasına yapıştı.

Aralarına girmek için hareketlendiğimde bana dönmeden "Sakın Esma, sakın gelme." Gözlerinden resmen ateş püskürüyordu.

"Kimsin lan sen, kimsin orospu çocuğu?! Oğlum seni öldürürüm lan!"