43

446 66 13
                                    

"Abi ne zaman belli olacak cinsiyeti?"

"Yarın Dorukhan."

"Lan ne kadar bu bebek?"

"Boş boş soru sorma Dorukhan, boş boş soru sorma." diye patladı en son Necip. Çok gergindi. Şey... Biz Nur'u istemeye gidiyoruz da. Damat beyde onun heyecanı var.

"Oğlum sırası mı? Git ceketini giy, hemen çıkacağız." Oğuzhan hiç beklemediğim gibi davranıyordu. Fazla olgun...

"Çiçekleri al Necip!" diye bağırdı Ece küpesini takarken. Herkes çok heyecanlıydı. "Hadi Ece sen de tak şunu çıkalım artık." dedi Şermin abla.

"Hallettim, gidebiliriz." Necip herkesten önce çiçek ve çikolatayı alıp çıkmıştı. Buradan Necip'in anne babasının evine gidecektik. Çiçek çikolatayı Lütfiye abla yaptırdığı için onun evine gelmişti sipariş. Burada hazırlanıp Necip'in büyüklerini alıp oraya geçeceğiz.

Oğuzhan ayakkabısını giymiş beni bekliyordu kapıda. Ayakkabımın birini giymiştim ama sağ tekini bulamıyordum.
"Oğuzhan ayakkabım yook." diye mırıldandım. Bir tane ayakkabı teki vardı ve o da benimkinin eşi değildi.

"Nereye gidecek, iyice bak oralara."

"Ya Oğuzhan ben kör müyüm? Bir tane var bu da benim değil."

Dorukhan'ın eşek anırmasına benzeyen kahkahasıyla iyice sinirlendiğimi hissediyordum. "Komik mi gerizekalı? Ayakkabım yok delireceğim!"

***

"Hayır her insan hata yapabilir. Ne gülüyorsunuz hâlâ?" dedi Lütfiye abla. Ayakkabımın tekini o giymiş. Birimizin ayakkabısı mor birimizin ki siyah. Renk körü olsan karıştırmazsın. Dorukhan arabaya bindiğimizden beri dalga geçiyordu kadınla.

"Ne kadar kaldı Ozzy?"

Oğuzhan etrafına bakıp "25-30 dakikaya ordayız güzelim." dedi. Karnım felaket acıkmıştı. Sabah Nur yemek yeme çok güzel şeyler hazırlayacağım, dediği için şu an karnımdan sesler geliyordu.

Necip'in evine gidip anne babasını alacaktık sözde. Bırakın anne babasını Necip'in kuzeninin kuzeni bile vardı. Şaka şaka, kuzenleri çok fazla olduğu için öyle dedim. Dört araba gidiyorduk şu an. Bizim arabada ben, Ozzy, Dorukhan, Lütfiye abla, Olcay abi ve Şermin abla vardı. Sıkışmak zorunda kaldığımız için yol aşırı çekilmez oluyordu. Allah'tan Dorukhan'ımız var da gülüyoruz.

"Dorukhan milletle uğraşma aslanım. Kızların arasına oturdun vuramıyorum da." dedi şoför koltuğundaki Olcay abi.

Ha ben söylemeyi unuttum. Şermin ablanın kucağında yol alıyordum. Başta o benim kucağımdaydı, ben yorulunca değiştirmiştik.

"İşimizi biliyoruz abicim. Bana bak sinirlendirme beni valla hamile falan dinlemem atarım aşağıya." diye tehdit ettiğinde Olcay abi emniyet şeridine geçip arabayı durdurdu.

"Oğuzhan geç aslanım arkaya. Dorukhan öne gel. Hiç zorlama sen öne gelmeden hareket ettirirsem arabayı adam değilim." Büyük konuştu Olcay abi. Dorukhan da uzatmadı zaten. Bizim olduğumuz tarafın kapısı açılınca ayağa kalktım. Ben dışarı çıktıktan sonra Şermin abla da çıktı. "Bacaklarım kopmuş ya of." diye sızlandım. "Ben de felç oldum ya. Bu ne? Dorukhan'ı atıp yola öyle devam edelim." dedi Şermin abla. Bu dediğine gülüp elimi havaya kaldırdım. Anında elime çakmıştı görümcem. Canım görümcem ya aşığım.

"Ayıp oluyor Şermin hanım." dedi Dorukhan ön koltuğa geçerken. Şermin abla tekrar içeri geçip Lütfiye ablanın yanına oturdu. Sonra da ben geçtim. Dorukhan kadar Ozzy yer kaplamadığı için koltuğa oturmayı düşünüyordum. Benden sonra Oğuzhan da sıkışıp kapıyı kapattı.

"Oğuzhan götün kocaman, biraz kayar mısın?"

"Ozzy, Şermin abla haklı." Deyince bana garip garip bakıp önüne döndü. Doğru söyleyeni, neyse siz anladınız.

Beş dakika kadar sıkışık bir şekilde gittikten sonra Sermin abla patladı. "Kalk kız. Vallahi böyle olmuyor ben çok daraldım, sıkıştım, patlayacağım. Kucağıma otur yine."

"Ay ben niye azar yiyorum yaa? Dorukhan varken daha rahattık. Hepsi senin suçun Oğuzhan." Gözlerini kocaman açıp bana baktı. Toparlanıp Şermin ablanın dizine oturacakken belimden tutup kendine çekti.

"Madem benim suçum ben taşırım. Bu da benim cezam olsun." deyip beni bacaklarına çekti.

"Oh be, tüm sorun buymuş." dedi Lütfiye abla. Sanki sana rahatsızlık verdik be kadın.

"O değil de Ozzyyy, oğlum işini biliyorsun lan. Yok suç yok ceza derken çektin yine manitanı kendine."

Ortam mı sıcaklıyordu ben mi yanıyordum? Oğuzhan gülünce camı açıp içeri hava girmesini sağladım. Malum kalabalık sıcak falan.






🐾🐾🐾
Taslakta olan bölümleri yolluyorum. Uzun bir süre görüşemezsek falan. Allah korusun💗

Pillow |°• Oğuzhan Özyakup •°|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin