MAHKUM (1-2)

13

♣️♠️

Sabah gözlerimi yıllardır bana ev sahipliği yapan hastane odasında açtığımda kendimi bir peri masalında gibi hissetmiştim. Hapis kaldığım evden çıkıp muhteşem bir baloda prenses gibi salınırken sabah olduğunda kürkçü dükkanına geri dönen o zavallı kız...

Gülümsedim.

Umudum vardı. Arslan bir kez daha parti verecekti. Bunu benim için yapacak olması kalbimi sızlatırken sağlığım için bilhassa dikkatli olması bu sızıyı arttırıyordu. Hissettiğim heyecan beni korkutmuyordu aksine hissettiğim çekime kendimi bırakmak istiyordum.

Dün gece benim hayatımın miladı olmuştu. Hayal dahi edemediğim mutlulukları ve hüzünleri yaşamıştım. Önce güvendiğim dağlara karlar yağmış ve aslında Baran'ın yaşı konusunda bana yalan söyleyen bir ihtiyar olduğunu öğrenmiştim. Sonra kendime ilk defa bir arkadaş bulmuş ve birbirimizi tanımasak da sanki kırk yıldır dostmuş gibi samimiyetle eğlenmiştik. Ve gecenin finalinde Arslan karşıma çıkmıştı. Yaptığı incelikler, bana bakış şekli, üzerime titremesi... Bozuk kalbim bu karizma karşısında teklemişti.

Bir gecede yıkılmış, toparlanmış ve bir adamdan ölümüne etkilenmiştim.

Elime telefonu alarak bir saat önce gelen mesajı açtım.

Baran: Uyanamadın mı hala uyuyan prenses?

Leyla: Yeni uyandım yalancı ihtiyar.

Baran: Alındım, gücendim. Benim ruhum 35'lik.

Leyla: Demek imla kurallarına bu kadar dikkat etmen yazar olmandan kaynaklanıyordu.

Baran: He.

Leyla: He? Gün geçmiyor ki beni şaşırtman asla bitmiyor. Gerçekten kaç yaşındasın.

Baran: Erkekler kadınlara yaşlarını sorunca terbiyesiz olurlar ama kadınlar böyle bodoslama sorabiliyor değil mi?

Leyla: Aynen öyle.

Baran: 65 yaşındayım.

Leyla: Dede? Baran DEDE!

Baran: Siz bebelerde hiç saygı kalmamış. Dedeymiş. Sana on basarım ben be!

Leyla: Benim kalbim bozuk bana herkes on basar Baran Dede.

Baran: Dede diyip durma velet, sinirlerim geriliyor.

Leyla: Ay sen yaşlandığını kabul etmeyen şu sapık dedelerden değilsin değil mi?

Baran: Burada bir sapık varsa o da Arslan'ı görmeden sadece sesinden etkilenen sensin. Nasıl bir yokluksa adamın sesine düştün be!

Leyla: Birileri çirkinleşiyor...

Baran: Birileri de her geçen gün daha da salaklaşıyor...

Leyla: En azından hala gencim ve genç öleceğim.

Baran: Tekrar ediyorum benim ruhum 35'lik.