Wiersze do Ciszy...

8. Pamiętam

Pamiętam pola pełne zbóż.
Dla nas jak prawdziwy busz,
Biegać, skakać, w nim się chować
Świat poznawać, obserwować.

Pamiętam lasy zielone
Naszą piękną polną drogę.
Prawdziwe dzieła powstające w słońca blasku
Narysowane patykami na piasku.

Pamiętam wąwozy i wzgórza...
Kiedyś tam rosła dzika róża.
Pamiętam dom na skraju lasu...
Strawiony przez pożar swego czasu.

Pamiętam jeziora dno czyste,
Teraz już bardziej mulaste.
Nasze pierwsze nurkowanie,
Do wody radosne wyskakiwanie.

Pamiętam wianków zaplatanie.
Siedząc razem na murawie
Znów zrobić coś takiego,
Trzeba mi tylko tego.

Pamiętam w strumykach wody lodowate
W których nogi moczyłyśmy latem.
Nasz śmiech, nasze życie.
Tęskno mi do tego skrycie.

A to już nie wróci.
Bo radości z tego już nic nie zwróci.
Ja dorosła, ty dorastasz.
Ale ja nadal pamiętam.

A ty? Pamiętasz?