Hırslı, inatçı ve duygusal bir balerin olan Afet Ema Alaca, geçmişinin soyut pençeleri arasında kalan, unutmaya çalıştıkça orada sıkışan bir genç kızdır.
Boynunda her daim geçmişinin soyut pençelerine sahip soyut bir ip varken celladı olan adam o ip...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, keyifli okumalar.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MUM IŞIĞI VE KARANLIK
>
7. GÖĞÜS KAFESİ İNFAZI
Aqtaii - Cenneti Müjdeleyen
Sezen Aksu - Yalnızca Sitem
Feridun Düzağaç - Düşler Sokağı
Lana Del Rey - Say Yes ToHeaven
Kendi zihninin tozlu sayfalarında yaşayan her insanın içinde bir katilin olduğuna inanırdım.
Bazen gün yüzüne çıkmış, bazen kendini gizlemeyi becermiş.
Bir kader yazıldı bana ama kaderini kendi elleriyle yazamayan ilk insan değildim, son da olmayacaktım ve yine biliyordum ki kaderine boyun eğmeyen ilk insan değildim, son da olmayacaktım.
Bana yazılan kaderi çoktan yaşamıştım, sırada kendi ellerimle yazacağım bir kader vardı.
Mutlu bir yuva, sevdiğim adamın kolları arasında, balemi huzurla izleyen bir çift kahve göz, adı bile geçmeyen yalanlar dolanlar.. Sokakları ev bellemiş, en sonunda da evinden kaçmak istemiş bir kız çocuğu için fazla uçuk istekler miydi bunlar?
Ya da elleri kanlı bir kız çocuğu için.
Yine aynayla göz gözeydim ve yine kendimle yüzleşme mesaisindeydim.
Zaman geçtikçe yeni hayata, insanlara alışmaya başlıyordum, Şeyda abla ve Demir abinin yokluğu hâlâ sol yanımı sızlatıyordu, hep de sızlatacaktı ama artık eskisi kadar acıtmıyordu, gerçekten de alışmaya başlamıştım, ne kadar istemesem de ölülerin yokluğuna alışıyordum.
Dizlerimin bir karış altında biten siyah, vücudumu tamamen sarmış bir elbise giyinmiştim; kumaşı pek kalın olmasa da Veran'ın kasvetli soğuğundan korurdu, yakası kare şeklindeydi, çok hafif bir dekolteydi ama elbiseyi abartı göstermiyordu, uzun kumaş kollarımı da sarmışken oldukça sade ama siyahın asilliğini taşır olmuştum. Altımda siyah, ince bir kilotlu çorap, siyah ve düzleştirdiğim, belime kadar uzanan salık saçlarım, beyaz tenimdeki abartı olmayan makyaj ve kırmızı rujumla oldukça güzel duruyordum aynadan. Son birkaç gündür cildimi stres yüzünden sivilceler basmış olsa da kapatıcıyla kapatmayı becermiş, camdan vuran boğuk hava sayesinde de bunlar çok göze batmaz olmuştu.
