Hırslı, inatçı ve duygusal bir balerin olan Afet Ema Alaca, geçmişinin soyut pençeleri arasında kalan, unutmaya çalıştıkça orada sıkışan bir genç kızdır.
Boynunda her daim geçmişinin soyut pençelerine sahip soyut bir ip varken celladı olan adam o ip...
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, keyifli okumalar.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Batu Asrın Vilan.
MUM IŞIĞI VE KARANLIK
>
10. HİÇLİĞE SIĞINMAK
Sufle - Pus
Sezen Aksu - Biliyorsun
Nurettin Rençber - Yürürüm
EslabonArmado & DannyLux - Jugaste y Sufri
Korku.
Birine, bir şeye, ihtimallere, yanılmaya..
Kalbim korkuyla kasılıp duruyor, kafamda onlarca ihtimal dönüp dolaşıyordu ve isimleri dahi belliydi; Bora ve Gökdeniz.
Batu'nun gözlerine panikle bakarken ilk sözlerim, "Bora'yla Gökdeniz.." Olmuştu. "Kurtar onları."
Ondan yardım istemek aptallık mı olurdu? Bora'ya yardım etmezdi belki hatta şu an karşımda olanların hiçbiri Bora'ya yardım etmezdi, onun için kılını bile kıpırdatmazdı ama arada Gökdeniz de vardı. Batu'nun Gökdeniz'i, öz kardeşini bırakmayacağını biliyordum, bu sayede Bora'ya da yardım ederdi ve ben Batu'nun aksine yalnızca Gökdeniz için değil Bora için de telaşlıydım.
"Ne oluyor?" Dedi Batu da korkmaya başlayarak. Sesini sakin tutmaya çalışıyordu ama bakışlarından ne kadar panik yaptığı belliydi, bu bakış tıpkı Gökdeniz'den Şeyda abla ve Demir abinin öldüğünü öğrendiğimiz anki bakıştandı.. Yine saf korku vardı. "Konuş, Gökdeniz'e n'oldu?"
"Mahal," dedim nefeslerimi düzene soktuktan sonra. Tezgaha tutunmak ve destek almak durumunda kaldım, Mahal'ın adını anarken tüm ekibin gözlerinde beliren o şaşkınlığı da görmüştüm. "Mahal'la adamları önümüzü kesti, Bora'yla Gökdeniz'i kaçırdı. Silahları vardı, Batu. Ya onlara bir şey yaparsa?"
Sesim istemsizce titremişti; Bulut, Han, Umut ve Elçin aralarında şaşırmış gibi bakışırken Batu'nun gözlerinde az önceki o korkmuş ifadenin aksine saf bir öfke sezdim. Adeta gözü döndü, "Mahal.." Diye tekrarladı beni korkutucu sakinlikteki sesiyle. "Mahal, benim kardeşimi kaçırdı, öyle mi?"
"Bu şerefsiz hapisten ne ara çıktı?" Diye sordu Han. "Ayrıca çıkar çıkmaz nereden esti de o ikisini kaçırdı?"
Bulut, içlerinden en sakiniydi. Uzanıp tezgahın üzerindeki şarap kadehini aldı, bir yudumiçmeden önce, "Dostlarını özlemiştir belki," dedi imalı bir sesle. İlk andaki şaşkınlığı yok olmuştu, kadehten bir yudum aldı ve devam etti. "Çıkar çıkmaz hasret gidermek istemiştir."
