Beyaz Gece

5

"Sen ne saçmalıyorsun?!"

Önümde duran takım elbiseli adamın yakasını kavradım.Bana az önce babamın hisselerini sattığını söylemişti.

"Haberinizin olmadığını bilmiyordum.Yeni ortağınız birazdan burda olacak.Emin olun onuda böyle karşılarsanız canınız yanar."

Resmen tehdit ediliyordum.Onu geri itip telefonumu çıkardım.Babamla bu konuyu hemen konuşmam gerekiyordu.

"Babanız benim söylediklerimi söyleyecektir."

"Sen hala burda mısın?!"

Şakam olmadığını anladığında odadan çıkmıştı.Lanet olsun!Neden aramalarıma cevap vermiyordu?!

"Nick.Bu adam kim?!"

"Efendim,eskiden İsveç çetelerinin avukatlığını yapmış.Son bir yıldır bağımsız şirketlerle çalışıyor."

"Ve şimdide burda."

Adamın yüzüne baktığımda bile ne mal olduğunu anlamıştım.Ama bu kadarı fazla!Babam onun gibi birine nasıl bulaşır anlamıyorum.Yetmezmiş gibi hisselerini ona nasıl satar!

"Aklımı yitiricem."

Beklemekten başka şansım yoktu.Cama yaklaşıp dışarı baktım.Şirketin önünde tanımadığım garip yüzler vardı.Bu durum şimdiden midemi bulandırıyordu. 

"S-sen.."

Gözüme takılan biri vardı.Takım değil spor kıyafet giymişti.Nerden tanıyordum onu?

"Nick.Hemen yeni hissedar kim,neyin nesi bilmek istiyorum.Hemen!"

Tanıdık biriydi.Düşüncesi bile kalbimi titretmeye yetiyordu.İsveç avukatı,tanıdık biri...Lütfen düşündüğüm şey olmasın.Masama oturup kafamı geri yasladım.Gözlerim yorgunluktan anında kapanmıştı.Parmak uçlarım hafiften titriyordu.Biliyormuş gibi...Kapım açıldığında Julianın geldiğini sanmıştım.Ondan başka kimse odama izinsiz giremezdi çünkü.

"Nerden haber aldın?"

Henüz gözlerimi açmamıştım.Birinin bana yaklaştığını hissettim.Koltuğu kavrayıp beni kendine çekmişti.Yüzüme değen soğuk nefes yutkunmama sebep olmuştu.Sigara ve sert parfüm kokusu birbirine karışmıştı.Julia değildi.Kokuyu net bir şekilde içime çektiğimde sertliği yüzümü buruşturmuştu.Hatırlamıştım...

"Gözlerini aç."

Onun sesini duyunca gözlerim titremişti.Yutkunup gözlerimi açmıştım.İsak karşımdaydı.Yüzü önümdeydi.Ben şok içinde ona bakarken o sadece gülümsüyordu.Sinsi bir şekilde...

"Hiç değişmemişsin Amir."

İsmimi küfür söyler gibi söylemişti.Onu karşımda görmenin şokunu atlatamıyordum henüz.Yüzünde çıkan hafif sakallara kaydı gözüm.Çok yakışmıştı.Eskiden sakal sevmezdi.Neden hatırladım ki,şimdi?Ayağımı zemine bastırarak koltuğu geri ittim.Ayağa kalkıp kaşlarımı çattım.

"S-sen nasıl?"

"Avukatıma iyi davranmamışsın Amir.Duyunca çok üzüldüm.Hatırlasana,ben sana eskiden yatakta nasıl nazik davranırdım."

Üzülmüş gibi yaparak konuşuyordu.Ama aslında eğleniyordu.Bir kaç adım geri gittim sanki aramızda yeterli mesafe yokmuş gibi.Fark edince, gülümsemesi daha da büyümüştü.Üzerime doğru gelirken kaçacak yerim kalmamıştı.Sırtım duvarla buluşmuştu.

"Sencede bana çok saygısızlık yapmıyor musun?Yıllar sonra ilk defa karşılaştık ve bu yaptığına bak."

Yüzünü yüzüme yaklaştırdığında yüzündeki gülümseme silinmişti.Kafamı sola çevirip göz temasını engelledim.Açıkta kalan boğazımı hesaba katmamıştım.Bakışları boğazımı turluyordu.

"Tenin hala süt gibi beyaz."

"Sus."

Soğuk nefesi tenimi yakıyordu.Ona olan zaafım en büyük yenilgim.Şimdi dokunsa bana ellerinde can verebilirdim.Kendini tuttuğunu hissediyordum.Gözlerim gözlerine değmemek için savaş veriyordu.

"Amir!"

Kapı açılınca İsakı göğsünden itmiştim.Bir kaç adım geri gitmiş ve kızgın gözlerle bana bakmıştı.

"Julia."

İsakı tanıyordu.Bu yüzden benimle aynı şaşkınlığı yaşamıştı.

"İ-iyi misin?"

"İyiyim.Neden burdasın?Ryana bir şey mi oldu?"

İsak telaşımı görünce gözlerindeki kızgınlık kaybolup gitmişti.Benim gibi Julianın vereceği cevabı bekliyordu.

"Hayır.Seni görmek için geldim."

Julianın cevabıyla gözlerindeki kızgınlık tekrar yerini bulmuştu.

"Müsadenizle?"

Juliaya bakış atıp tekrar bana döndü.

"Tabi,eşinle güzel vakit geçir.Ne de olsa ben artık hep burdayım."

Sonunda!