Beyaz Gece

19

"Otur."

Bakışlarımı babamın yüzünde tutmaya çalışıyordum.İçten içe kendimi cesaretlendiriyordum.Sen artık küçük çocuk değilsin Amir!Sen artık bir babasın!

"Nasıl oldu bu?"

"Kaza."

Sağ bacağı alçıya alınmıştı.Rapora göre trafik kazası geçirmişti.

"İsak şirkete geldi.Hisselerini ona nasıl satarsın baba?"

"Kafama silah dayadı!Ne yapmamı bekliyordun!?Onu hayatımıza sen soktun!Hepsi senin aptallıkların yüzünden!"

Yine suçlu bendim.Peki bizim yaşadıklarımız kimin yüzündendi?

"Hisseleri geri almam kolay olmayacak."

"Ne yap et benim olanı bana geri ver!"

Daha fazla durmayıp odadan çıkmıştım.Nick beni görünce hemen yanıma gelmişti.

"Kazamıymış?"

"Evet efendim."

"Şirkete gidiyoruz."

Babam hastaneden çıkmadan hisseleri almam gerekiyordu.Şu an için yaralı olması işime geliyordu.

"Juliaya haber verdiniz mi?"

"Evet Amir bey.Akşam ziyarete geleceğini söyledi."

Şirkete geldiğimde kimseye görünmeden odama çekilmiştim.Tartışmak,konuşmak ya da her hangi bir şeye kafa yormak istemiyordum.Neyi nasıl yapacağımı bilmeden bekliyordum işte.İsakın yıllardır hazırladığım planı bir anda bozması beni sinirlendiriyordu.Beklemen gerekiyordu İsak.

"Hiç gelmeseydin."

Kapıyı çalmadan içeri giren İsaka baktım.

"Anlamadım?"

"Öğle yemeği bitti ve sen şimdimi geliyorsun?"

"Ne zaman gelip gelmeyeceğimi sana mı sorucam?"

Tek kaşımı kaldırmış sorumun cevabını bekliyordum.Yine sırıtıyordu!Yumruklarımı farkında olmadan sıkmıştım.

"Şirket benim?"

"Ha şirket senin..."

Gülümseyip ayağa kalktım.İsakın karşısına geçip kravatımı gevşettim.

"Şirket babanın malı değil ya...Ben mi yanlış hatırlıyorum yoksa?"

İsakın yüzü gerilince gülümsemem dahada büyümüştü.Ellerimi cebime sokup masaya yaslandım.

"Kahvaltıda yürek yemişsin belli."

"Seninle konuşmak için yüreğe ihtiyacım yok.Bir daha sakın kapıyı çalmadan odama girme!"

"Girersem ne olur?"

Ellerini masaya koyunca yine beni sıkıştırmıştı.Bu defa geri adım atmayacaktım.

"O zaman değil odama,şirkete adım dahi atamazsın!Sakın şunu unutma,değil babamın hisseleri diğer ortakların hisselerini alsan bile benim gücümü kazanamazsın."

Bana öfke dolu gözlerle baktığında yüzümdeki gülümsemeyi sildim.Delinin damarına çok basmayalım şimdi.

"O hisseler için bana geleceğini biliyorum Amir.Umrunda değilmiş gibi davranma."

Siktir...

"Hoşuna gidiyor dimi?Her şeyi bildiğini sanıp bir bok bilmemek!"

"Neyi bilmiyorum lan!Söyle bileyim!"

Kızdır boğayı al başına belayı.Yakamı kavradığında ellerini tuttum.

"Boşanacaktım lan!Sen gelmeseydin hisseleri alıp boşanacaktım!"

Elleri gevşediğinde kaşlarını çatmıştı.Bakışlarındaki sorgulayıcı ifadeyi görebiliyordum.

"Neden boşanıyorsun?"

"Çünkü bu evlilik gerçek değil."

Ah Amir..