Beyaz Gece

29

Yazardan

İsak sürekli masanın üzerindeki telefona bakıyordu.Amirin bu gün gelemeyeceğini bilmesine rağmen her an kapıdan girecek gibi hissediyordu.

"Abi,iyi misin?"

İvanı kafasıyla onaylayıp gülümsedi.

"Hemde hiç olmadığım kadar!'

İvan kaşlarını çatarak sırıtan abisine baktı.Gökten taş yağacak arkadaşlar.

"Seni bu kadar mutlu eden ne?"

"Bilmem.Sence ne?"

İvan İsakı baştan aşağı süzüp düşünmeye başladı.Abisi yıllar sonra yere göğe sığmayacak şekilde mutluydu.

"Sakın Amir abiyle..."

İsak tahminde bulunan kardeşini bir kez daha onayladı.İvanın şaşkın yüz ifadesi şu an daha komikti onun için.

"Ama nasıl..."

"Kafanı yorma.Yeniden birlikteyiz işte."

"Amir abi evli...Oğlu-"

İsak elini masaya vurunca İvan sustu.Ayağa kalkıp kolunu İvanın omzuna attı.

"Hiç aşık olmadın dimi?"

"Hayır."

"İşte bu yüzden anlayamazsın.Herşeye rağmen onun elini tutmaya hazırım.Oğlunu kabul edecek kadar hazırım.O çocuğu kendi varisim yapacak kadar hazırım."

İvan büyüyen gözleriyle abisine baktı.Abisinin kafayı yediğini düşünüyordu.Bahsettiği şeyler imkansızdı.İsakı geri itip karşısına dikildi.

"Dünya senden ve ondan ibaret değil!Ailemizi daha ne kadar sonu bilinmedik bir şey için tehlikeye atacaksın?"

İsak böyle bir tepki beklemiyordu.Yumruklarını sıkıp kendini kontrol altına almaya çalışıyordu.Kardeşinin hep yanında olacağını düşünmüştü.

"Ben ailem için sekiz yıl önce seçim yapmadım mı?!Sen ben neler yaşadım biliyor musun?!Sen annemin yanından ayrılmazken ben sokakları idare ediyordum!Şimdi kendim için bir şey yapmışım çok mu?!Tüm aileyi karşıma alacağımı biliyordum ancak sen...Sen nasıl yanımda durmazsın?"

"Amiri seçmeseydin bunları yapar mıydım?!Kusura bakma abi.Beni bundan sonra yalnız karşında göreceksin.Senin aşk dediğin, saçmalıktan başka bir şey değil!"

Abi-kardeş ilişkileri artık tamamen kırılmıştı.İsak karşısında kardeşini değil,kendisini düşman belleyen birini görüyordu.Peki İvan?Abisinin etki altında kaldığını düşünüp saçma kararlar vermeye hazırdı.Aşkı tatmadan kim anlaya bilirdi?İvan kapıyı çırpıp odadan çıktı.Asansöre bindiğinde Nick'le karşılaşmıştı.Nick İvanı görünce direkt önüne dönmüştü.

"Patronuna yanlış yolda olduğunu söyleyemez misin?"

"Yanlış olduğunu nerden biliyorsun?"

Nick İvana bakmadan cevap vermişti.

"Hah!Bana akıl vermeyen bir sen kalmıştın!"

"İhtiyacın var belli."

"N-ne?"

Kapılar açıldığında Nick ardında şaşkın çocuğu bırakarak çıkmıştı.Birilerinin İvana aşkı anlatması gerekiyordu.Ancak ondan önce birileri korkuyu tatmaya hazırlanıyordu.Çıkan yangın yüzünden çalışanlar dışarı çıkmıştı.Yalnız ev değil bahçede yanıyordu.

"Efendim!"

"Ne oluyor?!Bu da ne?!"

Ateşler içinde kalan evine baktı.Kocaman ev yanıp kül olmuştu.

"Koleksiyonum!Çıkardınız mı onu?!"

Yakasını kavradığı koruma susarak başını öne eğdi.Silahını çıkartıp korumasının kalbine iki kurşun sıktı.Yüzüne gelen kanı temizleyip yerde yatan cesete tükürdü.

"Aptal!"

Telefonuna gelen arama çığlıklarını susturmuştu.Arayan numaraya bakıp sinirle cevapladı.

"Sende kimsin!"

"Silah koleksiyonun için üzgünüm kayınpederim."

"İsak..."

Amirin yaptığını düşünmeye başlamıştı.Ama oğlunun bu kadar ileri gitmeyeceğini biliyordu.Geriye kalan tek kişi...

"Amiri bir daha oğluyla korkutursan bu kez seni yakarım.Şunu unutma.Yıllar önce benden aldığını senden almaya geldim.Ya Amir, ya canın.Sonunda her ikisi benim."

Silahlar çekildi.Dostlar düşman oldu.Geriye sadece Amir ve İsak kaldı.

İsak öpüyorum seniiii