Beyaz Gece

38

"Biletler hazır efendim."

Masaya konulan biletleri alıp gülümsedim.Nicke sıkıca sarılıp sırtını sıvazladım.

"Herşey için teşekkür ederim."

"Mutlu olun efendim."

"Mutlu olucam Nick."

Gülümseyip son defa elimi omzuna koydum.Nickin bakışlarını kaçırdığını ilk defa görüyordum.

"Sakın ağlama!Hayatımda mutlu olan tek kişi bile yok!"

Söylediklerime kahkaha attığımda o da gülmüştü.Komikti ama gerçekti.Hayat benim için fazlasıyla zordu.Açıkcası,artık mutlu olmak istiyordum.İsakın bana mesaj attığını görünce gülümsemem büyümüştü.Evet sevgilim,az kaldı.

"Karanlıkta seni bulamıyorum.Bu yüzden kendimi yakıyorum."

Mesajı okuduğumda gözlerim kararmıştı.Yüzümdeki gülümseme silinmiş,korkudan bedenim titremişti.Düşündüğüm şeyi yapmaması için dualar ediyordum.Masamdan anahtarı alıp merdivenlerden koşarak inmiştim.Nick bana seslendiğinde umursamamıştım bile.Renk körü olduğumu unutmuştum artık.Arabama atlayıp gaza bastım.Bu güne kadar araba kullanmamamın sebebini anlamışsınızdır.Işıkları umursamadan geçmiştim.Defalarca aramama rağmen cevap vermemişti bana.Ara sokağı geçtiğimde yanık kokusunu almıştım.Evimiz cayır cayır yanıyordu.Çünkü bu defa acı çeken İsaktı.

"Hayır!İsak!"

Eve girmeye çalıştığımda alevler üzerime doğru gelmişti.Kolumla ağzımı kapatıp içeri dalmaya çalışıyordum.

"İsak!Duyuyor musun beni!Orda mısın?!"

Cevap alamıyordum.İçimden bir ses belki içerde değildir diye bağırıyordu.Keşke öyle olsaydı.

"İsak!Sevgilim duyuyor musun?!Yalvarırım ses ver!"

"Git burdan!"

Sonunda boğuk çıkan sesini duymuştum.Sevdiğim adam içerde yanıyordu ve benim bunu izlememi istiyordu.

"Seni bırakamam!"

"Bıraktın zaten!"

Kapıya tekme atıp açmıştım.Kendimi eve attığımda yerde yatan bedenle karşılaşmıştım.

"Sen ne yaptın!"

Kafasını dizlerimin üzerine koyup yüzünü ellerimin arasına aldım.Baygın bakışlarla bana bakıyordu.

"Gerçeksin..."

"Seni bir an bile bırakmayı düşünmedim aptal!Bunu kendine nasıl yaparsın!?"

"G-git Amir.Ölüceksin..."

Yıkılan duvarlara bakıp acıyla gülümsedim.Dilimi ıslatıp kurumuş dudaklarına öpücük bıraktım.

"Beraber ölelim o zaman."

"Git dedim!"

Koluyla beni itmeye çalıştığında onu durdurmuştum.Islak yanaklarını silip gözlerine baktım.Ona son kez mi dokunuyordum?

"Dinle beni!Bizden hiç vazgeçmedim!Seninle beraber Mısıra gitmek için herşeyi.Kaçmak için!Piramitleri Ryanla beraber gör istedim!"

"Amir-"

"Oğlum!"

Babamın sesini duyduğumda ayağa kalkmıştım.Nickle beraber gelmişti.Ölümümü babamın izlemesi acı verici olacaktı.

"Amir!Oğlum!"

"Efendim yaklaşmayın yanacaksınız!"

Babam benim için ateşe mi atlayacaktı?Hah!Ölünce kıymete biniliyormuş demek.

"Baba!Duyuyor musun beni?!"

Bağırarak sesimi duyurmaya çalışıyordum.Kısa bir süre sonra cevap almıştım.

"Oğlum kurtarıcam seni!Dayan!"

Sesindeki korkuyu duyduğumda gözlerim dolmuştu.Ah baba...Beni sevmişsin ama nasıl seveceğini bilememişsin.Bu duruma düşmemizin sebeplerinden biride sendin.

"Beni dinle baba!Oğlum sana emanet!Onu üzmeyeceğine söz ver!"

"Oğluna kendin bakacaksın, duydun mu beni?!"

"Çıkamayız baba!O yüzden lütfen söz ver!Oğlumu seveceksin!Koruyacaksın!Söz ver!"

"Amir..."

"Baba söz ver!"

Alevlerin önüne artık kimse duramazdı.Sonumuzu hiç böyle tahmin etmemiştim.İyi tarafından bakarsam eğer sevdiğim adamla beraber ölüyordum.

"Söz oğlum!"

Babam verdiği sözleri hep tuttu.Bunuda tutacağından emindim.Benim görmediğim sevgiyi oğlum görecekti.

"Ryana onu çok sevdiğimi söyle!"

İsakın yanına gelip elini tuttum.Kafamı sallayıp kapanan gözlerine baktım.

"Özür dilerim.Çok özür dilerim."

"Seni seviyorum."

"Seni çok seviyorum."

"İyi uykular sevgilim."

Gözlerini kapattığında gözyaşlarımı sildim.Hikaye böyle bitiyordu.Beni üzen tek gerçek oğlumun babasız büyümesi olacaktı.Ryan,oğlum umarım bir gün gerçek aşkı,sevgiyi bulursun.Bulduğunda hiç kaybetmemeyi ve her zorluğa onunla beraber göğüs gelmeni istiyorum.Aşk sana her türlü aptallığı yaptıracak.Sakın korkma,sonunda ölüm olsa bile.Vazgeçmediğin sürece ölüm bile tatlı gelecektir sana.

Biz o gün evimizde yanıp kül olmuştuk.Yıllardır içimizde tuttuğumuz aşkın alevi en sonda bizi yaktı.Kendi ellerimle yaktığım evde sevdiğim adamla beraber yeniden yandım.Eğer geçmişi değiştirmek şansım olsaydı maalesef yine İsakı seçerdim.Çünkü aşıktım.Herşeye ve herkeze rağmen.

Diğer bölüm final,hazır mıyız??????