Serce moje pod kluczykiem,
Związane przesiąkniętym bandażykiem.
Wpuszcza wszystkich do swej bramy,
Potem wszyscy,jagby siebie dźgamy.
Miękkie jak puch, przesiąka empatią.
Może gdzieś w głębi, przesiąka socjopatią.
Plastry przykleja, z każdym ignorantem,
Zaraz serce moje stanie się implantem.
Żarzy od gniewu,
Szuka jakiegoś, pięknego dośpiewu.
Że ranią to jedno, lecz kłódka nie działa,
Zaginiona gdzieś w głębi mego ciała.
Próbuje je skleić, zaszyć, naprawić.
Czy się rozpadnie?
Nie chce by me serce, wylądowało na dnie.
Chce by zabiło, zabiło mocno.
Szukać,
Szukać muszę.
Nowego serca?
Nie, kłódkę odnajdę.
Me serce otworzę,
Tylko gdy znajdę.
Kogoś kto pokocha, me serce zranione,
Kogoś kto poskleja,
Kogoś kto przywróci, ład za drzwiami chaosu,
Kogoś kto nie zada tak mocnego ciosu.
Jaśmina Trzos.
CZYTASZ
Wiersze Z Dobrego Serca I Natchnionych Myśli
PoezjaZbiór o moich uczuciach, naturze i doświadczeniach życiowych. Każdy może zinterpretować moje wiersze jak chce. Mam nadzieję że zostaną dobrze przyjęte. 𝑇𝑒𝑛 𝑧𝑏𝑖𝑜́𝑟 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑑𝑙𝑎 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑖𝑐ℎ, 𝑘𝑡𝑜́𝑟𝑦𝑐ℎ 𝑠𝑒𝑟𝑐𝑎, 𝑠𝑘𝑙𝑒𝑗𝑎𝑛...
