Wiersze Z Dobrego Serca I Natchnionych Myśli

Stara Znajomość (Tęsknota)

Znałyśmy się tak długo.
Razem dorastałyśmy,
Zawsze się wspierałyśmy,
Na wylot się przejrzałyśmy.
Ale czasami, się zdradzałyśmy.

Ja wymyślałam wymówki,
Ty mi kradłaś złotówki.
Wychodziłaś beze mnie,
Myśląc że się nie dowiem.
Powoli się od siebie oddalałyśmy,
Ale i tak,
Zawsze gdy pomocy potrzebowałyśmy,
Nawzajem sobie pomagałyśmy.

Nasze drogi się rozeszły,
Mimo tego że od kolejnego spotkania dzieliło nas kilka kroków.
Na klatce schodowej się mijałyśmy,
Zawsze się miło witałyśmy.
I pomimo iż, już tak dobre się nie znałyśmy,
To kiedy przyszłaś do mnie cała zapłakana,
Pomogłam.
Nie chciałam byś cierpiała.

Robiłam z siebie ofiarę,
A wina przecież stała po obu stronach.
Wymazałam wspomnienia gdy to ty mnie pocieszałaś.

Siedząc sama w domu,
Zawsze twój głos zza okna rozpoznawałam,
Tęskniłam za nim,
Tęskniłam za twoim śmiechem.
Chciałam wiedzieć co u ciebie,
Ale za bardzo bałam się zapytać.
Gdy wracałam do mieszkania,
Mój wzrok wiecznie zatrzymywał na twych drzwiach.

A teraz wróciłaś,
Teoretycznie nie przyszłaś do mnie,
I nie przyszłaś z zamysłem rozmowy ze mną,
Ale obydwie chyba wiedziałyśmy że rozmowa była nam potrzebna,
Gdyż tak dawno się nie widziałyśmy.

Wspomnienia wypływały z naszych ust,
Szczere uśmiechy nakryły nasze twarze,
A głośny śmiech wypełnił mój pokój.

I wszystko było dobrze,
Zapomniałyśmy o naszych upadkach,
Zmieniłyśmy się,
Ale wszystko było ok.
Przy tobie byłam prawdziwa.
Nie mogłam udawać,
Nie mogłam założyć innej osobowości,
Bo wszystkie składały się z którejś części ciebie.

Może nasza przyjaźń jest wyjątkowa,
Może nasza, pomimo wielu kłótni,
Wielu zdrad,
Wielu kłamstw,
Wytrzyma do końca.

Boje się że znowu wszystko się rozpadnie,
I dlatego boje się do tego znowu wracać.
Boje się twojej ponownej utraty.

Zostań ze mną,
Możesz kłamać, wykorzystywać mnie i krzywdzić non stop,
Ale ja, i tak zawsze będę tęsknić,
Zawsze będę twoja,
Zawsze będę cię kochać.

Jaśmina Trzos.