Serce I Rozum

14 4 2
                                    

Serce,
Czerwone od krwi
W mej ręce.
Musi cierpieć w tej męce
W tej męce cierpienia przez innych
Nie przez obcych
Lecz przez pozornie niewinnych.

Rozum,
Bije w szybę swej klatki,
I woła do swej matki:
Gdzie jest moja rządza?
Kto tutaj zarządza?

Serce i Rozum,
W kompletnej niezgodzie.
Serce podobno już nie jest w modzie.
Rozum bije,
Krzyczeć próbuje,
Lecz me serce
Znów go w łańcuchy zakuje.

Serce i Rozum,
Co tutaj króluje?
Co tutaj przyszłość maluje?
Co jest władzą nakarmione?
Co innego może rządzić w ciele poety
Jak nie serce poranione?

                                              Jaśmina Trzos.

Wiersze Z Dobrego Serca I Natchnionych MyśliOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz