Baekhyun içeri giren ablasına gülümseyerek bakıyordu. Onunla birlikte içeri giren ve elini sıkıca tutan Chanyeol'u gördüğünde ise gülümsemesi solmuştu.
Onun, burada ne işi vardı?
Exo 1.liği 🍒
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Merhaba bay Byun. Tanıştığıma çok memnun oldum efendim. Park Chanyeol." Chanyeol yüzündeki gülümseme ile el sıkıştı sevgilisinin babasıyla.
Baekhyun titrek bir nefes verdi. Nefesleri hızlıydı. Babasından sonra o geliyordu. Chanyeol'un yeni hedefi oydu.
Bakışları buluştu yeniden. İkinci kez.
Bir adım ile yaklaştı Chanyeol. Elini uzattı bir yabancıymışcasına. "Chanyeol." Dedi bir kaç saniye sonra.
Yutkundu Baekhyun. Bu doğru muydu? Bunu böyle yapmak. Bakışları geride duran ve büyükçe gülümseyen ablasına kaydı.
Ablasına, ailesine yalan söylemeli miydi?
Çenesi titredi Baekhyun'un. Ailesi homoseksüel olduğundan habersizdi. Bunu söyleyemezdi.
Onu uzatılan eli tuttu hızla. Boğazını temizledi. "Baekhyun." Chanyeol'un ifadesiz bakışlarından yalnızca bir kaç saniye bir kaç duygu yakaladı Baekhyun.
Onlar da hızla geçip gitmişti. Burnunun sızladığını hissetti. Herkes koltuklara otururken kendini hızla koltuğa bıraktı.
Gözlerini sıkıca kapattı ve bir kaç saniye de olsa zihnindeki sesleri susturmayı istedi. Kalbi hala deliler gibi hızlıydı. Yıllar sonra tenine temas eden yeni karıncalanıyordu.
Peki ya o, Chanyeol. Bunları hissediyor muydu?
Baekhyun bakışlarını onun üzerinde gezdirdi. Parlak biri olmuştu. Onlar tanışıyorken Chanyeol'u hiç böyle görmemişti Baekhyun.
Eskiden daha çok serserilere benziyordu. Güldü içinden. Babasının evsizler dediği tiplere daha uygundu o zamanlar.
Şimdi ise yapılı saçı, üstündeki takımı ve gülümseyen parlak yüzüyle tam bizim ailemize uygun bir damat adayıydı.
Hızlanan nefeslerini sakinleştirmeyi denedi. Bunu hak ediyor muydu? Ablasının uzun zamandır bir sevgilisi olduğunu biliyordu.
Baekhyun'dan haberdar mıydı? Olmasa, şaşırırdı değil mi?
Yoksa, onu unutmuş muydu?
Bu ihtimal sık sık aldığı nefeslerini kesti. Chanyeol'un bakışları bir kaç saniye Baekhyun'a kaydı.
Kendine verdiği süre yalnızca üç saniyeydi. Kuralları dinler ve uyardı Chanyeol. En çok ise kendine koyduğu katı kurallara saygılıydı.
Baekhyun'a uzun bir süre bakmamak kendisine koyduğu en net kuralıydı.
Japonya'da olan her şey geride kalmıştı onun için. Düşünmüyordu. Düşünmemeliydi.
Baekhyun yanında oturan annesine döndü. "Anne izninizle, midem biraz kötü." Annesi başını salladı hafifçe. "Çıkabilirsin Baek." Bakışlarını ablasına çevirdi Baekhyun. "Tebrik ederim." Diye mırıldandı ağzının içinde.
