Japan/Chanbaek

twenty four

Chanyeol zorlukla oturdu koltuğa. Doktorun söylediği her kelime kulaklarında uğulduyordu adeta.

Baekhyun hamileydi. Gözlerini sıkıca kapattı. "Ne yapacağım ben?" Diye mırıldandı kendi kendine.

Tüm planları mahvediyordu bu hamilelik. Eğer Chanyeol'dan olduğu ortaya çıkarsa, ne yaparlardı? Bakışları parmağındaki yüzüğe kaydı. Zorlukla yutkundu.

Kendisine öfkeliydi. Dikkatsiz davranmış kendisini kaybetmişti. "aptalım ben." Diye mırıldandı kendi kendine. Olay sadece kendisi değildi. Baekhyun'un ailesi hamile olduğunu öğrenirse neler olur tahmin dahi edemiyordu.

Onu hem kendi ailesinden hemde amcasından koruyabilir miydi?

Chanyeol, bu kadar güçlü olduğunu düşünmüyordu. Korkuları her saniye büyürken zorlukla yutkundu ve kalktı oturduğu yerden.

Bir an önce Baekhyun'u görmeliydi. Onun iyi olduğundan emin olması gerekiyordu en azından biraz kafasını toparlayabilmesi için.

İçeri girdiğinde bakışları hala uyuyan bedende gezindi. Zorlukla yutkundu. Yanına bir sandalye çekti ve oturdu. Elini ellerinin arasına aldığında ağırca okşadı.

"Bugün üst üste yaşadığım duyguları anlatmaya dilim yetmez. Ne yapacağımı bilmiyorum Baekhyun." Dedi gözlerinin dolmasına engel olamazken. "Bir bebek, ikimize ait. Senden bir bebek. Sevinemiyorum bile. Kalbim ağrıyor, buna sevinemediğim için kendimi hiç bir zaman affetmeyeceğim ben."

Titrek bir nefes aldı. "Mahvettim her şeyi, ne yapacağım ben?" Baekhyun'un titreyen göz kapaklarını gördüğünde hızla kuruladı göz yaşlarını.

Onunla konuşmalıydı, kimseler gelmeden önce.

Gözlerini açan Baekhyun'a gülümsemeye çalıştı. Zaten çok korkmuş olmalıydı. Boğazını temizledi Baekhyun. "Chanyeol, ben."

"Küçük bir kaza güzelim, iyisin. Tanrıya şükür iyisin." Yutkundu Baekhyun. "İyiyim," bakışları etrafta gezindi. "Diğerleri nerede?"

"Ben şans eseri öğrendim, buraya geldim sadece Lucas'a söyleyebildim. Diğerleri de gelir birazdan." Yutkundu Chanyeol. "Ama onlar gelmeden önce sana söylemem gereken bir şey var."

Yutkundu Baekhyun. "Kötü bir şey mi oldu?" Diye sordu korkuyla. Titrek bir nefes aldı Chanyeol. "Doktor, az önce bana senin hamile olduğunu söyledi Baekhyun."

Baekhyun aldığı nefesin kesildiğini hissetti. Gözleri hızla dolarken "ne yapacağız?" Diye sordu bir saniye beklemeden. "Chanyeol, her şey mahvolur."

Yorgun bir nefes verdi Chanyeol. "Biliyorum. Her şeyi tehlikeye atıyor evet." Yutkundu ve ayağa kalktı. Eli yavaşça okşadı düz karnını. "Ama o burada ve biz ona göre hareket etmeliyiz."

"Doktor ailene söylemeyecektir. Eğer isterse buna engel olmanın bir yolunu bulacağım. Bir süre gizli tutacağız taman mı güzelim? Ben bir yolunu bulana kadar saklayacağız onu." Yutkundu Baekhyun. "Ya bulamazsan? Karnım büyümeye başladığında saklayamayacağım Chanyeol ben bunu. Üstelik sen, ablamla evlenmek istiyorsun ben siz evlenirken bu bebeği dünyaya getiremem."

"Bunları düşünmeni istemiyorum en azından şuan, tamam mı güzelim? Bir bebeğimiz olacakken her şey aynı kalamaz. Bir çok şey değişecek. O değiştirecek. Ben bebeğimiz için değiştireceğim."

Baekhyun dolan gözleriyle baktı gözlerine. Chanyeol yaklaştı, yumuşak bir öpüş verdi dudaklarına. "Sen sadece sakin ol güzelim. Elimden gelenin fazlasını yapacağım. Söz veriyorum."

///////////////////////

Baekhyun hastaneden çıkalı iki gün olmuştu. Chanyeol sıkıntı içindeydi. Tek bir yol görünüyordu önünde ve bunu yapmak, onun için çok kolay değildi.

Amcasına anlatmak zorundaydı. Bunu hızlandırmanın başka bir yolu olamazdı. Hızla aradı Baekhyun'u. Telefonu kulağına yaslarken yutkunmuştu.

Biraz olsun güç almak istemişti Baekhyun'dan.

Telefonu açıldığında "Chanyeol." Dediğini duydu güzel sevgilisinin. "Nasılsın Hyun?" Diye sordu saniyeler içinde. "İyiyim yani ne kadar olabilirsem. Sen?"

"İyi olmaya çalışıyorum." Diye mırıldandı Chanyeol. "Baekhyun, ben aramızda geçenleri amcama anlatacağım." Şaşkınlıkla duraksadı Baekhyun. "Chanyeol, emin misin bundan? Bu senin için çok zor değil mi?"

"Sen bebeğimizi taşıyorken benim için neyin zor olduğunun bir önemi yok sevgilim. Sana söyledim, halledebileceğim en hızlı şekilde halledeceğim."

"Seni seviyorum." Diye mırıldandı Baekhyun. "Yanındayım, ne olursa olsun. Elini tutuyorum Chanyeol. Hissediyor musun?"

Gülümsedi Chanyeol. "Hissediyorum sevgilim." Diye mırıldandı o da. "Seni seviyorum." Diye cevapladı onu.

Telefonu kapattı ve güçlü adımlar atmaya çalışarak indi aşağıya. Amcası salonda oturuyordu. "Amca, seninle bir şey konuşmak istiyorum." Dedi adama yaklaşırken.

Adam bakışlarını televizyondan ayırdığında göz göze geldiler. "Bir hata yapmışsın." Diye mırıldandı adam. "Sen ne zaman hatalı olsan böyle bakarsın Chanyeol. Söyle, ne yaptın?"

Yutkundu Chanyeol. "Anlatacağım." Dedi karşısındaki koltuğa otururken. Titrek bir nefes aldı. "Amca ben, kendime hislerime karşı koyamadım. Uzak durmadım ondan."

Bakışlarını yerden ayırmadı Chanyeol. "Gizli yaşıyorduk, ben planımızı bozmayacaktım. Her şey bittiğinde ise anlatacaktım tüm gerçekleri Baekhyun'a. Ama bir şey oldu."

Adamın sert sesini duydu Chanyeol. "Biri mi öğrendi?" Gözlerini sıkıca kapattı. "Baekhyun'un hamile olduğunu öğrendik."

Bir kaç saniye huzursuz bir sessizlik oldu geniş salonda. Yutkundu Chanyeol. "Amca bir şey demeyecek misin?"

"Bana verdiğin hiç bir sözü tutmamışsın." Adamın öfke dolu sesiyle irkildi Chanyeol. "Ailen için vermiştin onca sözü sen! Bu işe onlar için girdin ama bir piç için! Chanyeol sen bunu nasıl yaparsın ailene!?"

"Amca ben ailemi yarı yolda bırakmadım!" Sinirle kalktı adam oturduğu yerden. "Sen! Sen o bebeği aldırtacaksın duydun mu beni! Plana engel olabilecek her şeyden kurtulacaksın yoksa seni asla affetmem Chanyeol! Asla! Duydun mu beni?"

Başını olumsuzca salladı Chanyeol. "Bunu yapmayacağım. Aile diyorsun amca, sonra git kurmak üzere olduğun aileyi kendi ellerinle yok et diyorsun bana! O benim kanımdan benim canımdan! Ben böyle bir şeyi yapabilir miyim sanıyorsun? Nasıl bu kadar basit söyleyebilirsin?!"

"Ben yıllarca boşuna beklemedim." Yaklaştı sertçe tuttu Chanyeol'un çenesini. "Tüm kuralları yıkan ve Baekhyun'a çekilen sensin. Cezan bu. Çekeceksin."

Başını olumsuzca salladı Chanyeol zorlukla. "Asla, duydun mu beni? Her şeyin ortaya çıkmasını göze alırım amca. Ama bunu almam. Baekhyun'u kaybetmeyeceğim."

"Sen delirmişsin. Yaptığımız her şey boşa gidecek! Onları yok edebiliriz. Çok yakınız buna Chanyeol." "Sana söylüyorum işte! Bir yolunu bul diyorum bebeğini öldür diyorsun bana! Önümüzde dört ay var karnı belli olana kadar. O sürede yapalım her şeyi. Ama evlenemem amca. Bu böyleyken yapamam. Baekhyun'a bunu yapamam. Başka bir yol bulmak zorundayız."

"Onları bitirecek başka bir yol bulmalıyız."

Büyük bir yüzleşmeydi bence :) bölüm biraz geçe kaldı üzgünümm diğer bölümü yakın zamanda atarak telafi edeceğim söz~