Baekhyun içeri giren ablasına gülümseyerek bakıyordu. Onunla birlikte içeri giren ve elini sıkıca tutan Chanyeol'u gördüğünde ise gülümsemesi solmuştu.
Onun, burada ne işi vardı?
Exo 1.liği 🍒
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
----
Duraksadı Chanyeol. Baekhyun'un Lucas'tan haberi olmaması gerekiyordu. Bu, ihtimali düşünmüştü. Lucas'ı davetlerden de diğer her buluşmadan da uzak tutmuştu.
Baekhyun, bunu nasıl öğrenmişti?
Zorlukla yutkundu. Ne diyeceğini bilmiyordu. İlk kez, bilmiyordu Chanyeol.
"Cevap bekliyorum." Dedi Baekhyun gözlerinin içine bakarken. "Sen, Lucas'ı nereden öğrendin?" Diye sordu Chanyeol bir cevap veremezken.
"Soruma cevap ver önce. Sonrasında ben anlatırım nereden öğrendiğimi. Kardeşin olduğunu biliyorum. Bana gerçeği söylemeni istiyorum."
Chanyeol yutkundu sertçe. Ne söyleyebilirdi ki? İnanmanyacaktı Baekhyun.
"Kardeşimle, o zamanlar çok yakın değildim." Diye mırıldandı bakışlarını kaçırırken.
"Deflarca karşılaştım onunla. Senin sahne aldığın yerde barmenlik yapıyordu. Ne sen ne de o bir kez olsun akrabalığınız olduğunu söylemediniz. Yakındınız arkadaştınız hatırlıyorum. Yakın değildim deme bana. Aptal değilim ben."
Ayaklandı Baekhyun. "Hangisi yalan bilmiyorum artık. Japonya'da tanıdığım o genç adam mı yoksa şimdiki bu halin mi?" Bakışları evde gezindi. Boş ve duygusuzdu. Bembeyaz klasik mobilyalar vardı etrafta.
"Ben senin kaldığın yurt odasını gördüm Chanyeol. Orada seninle günler geçirdim. Orası bile daha çok sana ait gibiydi." Chanyeol bakışlarını kaldıramadı yerden.
Ne diyeceğini düşünüyordu. Bir çıkış yolu arıyordu.
"Ya bana yalanlar söyledin olmadığın bir kişi gibi davrandın ya da bunu ablama yapıyorsun." Göz göze geldiklerinde yutkundu Baekhyun.
"Hangisi? Söyle bana." Bir kaç saniye sessizlik oldu. "Chanyeol susma artık!" Sinirleniyordu Baekhyun. "Kendimi zor tutuyorum gidip onunla konuşmamak için!"
Hızla ayaklandı Chanyeol. "Kimseyle konuşmayacaksın." Yaklaştı Baekhyun'a. "Tek bir şekilde açıklayabilirim bunu sana Baekhyun."
Gözlerinin içine baktı Chanyeol. Yıllar sonra ilk kez eskisi gibi. Gözleri parlayarak.
"Değiştim. Kore'ye döndükten sonra, amcamla yaşamaya başladım ve bir çok şey değişti evet. Kendim gibi değilim artık. Belki de böyle davranmaya şartladım kendimi bilmiyorum." İyice yaklaştı Chanyeol. Yüzleri yakındı artık.
"Seni hayatımdan uzak tutmak istememin nedeni bu. Eski hayatımı hatırlatıyorsun bana. Güzel geçen günlerimi. Rahat, hiç bir şeyi düşünmeden geçirdiğim zamanlarımı. Ben, seninle çok güzel hissediyordum."
"Neden terk ettin o zaman?" Diye sordu Baekhyun kendini durduramazken. "Bir şey, hissetmiyor muydun? Önemli değildi demiştin. Önemli değilse neden hala aklındayım ben senin?"
