Baekhyun içeri giren ablasına gülümseyerek bakıyordu. Onunla birlikte içeri giren ve elini sıkıca tutan Chanyeol'u gördüğünde ise gülümsemesi solmuştu.
Onun, burada ne işi vardı?
Exo 1.liği 🍒
Ensesinden aşağıya doğru süzülen şey pişmanlıktı. Pişmanlığın verdiği ağır his şimdiden göğsüne doğru yayılmaya başlamıştı.
"Chanyeol, ne yaptık biz?" Sorusu sessizlik içindeki odada yankılandı adeta. Chanyeol yutkundu sertçe. O da yeni yeni kendisine geliyordu.
Baekhyun iç çektiğinde hızla döndü Chanyeol ona doğru. Ağlamasını istemiyordu. Beyni ihtimallerle dolu olsa da her şeyi boşverdi o anlığına Chanyeol. "Baekhyun ağlama. Lütfen." Ellerini yüzünden çekti ve göz göze gelmelerini sağladı. Onun ıslak gözlerine baktı.
"Evet biliyorum, ağır bir yük. Benim içinde öyle. Pişman olma, nolur." Titrek bir nefes verdi Baekhyun. "Nasıl olmam? Ablam o benim."
Doğruldu yattığı yerden. "Aptalın tekiyim, karşı koyamıyorum sana." Chanyeol Baekhyun'un çenesini tuttu yavaşça çekti kendine.
"Hislerimize engel olamadık. Seni istedim, sende beni." Yutkundu Baekhyun. "Kaçmanın zamanı değil. Ne kendimizden ne de birbirimizden." Anlını Baekhyun'un anlına yasladı Chanyeol.
"Özlediğimi bile bilmiyordum." Gülümsedi Chanyeol. Dudaklarını Baekhyun'un boynuna bastırdı. "İyi olacak mısın peki?" Diye sordu kolunu okşarken.
"Bilmiyorum." Diye cevapladı Baekhyun dürüst davranarak. "Ablamın yüzüne nasıl bakacağımı düşünüyorum yalnızca."
İç çekti Chanyeol. Kapattı gözlerini ve sıcak suyun içinde biraz olsun gevşemeye çalıştı. Kendine kızma işini sonraya bırakıyordu çünkü şuan dağılamazdı.
Baekhyun'u toplaması gerekiyordu.
Dakikalar geçerken Chanyeol sudan çıkmış ve üzerini giymek için odaya gitmişti. Baekhyun ise soğumaya yüz tutmuş suyun içindeydi hala. Düşünüyordu, bir çıkış yolu arıyordu zihni.
