Japan/Chanbaek

eleven

Baekhyun omuzunda hissettiği öpüş ile araladı gözlerini. Beline sıkıca sarılan kollar vardı.

Tanıdık, bilindik bir koku sarmıştı her yanını. Sıcaktı, fazlaca hemde. Bu bile tanıdıktı.

"Uyandırdım mı?" Diye sordu Chanyeol kısık tuttuğu sesiyle. Yutkundu Baekhyun. "Uyandım." Diye cevapladı onu yalnızca.

Yavaşça arkasını döndü. Bakışları buluştuğunda kısıkça açtığı gözleriyle inceledi Chanyeol'un yüzünü.

Bakışları dağınık dalgaları saçlarında gezindi. Dudaklarında oluşan gülümsemenin farkında bile değildi Baekhyun.

"Hala, dalgalılar." Diye mırıldandı kendi kendine. Yutkundu Chanyeol. "Saçımın bu halini seven tek kişi sensin." Diye cevapladı onu istemsizce.

Baekhyun aklına gelen diğer kişilerle bakışlarını kaçırdı hızla. "Kaçırma gözlerini." Dedi Chanyeol elini yanağına çıkarırken.

"Konuştuk Baekhyun, kaçmanı istemiyorum benden. Seni tanıyorum ben." Burnunu ağırca sürttü burnuna. "Yalnız kaldığın anda pişman olacaksın. Benden kaçmak isteyeceksin biliyorum."

"Sende sorumlulukların farkına varmayacak mısın bu evden çıktığında?" Dedi Baekhyun Chanyeol'un gözlerine bakarken. "Amcanın yüzüne bakarken, değmez diye düşünmeyecek misin?"

"Değer." Dedi hızla Chanyeol. "Keşke değmese, keşke atabilsem seni içimden ama değer." Titrek bir nefes aldı Baekhyun.

"Gitmem gerek artık benim. Aileme gece haber bile vermedim. Azar yiyeceğim." Yavaşça doğruldu Baekhyun. Belinde ve kalçasındaki ağrı biraz azalmıştı.

Buraya geldiği kıyafetlerini giydi ağır hareketlerle. Chanyeol o giyindiğinde kalktı yataktan. İç çamaşırının üzerine beyaz bir tişört giymişti yalnızca.

Henüz yeni uyandığı için şiş olan gözleri, karışık saçları. İç çamaşırının üzerine giydiği bol tişörtleri.

Baekhyun kendisini yıllar öncesinde hissediyordu istemizce. Bu gerçekten bildiği Chanyeol'du.

Tek farkı eskiden simsiyah olan saçları şuan kahve tonlarındaydı.

Chanyeol yanına geldiğinde belini sardı koluyla hızla. Baekhyun buna engel olmadı.

Dudakları buluştu, dün geceden sonra ilk defa. Baekhyun onun geniş omuzlarına tutundu sıkıca.

"Seni arayacağım." Dedi Chanyeol dudakları birbirinden koptuğunda. "Konuşacağız, tamam mı Hyun?"

Başını salladı yalnızca Baekhyun. Ağır adımlarla ilerledi evin kapısına. Kapıyı açıp çıktığında kapıyı tutan ve ona bakan Chanyeol'la göz göze geldi yine.

"Görüşürüz, o zaman." Diye mırıldandı Baekhyun ne diyeceğini bilmezken. Chanyeol küçük bir gülümseme verdi ona. "Görüşelim."

Baekhyun binadan çıktığında site güvenliğinden kendisine bir taksi çağırmasını istedi. Gelen taksiye verdiği adres sonrasında başını koltuğa yasladı ve sessizce oturdu.