Baekhyun içeri giren ablasına gülümseyerek bakıyordu. Onunla birlikte içeri giren ve elini sıkıca tutan Chanyeol'u gördüğünde ise gülümsemesi solmuştu.
Onun, burada ne işi vardı?
Exo 1.liği 🍒
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chanyeol çaldığı kapının ardından bir adım geriye çekildi. Yardımcı kapıyı açtığında "Ji Eun'a geldiğimi haber verin lütfen." Dedi "buyurun bay Park. Salonda bekleyin."
Chanyeol sakin adımlarla ilerledi salona. İçeri girdiğinde ise koltukta oturmuş kucağındaki çikolatadan parçalar kopartıp yiyen Baekhyun ile karşılaşmıştı.
Duraksadı. Bakışları buluştuğunda Baekhyun öksürmeye başladı. Eli göğsüne giderken vurdu Baekhyun.
Chanyeol hızla masadaki suyu bardağa doldurdu ve uzattı. Baekhyun alırken hala öksürüyordu.
"İyi misin?" Diye sordu Chanyeol endişeyle. Titrek bir nefesle geldi kendine Baekhyun. "İ-iyiyim. Bir anda ne giriyorsun ya içeri?"
Güldü Chanyeol onun bu şaşkın tepkisine. "Yavaş girdim ama, nasıl alıştıra alıştıra girebilirdim ki?" "Aman boş ver. Bir şey demedim say."
Güldü Chanyeol. İki gündür morali bozuktu. İlk kez gülüyordu. Çünkü ilk kez Baekhyun'u görüyordu.
"Eun'u almaya geldim." Dedi koltuğa otururken Chanyeol. Bakışlarını cam kapıdan görünen arka bahçeye dikmişti.
Baekhyun bir şey demeden salona giren Eun büyükçe gülümsedi. "Ben geldim." Baekhyun ablasının sürüklediği küçük valize baktı. "Bir yere mi gidiyorsun?" Diye sordu istemsizce.
Eun gülümsedi, "Gidiyoruz, hem iş gezisi hem tatil. Sevgilim ayarladı~" yutkundu Baekhyun. Koltukta oturan Chanyeol'a döndü bakışları.
Chanyeol Baekhyun'un gözlerine karşılık vermek istemese de kendisine engel olamadı. Baekhyun'un gözlerinde gördüğü hisler ise kalbinin hızlanmasına neden olmuştu.
İçi acıyordu. Ama kalbi hala hızla atmaya devam ediyordu.
"Anladım. İyi tatiller abla." Diye mırıldandı Baekhyun. Chanyeol içeri girdiğinden bu yana en düşük ses tonunu duymuştu Baekhyun'dan.
Keşke dışarıda bekleseydim diye düşündü içten içe. Baekhyun'un bu tepkilerini görmezdi o zaman. Aklı da kalbi de burada kalmazdı.
Ayağa kalktığında hızla uzandı ve aldı Eun'un bavulunu. "Ben arabayı çalıştırıyorum." Diye mırıldandı kısık sesiyle. Hızlı adımlarla ayrıldı geniş salondan.
Ayakları geri geri gidiyordu ama kendine gelmesi için bu uzaklık gerekliydi.
Hem bu sürede kafasını toparlardı tamamen. Baekhyun'u kafasından atmayacağını biliyordu. Sadece uzaklaştırması gerekiyordu.
Bunun için ise uzaklık.
Eun da kardeşine gülümsedikten sonra "görüşürüz Baekhyunniee!" Diye bağırıp çıkmıştı salondan. Sevgilisinin peşinden giderken büyükçe gülümsüyordu.
