Sertçe yutkundu Chanyeol. Bunu beklemiyordu. Bu gerçeği Baekhyun'a söyleyeceklerini tahmin etmiyordu.
"Baekhyun, ben." "Biliyor muydun, söyle bana bunu." Dolan gözleriyle baktı Chanyeol'un gözlerinin içine. "Bana aşık olduğun için mi vazgeçtin, yoksa onların gerçek çocuğu olmadığım için mi? Gerçek bir Byun olmadığım için mi bıraktın beni?"
"Anlatacağım her şeyi sana. Ama gidelim buradan olur mu? Lütfen sakin ol, hamilesin Baekhyun." Gözlerini hissettiği yorgunlukla kapattı Baekhyun.
"Hastaneye gidelim mi? Kontrol ettirmemiz gerekir mi?" "Yalnızca tokat yedim korkma. Bebeğimiz iyi." Bakışlarını yola dikti. "Gidelim buradan."
Onun yüz ifadesine rağmen oldukça soğuk ve ifadesiz çıkan ses tonu yüzünden içindeki korkunun büyüdüğünü hissetti Chanyeol.
Zamanlarının çoğunu geçirdikleri eve sürdü arabasını. Sessizlerdi. Eve çıkana kadar devam etti aralarındaki sessizlik.
Eve girdiklerinde Baekhyun salona ilerledi. Chanyeol ise lavabodan ilk yardım malzemelerini aldı hızla.
Salona geçtiğinde Baekhyun'un yanına oturdu hızla. Yutkundu ve Baekhyun'un dudağında ki kanı ve yarayı temizlemeye başladı.
Yüzü degişmiyordu Baekhyun'un. Normalde canı tatlıydı, öyle bir şokun içindeydi ki Baekhyun hissetmiyordu bunu.
"İyi misin?" Diye sordu Chanyeol kısık sesiyle. "Nasıl iyi olabilirim?" Dedi Baekhyun Chanyeol'un gözlerinin içine bakmazken. "Hayatımın yalan üzerine kurulu olduğunu öğrendim. İhanet ettiğimi sandığım ailem, benim gerçek ailem bile değilmiş. Babam bildiğim adam önüme bir anlaşma koydu. Tüm paranı bize ver dedi. Sanki, para verip beni satın almışlar da, onu istiyorlarmış gibi."
Yutkundu Baekhyun, zorlanıyordu. "bir çok şey daha." Diye mırıldandı sonrasında. Chanyeol'un gözlerinin içine baktı. "Bunu, neden benden sakladın?"
"Anladın, değil mi?" Yutkundu Chanyeol. "Sen ben anlatmadan da hissediyorsun hep. Gizlemek zor oldu bu yüzden. Çoğu şeyi."
Pamuğu masaya bıraktığında ellerini tuttu Baekhyun'un. "Hayatına başta girme nedenim amcamın isteğiydi." Duraksadı Baekhyun. "Amcanın mı?"
"Byunların, hayatına girmem gerekiyordu. Ve sende, resmen biçilmiş kaftandın Baekhyun. Yalnızdın, ailenden uzaktaydın ve seni kontrol etmiyorlardı. Bu yüzden çok kolay bir şekilde girdim hayatına."
Derin bir nefes aldı. "Kendimi kaptırdım." Diye mırıldandı Chanyeol. "Amcam fark etse de, bir şey demedi. Biz o sırada, o kadar güzeldik ki Baekhyun." Bakışları buluştu. "Sana aşık oldum."
"Tabii sonra, her şey tepetaklak oldu. Amcam bir gün eve döndüğümde bu gerçeği söyledi bana." Yutkundu. "Senin evlat edinildiğini. Gerçek bir Byun olmadığını."
"Her şeyden habersiz, evlatlık bir çocuktun. Amcamın intikamını almak istediği aileden bile değildin. Seni bırakmamı söyledi bana. Her şeyin değiştiğini. Ne kadar zor olursa olsun, Eun'un hayatına girmem gerektiğini."
Baekhyun dolan gözleriyle bakıyordu sevdiği adama. Yalanla başlamış, yalanla ilerlemişti her şey.
Bildiği tüm hayatı yalandı. Chanyeol da ailesi de. Baekhyun, kime neye tutunacağını bilmeyecek haldeydi.
"Başta kabul etmedim yemin ederim. Seni sevdiğimi ilk kez o akşam söyledim amcama. Bildiğini ama bu konunun benim annem ve babam olduğunu vurdu yüzüme. Ailen için yapmak zorundasın dedi. Mecbur kaldım, hayatından çıktım."
Boğazını temizledi Chanyeol. "Sonrasını, biliyorsun."
"İntikam, neyin kimin intikamı? Neden Chanyeol? Ne yaptılar onlar?" Yutkundu Chanyeol. "Biz benzer hikayelerin kurbanıyız sevgilim. Benzer şeyler yaşadık. Tek farkımız şuydu, benim bana sahip çıkacak bir amcam vardı ve benim param yoktu. Ama senin ailen dışında kimsen yoktu ve, tüm miras sana kalmıştı."
"Miras mı?" Diye sordu Baekhyun şaşkınlıkla. "Ailen, sen henüz iki yaşındayken hayatını kaybetti Baekhyun." Titrek bir nefes aldı Baekhyun. "Byunlar, onlar ile anlaşmalarını yeni bitirmişti. Eski ortaklardı. Çok büyük bir zarara uğramışlardı. Yeni oluşturmaya başladıkları isimleri adeta yok olmuştu. Hemen sonrasında oldu kaza. Bir tek sen kurtuldun."
"Ben hatırlamıyorum." Diye mırıldandı Baekhyun. "Ailemi de, kazayı da." "Normal sevgilim. Çok küçüktün. Üstelik bu küçük bedenin için çok büyük bir travmaydı. Beyninin yaşanmamış kabul etmesi çok normal."
"Sonra peki," diye sordu Baekhyun kendini tutamazken. "Byunlar, senin hayatta kaldığını fark ettiğinde seni hızla evlat edindiler. Mirası on sekiz yaşından önce kullanamazdın. Bu nedenle büyümeni beklediler."
"Ama yıllarıdır, neden almaya çalışmadılar?" "Fark etmeni istemediler. Bir yolunu bulup senin haberin olmadan alacaklardı büyük ihtimalle. Evlenirken imzalayacağın belgelerden biri olarak gösterirlerdi belki. Bilmiyorum her şeyi yapabilirlerdi."
"Sen, sen de mi benzer bir şey yaşadın Chanyeol?" Başını hafifçe salladı Chanyeol. "Ailem o şirkette çalışıyordu. Lucas çok küçüktü daha kaza olduğunda. Benzer bir kaza. Senin ailenin yaşadığının aynısı neredeyse. Ailem bilmediğim bir sebepten ortadan kaldırıldı Baekhyun. Byunlar tarafından."
"Amcam beni yanına aldı, Lucas'ı da öyle. Birlikte büyüdük. Çok güzel bir hayatımız olmasa da yalan yoktu. Sana yalanlar söyledim, ne kadar özür dilersem dileyeyim bir şekilde geçmeyecek biliyorum. Ama mecburdum. Kendi ailem için."
"Eun, o bunları biliyor mu?" "Çoğu şey artık onun yönetiminde. Ve her şeyden haberdar."
Sert bir nefes verdi Baekhyun. Yüzünü ovdu hissettikleriyle. "Neyi nereye koymalıyım bilmiyorum. Karmakarışık oldum Chanyeol. Dağıldım ben."
Ellerini sıkıca tuttu Chanyeol. "Biliyorum. Ama bitmesine az kaldı sevgilim. Eğer bir terslik olmazsa, ele geçirdiğim belgelerle onları bitirebilirim. İkimizin ailesinin de kaza süsü verilmiş bir şekilde öldürüldüğünü ispatlayabilirim."
Elini yavaşça Baekhyun'un karnının üzerine koydu. "Sen ben ve bebeğimiz. Tüm bunlar bittiğinde kendimize bir hayat kurabiliriz. Yalanların olmadığı, güzel bir hayat."
"Kalbim sıkışıyor sanki. Bunlar, çok ağır Chan." Dolu gözleriyle gülümsedi Chanyeol. "Sakin sıkma kendini. Rahat bırak Baekhyun. Benim yanımda ağlayabilirsin. Bundan sonra saklanmak da yok. Elini tutacağım. Her daim yanında olacağım söz veriyorum."
"Yakında bitecek sevgilim, çok az kaldı."
Yakında bitiyor ballarım :') çok az kaldı ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Japan/Chanbaek
FanfictionBaekhyun içeri giren ablasına gülümseyerek bakıyordu. Onunla birlikte içeri giren ve elini sıkıca tutan Chanyeol'u gördüğünde ise gülümsemesi solmuştu. Onun, burada ne işi vardı? Exo 1.liği 🍒