31.Bölüm

1.4K 84 1
                                    

İyi okumalar :)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İyi okumalar :)

🐾🐾🐾

(Emel Kumsal'dan...)

Sanki boşlukta sürükleniyor gibiydim ve daha önce de böyle bir an yaşamaştım bir dejavu gibi...

Ruhum bedenimden ayrılıyor sanki.

Etime sıcak bir demir bastırmak gibi idi.

Başım ağrıyor,midem bulanıyordu.

Artık bir yerde duraklayıp nefes almak istiyordum çünkü nefes almakta da zorlanıyordum.

Nefesim bir an sadece bir saniye kesildi, kalbim atmayı bıraktı.

Kan beynime gitmeyi bıraktı sonra bedenimin sertçe yere değmesiyle,çığlık attım.

Atmamla uyanmam bir oldu.

Gözlerim kocaman olmuş,sudan çıkmış balık gibiydim.

nefes almak için gözümü kapattım ve öksürükler içinde nefes almaya başladım.

Kalbimin düzenli atmaya başlayınca gözlerimi açtım.

Açmaz olaydım,çünkü bu yeri adım gibi biliyordum.

Gözüm doldu...burası...tacı bulduğum ormandı.

Geri gelmiştim ama beni bırakmıştı.

Beni göndermişti,bunu bana bize yapmıştı.

Gözümden sicim sicim gözyaşı akmaya başladı.

Kalbime ağrı girdi.Canım acıdı ve öyle bir haykırdım ki kuşlar uçuştu.

"Neden?" dedim kendi kendime.

Yüreği nasıl izin verdi? Nasıl bize bunu yapabildi.

"Neden!" dedim bu sefer boğazımı yırtarcasına.

Öylece ne kadar kaldım hiç bir fikrim yok,dakikalar saatler geçti ama gözyaşlarım dinmedi.

Kalbim inkar ediyor,böyle birşey olmadığını söylüyordu.

Gözümden artık yaş akmadı durdu,ama kalbimdeki inkar edişi de durdu ,Pes ediş idi.

Artık sadece ağlamam iç çekişlere döndü.Ellerim titredi,bedenim titredi.

Üşüyordum...

Yorgundum...

Canım acıyordu...

Elerimi toprağa dayayıp ayağı kalktım ama tekrar düştüm.Ben defalarca düştüm,ama yinede kalkıyordum.

Tekrar kalktım tıpkı defalarca kalktım gibi...

OSMANLI'NIN KAYIP TACI(BİTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin