İyi okumalar!
🦋🦋🦋
Evet,sıçtım!Çünkü tuğrul beni görmüştü. Gözlerimi kapatıp açtım,ve derin bir nefes aldım.Sakince arkama döndüm.Kısılmış Kahverengi gözlerle karşı karşıya geldim. Elini göğüsünde birleştirmiş,bana alayla bakıyordu.
Yutkunup konuştum. "Ben...ııı...lavabom vardı" pat diye ortama bir bomba salladım.Tuğrul boş boş bakıyordu, yememişti.Tek çare hızlı bir şekilde turbo hızında koşmak. Önce gözlerine baktım,ve arkama döndüğüm gibi koşmaya çalıştım. Evet bir tek çalışmakla kaldım,çünkü bir el bileğimi çok sert şekilde tutmuştu.O kişinin kim olduğunu biliyordum ve sinirle ona döndüm.Elimi çekmeye başladım, ama çektikçe sanki bilekliğim yerinden çıkıyormuş gibiydi.
"Ya bıraksana! Öküz!" diye bağırdım.
Bırakmak yerine daha da sıkı tutu.
Ve daha ne olduğunu anlamdan beni kendinisine çekmesiyle, sert bir şekilde göğüsüne çarptım.Tutunmak için ellerimi omuzlarına attım.Evet,dans etme pozisyonundaydık.Bana kumsal böyle bir durum yaşayacaksın deselerdi,gülerdim."İbrâhim!" diye bağırınca,romantik anlarımdan silkelenip,gerçek dünyaya döndüm. Bana mı İbrâhim demişti?
Bana hala öfke ve boş gözlerle bakıyordu. Evet bir daha bu öküzü kızdırmamalıyım,yoksa ölürüm falan Allah korusun.İlerden gelen iki kişiyle göz devirdim.Tuğrul ise göz devirmeme bakıyordu. Ne bakıyon gardeş? Demek isterdim ama boş ver."Buyur, beyim!" dedi saygıyla.Bana böyle saygıda duyarlar mıydı?
"Hatunu,hana götürüyorsun ve onu yarına kadar gözetliyorsun." dediğinde hemen ona baktım.
"Çocuk değilim,kendim giderim!" diyip gidecekken, "İbrâhim!" diye kükreyince,İbrâhim denen adamın koluma yapışıp,odama kapatması sadece yarım dakika sürmüştü.Şoku atlatan ben,hemen kapıyı yumruklamaya başladım.
"Aç şu kapıyı!" dedim cırlayarak.
"Boyun posun devirilsin inşAllah TUĞRUL!" dedim,tuğrul kelimesini daha da bağırarak.Pes ederken sırtımı kapıya yasladım.Yere çöküp başımı ellerimin arasına aldım.Elimden geleni yaptım ama ne kaçabildim ne de kurtulabildim.Bence biz şu sultanı bir görelim, birde yavuz sultan selim...Umarım beni sultana verince,hizmetçi yada cariye değildi kızı olurum.Düşündüğüm şeyle güldüm,ben harbi deli oldum. Off!
acaba ecrin,koray,yusuf ve seda napıyorlardır.Kesin bensiz delirmişlerdir.Hele ki halamı ve betül,oba! Ama çok özledim onları.
Bir anne gibi sarılan halamı,bir kız kardeş gibi seven betülü özlemiştim.
Geri dönebilir miydim? Acaba bir yollu var mıydı?Hatırladığım şeyle,şaşkınca ayağı kalktım.O taç,osmanlıya ait taç neden bana layık görmüşlerdi yada neden ben? Tacı bulduğum ormanda,geri dönüş yollunu bulabir miyidim?
Denemekten zarar gelmez, tek sorun öküz tuğrullu ikna etmek...🦋🦋🦋
SON.
Selammm,hatalarım var mı diye bakacam.Umarım beğenmişsinzdir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OSMANLI'NIN KAYIP TACI(BİTTİ)
Fiksi Sejarah#Osmanlıya ait bir kurgu! Arkeolog olan kumsal demirkan,görev aldığı bir kazı çalışmasında, siyah ve kırmızı renklerinden oluşan bir taç bulmasıyla kendisini osmanlı döneminde bulur... Sadrazam olan tuğrulla tanışır,peki kumsal başına geleceklerd...