On beştim.
Babamın öldüğünü söyledikleri gece annem elinde para dolu çantayla gelip bir daha yüzümüze bakmamaya karar verdiği gece on beştim.
On dokuzdum.
Babamı yıllar sonra bir kafes dövüşü ringinin önünde gördüğümde on dokuzdum; babam yüzünden yaralandığımda da on dokuzdum.
Yirmi üçüm.
İnsanlar yüzüme bakıp dağılan göz bebeğimi gördüklerinde garip bakışlar atmaya devam ederken yirmi üçüm.
Ailemi kurtarmak için yaptığım hatalardan ders çıkardığım için artık babamı aramayı bıraktığımda yirmi üçtüm.
Annem ve kardeşlerimi yaşatmak için kendimi feda ettiğimden bu güne tam sekiz yıl geçmişti ve şimdi babamın mutlu ailesi karşımda doğum günü kutluyordu.
Savcı sandığım babam yeni ailesiyle doğum günü kutlarken uzaktan izleyemedim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Bir Vakti
RomansaMahi, savcı sandığı babasının aslında kafes dövüşlerinin en iyi organizatörü olduğunu öğrendiğinde on dokuzdu. Her şeyi bırakıp başka bir hayata başladıkları sırada babası tekrar karşısına çıktığında artık yirmi üç olmuştu. Bu gelgitli döngüden çıkm...
