Even The Devil , Once An Angel(COMPLETED)

အခန္း(၁၂)

Zawgyi

"case က ပဲခူးဘက္မွာျဖစ္တာ၊ မင္းတစ္ခ်က္ ရွာၾကၫ့္လိုက္ ငါ့ညီမွန္းမသိေတာ့ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး၊ လိုတာအကုန္ စီစဉ္ေပးမယ္ ငါ့ညီကိုသာ မထိခိုက္ေစနဲ႔"

တစ္ဖက္ကျပန္လည္ေျဖၾကားေနသည္မ်ားကို နားေထာင္ရင္း ေနဝန္းေခြၽးစို႔လာ၏။ ဘာလို႔ေလွာင္ၿပီး အိုက္သလိုခံစားေနရတာလဲ။

အဲကြန္းကို လွမ္းၾကၫ့္ေတာ့ ပိတ္ထားသည္။ remote ကိုရွာၾကၫ့္လိုက္ၿပီး အခန္းတြင္းအေအးဓာတ္ကို ပိုတိုးတင္ေစလိုက္သည္။ ဘုန္းမာန္က ac ကိုမခ်ိန္ေပးရေကာင္းလားဆို၍လည္း အျပစ္ကတင္ခ်င္မိျပန္၏။

ုဖုန္းေျပာျခင္းလည္း ၿပီံးဆံုးသြားကာ အေနာက္ကိုလွၫ့္ၾကၫ့္မိေတာ့ မ်က္ခံုးတို႔တြန႔္ခ်ိဳးရျပန္သည္။ ေကာင္ေလးနဖူးမွာ ေခြၽးစိုေန၏။ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ္လည္း ထိုေကာင္ေလးမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ မရိွလွ။

ေခြၽးစေလးမ်ားစို႔နင့္ေနကာ ေဘးတေစာင္းေလး အိပ္ေနသည္။ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ သူၿခံဳထားေသာ ေစာင္ကို ဆြဲဖယ္ကာ အက်ႌကိုနည္းနည္းလွန္တင္လိုက္၏။ ေဘးတစ္ေစာင္းရိွေသာ ေက်ာျပင္ေသးေသးေလးအား တစ္ခ်က္ၾကၫ့္ကာ အနာငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ အေျခအေနကို စစ္ေဆးသည္။

အရင္ကထက္ အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းလာၿပီ၊ ေရာင္ရမ္းတာေတြ ေရာ့ေနၿပီး အနာေဖးေလးမ်ား ကြာက်ေနသည္။ ေနာက္ရက္သတၲပတ္အနည္းငယ္ဆို ေပ်ာက္ေလာက္ၿပီ။ ေနဝန္း ထိုေကာင္ေလး၏ အက်ႌအား ျပန္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ေက်ာေလးကို ခပ္ဖြဖြပုတ္ေပးလိုက္သည္။

ႏူးညံ့စြာၿပံဳးေနရင္း ထိုေကာင္ေလးအား တယုတယေငးေနသည္မွာ ပ်ားက ပန္းကိုေငးေနသလို ေကာင္းကင္က ပင္လယ္ကို ငံု႔ၾကၫ့္ေနသလို။ ေရာင္စံုမိွန္ဝါးေနတဲ့ သက္တံ့‌ေရာင္ပင္လယ္ႀကီးထဲ ေနဝန္းတစ္ေယာက္ လမ္းေပ်ာက္မွန္းမသိ ေပ‌်ာက္လ်က္ရိွကာပင္ ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းတို႔မွာ ႏွစ္ၿခိဳက္လာေတာ့သည္။

ေခြၽးစို႔ေနေသာ ထိုနဖူးျပင္ေလးအား မက္မက္ေမာေမာပင္ ေခြၽးစက္တို႔ကို ရြံရွာျခင္းမရိွ နမ္းရိႈက္မိေလသည္။ ပုန္းကြယ္လ်ိႈဝွက္တတ္ေသာ မ်က္လံုးတစ္စံုရိွရာသို႔ အၾကၫ့္မေရာက္ခင္မွာပဲ ေကာင္ေလးက ႏိုးထရန္ ဟန္ျပင္လာေတာ့သည္။ ‌