Stray Kids (YN) Kıskanç Abilerim

2. Sezon 23. Bölüm

YouTube: Ailurophile Minho

Başlayalım...

Yn: Min-ji

Min-ji: Şimdi nereye gideceğiz?

Arabaya binmiştik. Yeni alışveriş yerimizi çok merak ediyordum ama abilerim çok sıkılmış gibi görünüyordu. Gözlerini yoldan ayırmadan Changbin abim bana cevap verdi.

Changbin: Markete uğrayıp eksiklerimizi alıp eve geçeceğiz. Saat 20.00'a gelmek üzere. Bu saatten sonra eşya bakmaya devam edemeyiz.

Min-ji: Ama çok eğleniyorduk.

Han: Senin için öyle tabi.

Min-ji: Ne yani? Siz eğlenmediniz mi?

Seungmin: Eşya konusunda bu kadar takıntılı olmasan her şey daha güzel olacaktı aslında.

Min-ji: Ne? Ben sadece yeni evimizin en güzel şekilde düzenlenmesi için çabalıyorum. Ama size iyilik yaramıyor.

Han: Cebimizde para bırakmadın kızım.

Min-ji: Parayı zaten cebinizde taşımıyorsunuz. Ne alıyorsanız cebinizdeki siyah kart ile alıyorsunuz.

Changbin: Bu kız cüzdanımızın içine kadar girmiş. Çok tehlikeli, dikkat edin.

Jeongin: Sizin siyah kartınız mı vardı?

Seungmin: E yuh Jeongin!

Han: Jeongin, abiciğim. Bizi tanıyor musun ? Bak, biz senin abileriniz. Lütfen bize geri dön.

Changbin: Çocuk sevgilisi ile ilgilenmekten bizi unuttu.

Jeongin: Ne alaka? Ben hepinizle ilgilenebilirim.

Han: Aynen.

Changbin: Hwasa bize bir akşam uğrayacağını söylemişti. Size bir şey dedi mi?

Min-ji: Bize ne diyebilir ki?

Changbin: Kai'nin her şeyi hemen sana taşıyacağını düşünmüştüm.

Abimler Kai ile aramda olanı bilmiyordu ve benim yanımda sürekli Kai'den bahsediyordular. Bu beni rahatsız etmişti, çünkü Kai'nin adını bile duymak istemiyordum. Gözlerimin içine bakarak beni kandırmıştı ve bir daha ona dönmek istemiyordum.

Min-ji: Ben Kai ile konuşmuyorum.

Changbin, Han, Seungmin, Jeongin: NE?!

Min-ji: Duydunuz işte!

Seungmin: Ne oldu ki?

Jeongin: Nasıl olur bu?

Changbin: Sana bir şey mi yaptı?

Han: Ahahahhahaha! Bunu hemen diğerlerine de taşımak istiyorum.

Min-ji: Yine eğlence kaynağı oldu size. En azından bir işe yaradı.

Durgun bir şekilde konuşmam ile abilerim sessizleştiler. Yanımdaki Seungmin abim kolunu omuzuma atıp beni kendine çekti. Hiçbir şekilde engel olamadım, aklım tekrar bugün yaşadıklarımdaydı.

Seungmin: İyi misin?

Min-ji: Evet.

Kalan yolculuğumuz böyle sessiz geçti. Her ne kadar konuşmasam da zihnimin içindeki çatışmayı susturamıyordum ve bu beni daha çok yoruyordu.