Stray Kids (YN) Kıskanç Abilerim

2. Sezon 29. Bölüm

YouTube: Ailurophile Minho

Başlayalım...

Yn: Min-ji

Büyük bir gürültü ile güne gözlerimi açtım. Dün ki sohbet sıkıcı olmaya başlayınca gözlerime inen perdeye engel olamamıştım. Şimdi ise hareketli bir gün beni bekliyordu.

Han: Eve gidelim işte!

Bangchan: Olmaz Jisung.

Han: Ya orada da yatacağım fark eden bir şey olmayacak!

Minho: La oğlum sen Min-ji'ye mi dönüştün? Sizdeki ev hasreti nereden geliyor?!

Han: Sıkıldım, bu beyaz duvarlardan sıkıldım.

Min-ji: Sen değil miydin beni zorla hastanede tutan?

Han: Heh?

Min-ji: Ama abiciğim, prensim, burada kalman senin için en iyisi.

Han abimin, ben hastanede iken bana söylediklerini şimdi ben ona söylüyordum. Bu çok hoşuma gitmişti. Hepimiz gülmeye başladık.

Han: Ben senin gibi değilim kardeşim. Ben kendime bakabilecek yaştayım ve kendi iyiliğimi düşünüp akıllı davranıyorum.

Min-ji: Benim akıllı olmadığımı mı söyledin yoksa bana mı öyle geldi?

Han: Nasıl anlamak istiyorsan öyle anla birtanem.

Min-ji: Kalbim kırıldı.

Changbin: Neyse, okul yolcuları hemen eve uğrayıp hazırlansınlar. Biz de Han'ı aramızda bölüştükten sonra şirkete gideceğiz.

Min-ji: Bence ben Han abim ile...

Jeongin: Zaten çok devamsızlığın var.

Felix: Hem de yine sana bir şeyler olur devamsızlık haklarını sakla o yüzden.

Min-ji: Bekleyin de yere düşen kalbimin parçalarını toplayayım. Bant tutmadı, japon yapıştırıcısı var mı?

Bangchan: Geç kalacaksınız, hadi.

Hastane odasından çıktık. Çıkarken Hyunjin abim arkamdan seslendi.

Hyunjin: Min-ji'nin telefonu yok. Ondan nasıl haber alacağız?

Bangchan: Evet, bu sorunu önceden çözmeliydik.

Minho: Okulda iken telefona ihtiyacı olacağını sanmıyorum.

Changbin: Ya bir şey olursa?

Minho: Okulda ona bir şey olursa illaki bize haber verebilecek öğretmenler veya müdür vardır.

Han: Böyle içim pek rahat etmedi ama başka bir seçenek yok galiba.

Jeongin: Gözümüz üzerinde olur, tenefüslerde kontrol ederiz onu.

Min-ji: Peki ben neden kendi başıma...

Bangchan: Cevabını bildiğin soruları sorma Min-ji.

Min-ji: Peki. Ama...

Hyunjin: Bu kız niye bu kadar çok konuşuyor ya?!

Min-ji: Sen kendi sesini duyamaz hâle gelmişsin!