Stray Kids (YN) Kıskanç Abilerim

3. Sezon 4. Bölüm

YouTube: Ailurophile Minho

Başlayalım...

Yn: Min-ji

O günün üstünden tam tamına 1 hafta geçmişti. Ha-Joon, Kai hakkında bana bir şeyler anlatmaya çalışmıştı fakat onu dinlemek istememiştim. Ben artık kimseye güvenmemem gerektiğini öğrenmiştim.

Her ne kadar o çocuktan uzak durmak istesem de şu anda benimle aynı sınıftaydı ve Kai için ayırdığım sıraya oturuyordu. Ben o sırayı Kai'ye ayırmıştım, bizim sınıfa gelecekti diye.

Dersimiz edebiyattı. Okuldan uzun süre uzak kalmam nedeniyle artık derslerime gerçekten odaklanmam gerektiğini düşünüyordum. Her ne kadar Kai'yi merak etsem de...

Öğretmen: Kitabımızda okuduğumuz savaş temalı parça, bulunduğumuz çağın da güncel sorunu halinde. Buna benzer örnekleri çok uzakta aramamıza hiç gerek yok. Bu kötü durumdan sosyal medya aracılığıyla herkesin haberi olduğunu düşünüyorum. Sizin bu konu hakkındaki fikirleriniz nedir? Konuşmak isteyen var mı?

Elimi kaldırıp söz hakkı almak istedim. Öğretmen bana bakıp gülümseyince ayağa kalktım. Herkes bana dikkatle bakıyordu. Belki konuşmam başka kişiler tarafından linçlenmeme neden olabilirdi ama sessiz kalmak yanlıştı, özellikle bu durum için çok yanlıştı.

Öğretmen: Evet Min-ji, seni dinliyoruz.

Min-ji: Kendisinin değil de belki de çocukları için, onların özgürlüğü için savaşmakta olan kişilerden oluşan bir ülke düşünün. Kendi özgürlükleri için bunu yapmalarında herhangi bir suçları yoktur. Bağımsızlık ve özgürlük bir devletin temelidir, olmazsa olmazıdır. Özgürlükleri için canını dişine takıp ellerinden geleni yapan bu topluma yardım etmek bizim insanlık görevimizdir. Oradaki çocukların bulunduğu psikolojik durum kolay değildir ve bir çocuk için çok çok çok ağırdır. Bir annenin çocuğu için savaşması, bir babanın ailesi için savaşması...
Bu duruma sessiz kalmak bizim suçumuzdur.

Duraklayıp cümlelerimi toparlamaya çalıştım. Sonra kaldığım yerden konuşmaya devam ettim.

Min-ji: "Benim en fazla ne kadar yardımım dokunabilir ki? Elimden bir şey gelmez ki?" demeyin. Sesinizi duyurun ve gürültü çıkarın. Arkanıza sizinle aynı fikirde olan insanları toplayın. Ne olursa olsun sessiz kalmayın. Siz bir kere konuşursunuz, sizin konuşmanız üzerine başka kişiler de konuşur ve büyük bir protesto başlangıcı sağlamış olursunuz. Unutmayın, o kişilerin buna ihtiyacı var. O çocukların bize ihtiyacı var.

Diyecek başka bir şey bulamamıştım. Ayakta masamın üzerindeki deftere bakıyordum sadece. Bomboş sayfaya bakıyordum. 1 dakikalık sessizlik üzerine herkes ayağa kalkıp beni alkışlamaya başlamıştı. İçimde yaşadığım küçük ve acı mutluluk ile gülümsedim. Sesimi çıkarmıştım, o çocuklara çok küçük de olsa yardım edebilmiştim. Tam şu anda 25 kişiyi de bu konuda kendi tarafıma çekmiştim...

Tam o esnada zil çaldı ve öğretmen konuyu toparlamak istedi.

Öğretmen: Çok çok çok haklısın Min-ji. Söylediklerin gerçekten çok duygulandırıcı sözlerdi. Bu konu hakkında yaptığın konuşma için teşekkür ederiz. Çıkabilirsiniz.

Öğretmen sınıftan çıkınca herkes konuşmaya başladı. Benim dediklerimi tekrarlıyor, tartışıyorlardı. O esnada Ha-Joon yanıma geldi.

Ha-Joon: Tebrikler Min-ji, gerçekten güzel konuşmaydı.

Min-ji: Teşekkür ederim fakat böyle bana yaklaşmaya çalışamazsın.