YouTube: Ailurophile Minho
Başlayalım...
Yn: Min-ji
Doktorlar çocuğu alıp gideli 15 dakika geçmişti. Şimdi kimsesiz kalmıştı o çocuk. Annesini de artık gökyüzünde gösterecekti. Belki büyüyünce anlayacaktı belki de anlamak istemeyecekti ve annesinin bu küçük yalanına hayatı boyunca inanacaktı.
Yine kendi köşemde içeriden gelecek küçücük bir umut ışığını bekliyordum. Çok yorgunduk, hepimiz çok yorgunduk. Sessizliğe gömülmüş ama iç sesimizde boğulmuş durumdaydık. Bu rahatsız edici sessizliği koridorun başından koşarak gelen Hwasa unniem Ve IU unniem bozdu. Arkalarından gelen şahısı şu anda takmak istemiyordum.
Yanımıza nefes nefese ve büyü bir endişe ile ulaştılar.
Hwasa: Ne oldu? Bir haber var mı?
Felix: Yok... Hiçbir haber yok...
Felix abim dindirebildiği hıçkırıklarında tekrar boğuldu. Yine ağlamaya başladığında Hyunjin abim gidip ona sarıldı.
Bangchan: Bekliyoruz, güzel haberler bekliyoruz.
IU: Nasıl oldu bu?
Yere bakmaya devam ettim. Herkes bana bakmaya devam etti ama ben yere bakmaya devam ettim.
Min-ji: Kavşakta... Araba çarptı.
Hwasa: Bebeğim, sana bir şey oldu mu?
Duygusuzlaşmış gibi hissediyordum. Artık yanağımdaki ıslaklığın hiçbir önemi yok gibiydi.
Hwasa unniem yanıma gelip bana sarıldığında kolumdaki acıyı yeni fark edebilmiştim. Kolumu hızlıca çektiğimde Jeongin abim bunu fatk etmişti.Jeongin: Ne oldu?
Min-ji: Yok bir şey.
Jeongin: Kolunu mu incittin?
Changbin: Bir doktor çağırsak iyi olacak.
Min-ji: Yok bir şey. İstemiyorum.
Hwasa: Kai gidip doktoru çağırır mısın hayatım?
Min-ji: Gerek yok.
Kai: Çağırayım mı?
Kai sorunca hiçbir şey demedim. Onunla konuşmak istemiyordum. Ben bir şey demeyince Hwasa unniem çağırmasını söyledi. Kai hızlıca yanımızdan uzaklaştı.
Doktor gelene kadar Seungmin abim kolumu kontrol etmek istedi. Başta sızlamıyordu ama şimdi devamlı acımaya başladı.
Seungmin: Min-ji otur buraya.
Seungmin abimin gösterdiği yere oturdum. İlk olarak üzerimdeki ceketi çıkarmamı istedi. Ceketi çıkarırken canım yandığı için Jeongin abim bana yardım etti.
Bangchan: Niye başta bize söylemedin Min-ji?
Min-ji: O zaman acımıyordu. Bir anda acımaya başladı.
Seungmin: Kaza anında çok korktuğundan dolayı acıyı hissetmemiş olabilir. Korkusu ön plana geçti büyük ihtimalle.
Min-ji: Geçer birazdan.
Seungmin abim kolumu tuttuğu gibi acısı artmaya başladı fakat belli etmek istemedim.
Seungmin: Acıyor mu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Kids (YN) Kıskanç Abilerim
Fiksi RemajaBu hikaye bana aittir. Konunun kopyalanması ya da devamının getirilmesi durumunda hak ihlali nedeniyle gerekenler yapılacaktır.