Kayıp Taç

Yirminci Bölüm : Korku

Sandalyede otururken bacaklarım uyuşmuş gibiydi . Bedenim buradaydı ancak düşünme yetimi kaybetmiş gibiydim .
Yıpranmış.
Kendim için söyleyebileceğim tek kelime buydu .
İnsanlar , elfler , taç , Sarah , Hanbal ...
Korku doluda olsa kendime ait olduğunu hissettiğim bir hayatın oyuncusuydum.
Ancak şimdi ne hayatım kalmıştı ne de uçuk kaçık hayallerim .
Ejderhaların efsaneleriyle büyüyen o kız değildim artık . Ve bunu bilmek en ağır bedeldi.

Natalie, karşımda oturuyordu . Katherine ise benim yanımdaki sandalyedeydi.

"Hikayeni biliyorum Veronica . Yaşadığın trajediler gerçekten zor ancak yeniden kurtuluş her zaman mümkün ."

Yara bere içinde olan parmaklarını birbirine kenetledi . Kim bilir daha ne kadar yarası vardı .

"Herkes herşeye inanabilir . Bende başlangıçlara inanırım . Her zaman başka bir ihtimalin var olduğuna ."

Derin bir nefes aldım .

"Ben artık inanmıyorum başka ihtimallerin varlığına ya da umuda . Taktir ediyorum gerçekten bu isyan grubunu oluşturman kolay değil ancak umut yok . Zafer kazansan bile ödediğin bedeller benliğini değiştirecek ."

Son cümle kalbime hançeri batıran ele ait gibiydi . Nedenler , amaçlar , insanlar beni yormuştu . Esas şuydu ki benim artık gücüm yoktu .

"Herşeyi küçük bir kız için yaptın ve ben onu bulabilme ihtimalinim . İstediğimi aldığımda sen , Emily ve Sarah herşeyden uzak , güzel bir hayatın içinde olacaksınız ."

Katherine beklenti ile başını bana çevirdi .

"İstediğin nedir ?"

Sorgulamalıydım çünkü bu benim son şansım olabilirdi .

"Corney hanesinin cansız bedenleri . Başkentin benim olması ve tabiki şunu eklemeliyim . Adalet . Benim istediğim bu . Eninde sonunda sahip olacağım ancak benimle beraber seninde isteklerin olsun ."

İmkansızı istediğinin farkında değildi. 

"5 yıl. Senden istediğim sadece beş yılını bana vermen . Bu sürenin sonunda istediğim güçle amacıma ulaşıcağım ."

Daha sert bir ifadeyle devam etti .

"Sarah yaşıyor. Başkentte , ne olduğu belirsiz insanların yanında , köle gibi alınıp satılarak ... Onu kurtarabilirsin . Sadece hamlelerini seçeceksin . Ya benimle biraz bekler kesin bir zafer alırsın ya da tek başına yola çıkar ona ulaşamadan ölürsün. Karar senin ."

Köle gibi alınıp satılarak .
Seçimler neden bu kadar zordu ? Ya da hayat neden tırnaklarını bu kadar sert bastırmıştı ruhuma ?

Boğazımı temizleyip taviz vermeyen bir ifadeyle konuşmaya başladım .

"Kabul ediyorum ancak herşey bittiğinde vaad ettiğin hayatı bana vereceksin ."

Vereceksin yoksa uğruna isyan çıkardığın başkenti mezarın yaparım diye geçirdim içimden . Gözümü karartmıştım bir kere , artık ne yapıp yapmayacağımı ben bile kestiremiyordum ki !

"Basit bir kızı aranıza çekmek için büyük sözler bunlar . Neden bu kadar çok istiyorsun yanımda durma mı?"

Artık içimde tutmayacaktım sözcükleri . Sorgulamadan yaptığım her hamle hayatımın önemli parçalarını almıştı benden .

Natalie, gözlerindeki hırsla bana baktı .

"Ben bir devrimin mimarıyım . Dışlanmış , hor görülmüş her varlık bana teşekkür edecek. Süre gelen bu lanet düzeni yıkan kadın diye bahsedecekler benden ."