Kayıp Taç

Yirmi Beşinci Bölüm : Kan

Bu şarkılar eşliğinde 🕯️
Thurisaz - Endless
Lana Del Rey -  Dark Paraside

Ruhlar eş yaratılır derdi Alba . Her ruh eşini bulmak için dolanır dururdu dünyada. Bazen bulurdu eşini , mutluluk dediği kederi yaşardı bazen de ne onu bulurdu n de mutluluğu.

Ben ne eşimi bulmuştum ne de mutluluğu. Payıma düşen hayatta kalmak için katlandığım  ızdıraptı.

Ellie'yi Norah'la sırtlanıp isyanın yuvasına dönmemizin üzerinden bir saate yakın zaman geçmişti . Üstü başı yırtık pırtık olan eski arkadaşım yatağın üzerinde bilinçsiz yatıyordu .

Sarı olduğunu hatırladığım saçları kızıl renge bürünmüştü. Sağ kolunda derin sayılabilecek uzun bir kesik vardı . Benzer şekilde boynunda ve sağ yanağında da vardı. Dudağı ve kası patlamıştı , alnında ise hâlâ kanayan bir yara vardı.

O hatırladığımdan çok farklıydı. Baygın yatarken yüz ifadesi tükenmiş gibiydi .

Başında yaralarına bitkileri ezerek yaptığı macunu süren Ari üzgün gözlerle baktı bana.

"Bedenindeki yaralar iyileşir yakında ama ruhundaki yaralar ömür boyu baki kalacak ."

Ruhumuzdaki yaralar asla kapanmayacaktı. Ben onu elf baskınında öldü sanarken o hayattaydı. İyi bir ilişkimiz yoktu hatta ondan çok haz etmezdim ama gecmişimiz, yaşadıklarımız birdi .

Baş ucuna oturdum. Onu görmek hem mutlu etmişti hemde üzgün .

Katherine odaya geldiğinde Ari çıkmak için kapıya ulaşmıştı . Goblin arkadaşım her kötü şeyde yanımdaydı .

"Nereden çıktı bu kız ?"

Sesi yorgundu.  İsyanın üyesi olmak onu yormuşa benziyordu .

Ellie'ye bakarken fısıldayarak cevap verdim .

"Ağaçtan düştüğünü gördüm sadece. Aganta'da aynı yerde kalıyorduk . İyi bir avcı , hırslı ve güçlü . Onu bu hâle nasıl getirdiler aklım almıyor."

Katherine birkaç soru daha sordu bende birkaç cevap daha verdim. Zaman hızlı ilerliyordu . Akşam yemeği için  Ellie'yi bırakıp aşağı indiğimde Norah'ın masasına oturdum .

Tepsim de tavşan yahnisi ve ıspanak kavurması vardı. Yemek seçme lüksüne hiçbir zaman sahip olmadığım için yemeğimi iştahla yemeliydim.

Norah'ın yanına oturmuştum çünkü ona soracak onlarca sorum vardı . Ellie'yi gördüğünde onu tanıyormuş gibi bakmıştı .

"Böyle bir yemeği nasıl iştahla yiyorsun merak ediyorum Veronica ."

Ona inat yahniye bir kaşık daha daldırıp iştahla ağzıma götürdüm .

Gayet güzeldi neyini beğenmiyordu ki !

"Yemek seçme lüksüne sahip olmadım hiç . Hayatta kalmak için seninde böyle lüksün olmasın daha iyi ."

Kaşığı tepsiye bırakıp ona döndüm . Bugün yaşananlar saçmalık olmalıydı çünkü düşmanım bana sarıldığında iğrenmeliydim şefkati hissetmek anlamsızdı.

Bana yaptıklarını unutmak aptallıktı.

"Ellie'yi nereden tanıyorsun? Tanımıyorum deme çünkü gözlerindeki ifadeyi gördüm. Sen onu çok iyi tanıyorsun ama nereden ?"

Afallayarak baktı bana. Bu kadar iyi çözmeme şaşırmıştı .

"Baskını içerden biri bize bilgi vermeden yapamazdık . Ellie o bilgiyi bize veren casus. Baskından sonra başkente götürüldü."