Kayıp Taç

Yirmi Sekizinci Bölüm :Bilinmeyenin Sınırı

Önümdeki kılıcı bilerken çıkan sesi ya da boğazımı yakan pas kokusunu umursamamaya çalıştım. Kafamdaki düşüncelerden kurtulmam ,içine girdiğim bataklıktan gerekirse tüm bataklığı kurutmak uğruna çıkmalıydım . Zaman diyordu herkes ama kimse benim bekleyecek gücüm olmadığını görmüyordu . Dün gördüğüm rüyadan sonra hiç yoktu .

Hiçbir zaman uykuyla arasını iyi tutan biri olmamıştım aksine ben gündüz farklı gece farklı maske takan o kızlardan biriydim . Dün rüyamda Sarah'ı Aganta'da ki toplama kampında yanar vaziyette görmüştüm .

Çığlıkları tüm dünyayı kapladı ama onu benden başka kimse duymadı . Rüyalara inanmazdım ama bu rüya artık beklemenin anlamsız olduğunu kanıtlıyordu adeta.

"Böyle çok düşünürsen sonunda düşünecek bir beynin kalmayacak ."

Emily'nin sözlerine göz devirerek tepki gösterdim . Saçları iyice uzamıştı. Ben yirmi bir yaşına adım adım yaklaşırken o ise on sekize girecekti . Genç bir kız olduğunu artık söyleyebilirdim .

"Tek yaptığım çıkış yolu bulmak . Belki zor belki daha da zor ama ben o çıkış yolunu bulacağım ."

Emily ellerini önünde kavuşturup kafasını yasladı . Tahammül edemiyor gibi gözüküyordu .

"Sadece merak ediyorum uğruna hayatını kendine zehir ettiğin Sarah seni bu kadar düşünüyor mu ? Haftalar ,yıllar geçti Veronica ."

Gerçeği yüzüme sertçe vururken hırsından sesi titriyordu.

"Onun yeni bir hayatı var . Sen kendine hayat kurmak şöyle dursun olan hayatı da zindan ettin ."

Ellerini masaya vurarak ayağa kalktı .

"Ne yaparsan yap bu isyan amacına varacak ve Sarah bizim değil de onların tarafındaysa bunun bedelini ödeyecek ."

Hızla ayağa kalkıp kolunu sertçe tutarken tereddüt bile etmemiştim .

"Sen ne diyorsun ha! Sarah beni ,kendi soyunu asla satmaz . Çünkü yaşadığımız herşeyin suçlusu onlar ."

Kolunu benden kurtarıp öfkeye kucak açan gözlerle baktı gözlerime .

"Bunca zamandır düşmanın yanında . Yemeği,suyu hatta uykusu bile düşmanım ocağından. Onların yanında olup kendisini geride bırakan kızın kıçına tekme atması çok da ihtimal dışı değil ha. Bunu sadece ben değil Sarah'ın başkentte olduğunu bilen herkes düşünür . Gerçeği kabul edemeyen tek aptal sensin ."

Acıttı .

Onlarca duygunun arasında en belirgin belki de en yaralayıcı olan duygu hayal kırıklığıydı. Beni ,benim ona anlattığım acımdan vurmuştu .

"Sarah öyle biri değil . Onu bulunca seni bırakacağımı düşünüyorsun değil mi ama öyle birşey mümkün değil . Sen,ben ve o çok uzaklara belki de mutluluğun koynuna yelken açacağız."

Küçümsemeyle kıvrıldı dudakları.

"Bu sadece senin körü körüne bağlandığın o zehirli sarmaşıktan başka birşey değil. Bizim için huzur yok . İsyandan sonra da yeni sorunlar ortaya çıkacak asla sorunsuz herşeyin toz pembe olacağı bir hayatımız olmayacak!"

İyice bana yaklaştı . Benim gözlerimde hüzün,onunkin de ise hırs vardı .

"Hayatın tanımında yok kolay kelimesi. Buna kendini hazırla ve yoluna öyle devam et . Ya git ya da artık gerçekleri gör ."

Emily ,yaşından önce olgunlaşmış her seferinde daha büyük acılarla yüzleşmek zorunda kalmış onlarca küçük kızdan biriydi . Artık genç bir kız olması öldürülmüş çocukluğunun varlığını değiştirmiyordu. Bazen onu görmeseydim ya da bu yola benimle çıkmasaydı ne olacağını düşünüyordum . Hayatı eskiye nazaran çok daha iyiydi. Katherine ona büyüyü ,Natalie ise savaşmayı öğreniyordu.