Gece Gözlü Mafya (texting - Düz yazı)

Nikâh

Selam kuzularım 😊
Dün bölüm atmıştım pazar günü yine atabilirim demiştim ama dayanamayıp sizi bekletmek istemediğim için yazdım.

Umarım beğenirsiniz

Bu arada karakter öneriniz olursa buraya yazabilirsiniz yani kapak fotosu Savaş ama Kumsal, Zeynep ve Barış için öneride bulunabilirsiniz.

Bol yorum ve beğeni yapmayı unutmayın kuzularım yorumları okumayı çoookk seviyorum ❤️

Yazar 🫂 Kuzuları

İyi okumalar 🤗

❤️⭐❤️

Güneş çoktan yükselmeye başlayıp odamı aydınlatır iken ben yatağımda oturmuş tüm olanları düşünüyorum.

Yanlış atılan bir mesaj sonrası yaptığım evlilik anlaşması, bu durumdan ve ondan kaçma isteğim ve sonrasında sıcak elleri ile dokunuşu, dudaklarının teması, gece bakışları ve son olarak o gülüşü ve bunların bendeki etkisi daha önce hissetmediğim şeyleri hiç olmayacak birine hissetmenin verdiği korku.

Savaş benim sakin hayatıma bir bomba gibi düşerken ben bu pimi çekilmiş bomba elimde ne yapacağımı bilmiyordum. Eğer kendimden uzağa atarsam sevdiklerim zarar görecek atmayıp tutmaya devam edersem de bu bomba beni yok edecekti. Onunla iken engel olamadığım kalp atışlarım benim sonum olacak gözlerinde kaybolmak istemem her bakışını her ifadesini aklıma kazımak ister gibi her an gözlerimin onu bulması ama en çokda ondan korkup yine ona sığınmam verdiği güven hissi beni korkutuyordu.

Dün öyle içten gülerken ilk defa bir an için tüm duvarlarını indirdiğini gördüm. Orada bir yerlerde saklı farklı bir Savaş vardı. Ve ben o Savaşı merak etmiştim.

Dün bir anda kendimi kaybedip aklimdakileri kelimelere döktüğüm de bunu nasıl söylediğimi ben bile bilmiyorum. Sanki kontrol bende değildi ve Savaşın gülüşü ile bir büyü beni ele geçirmişti.

Dün Barışın boğazını temizlenmesi sesi ile kendimize geldiğimiz de Zeynep ile beraber gülümseyerek bize baktıklarını görmüştüm. Ben onları bile unuttuğumu o an anlamıştım. Zeynep ile göz göze geldiğimiz de utanıp bir an refleksle bakışlarımı tekrar Savaş'a çevirdiğimde ne düşündüğünü bilmesem de gözlerime derin bir şekilde bakmıştı. Sanki bir şeyler düşünüyordu.

Ben bir anda kendime gelip ayağa fırlayıp ağzımın içinde iyi akşamlar diye fisilti gibi çıkan sesim ile söylenip koşarak odaya çıkmış ve ortamda kaçmıştım. Arkamdan Barış ın ve Zeynep'in kahkahaları nı duysamda hiç arkama bakmadan odaya gidip yatağa girmiştim.

Peki dün kaçmış olsamda şimdi nasıl kaçacaktım bugün nikah vardı.

Acaba ben gitmesem olur muydu.

Keşke düğün benim olmasaydı o zaman ben gelmiyorum diye bilirdim off.

Ben kendi kendime kavga ederken kapı tıklatıldı.

"Gelebilirsin"dediğimde fatma abla tum guler yüzlülüğü ile bir adım içeri girerek bana döndü.

"Günaydın Kumsal hanım, Savaş bey sizi kahvaltıya bekliyor arkadaşınızda geliyormuş "dedi.

Zeynep mi geliyordu neden geliyordu ki çok utanıyordum. Gelmesindi.

Doğruya nikah vardı hemde benim nikahım o yüzden gelecekdi.

Başım ağrıyor diyip arkamı dönüp yatsam kaçabilir miydim acaba.

Yok bu taktik başka birşey içindi sanki neydi ki acaba.