SON DEFA

15. bölüm

Titreyen ellerimle telefonu masanın üzerine bıraktım. Bilmediğim bir numara bana mesaj atmıştı.

Ayşegül, merhaba ben inci.
Güvenle konuşmam gerekiyor. Beni her yerden engellemiş. Durum acil.

O güvenle neyi konuşacaktı? İçime garip bir korku girdi. Derin bir nefes aldım. Güvenle evli olan bendim. Mesajına tamam demiştim. Benden haber bekliyordu.

Çok kötü şeyler aklıma geliyordu. Kendimi bir anda boşanmış terk edilmiş bir şekilde buldum. Bunun düşüncesi bile beni bitiriyordu.

Hayır, Ayşegül şimdi ağlamanın sırası değil.

Hiçbir şey olmamış gibi yemekleri masaya koydum. Annem yemek yedikten sonra uyumaya gitmişti. Bende taksiye binip evime geçmiştim.

Güven beni bekliyordu. Beni çok özlemişti. Ona sıkı bir şekilde sarıldım.

"Güven sana bir şey diyeceğim ama kızma. İnci bana mesaj atmış seninle acil bir şey konuşacakmış. Gelebilir mi?" Diye sordum.

Güven gözlerinin içine baktı. Ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.

"Eski sevgilim benimle konuşmak istiyor ve sen bunun için benden izin mi istiyorsun? Tam tersi olması gerekmiyor mu?"

Şuan jeton yeni düştü. Ben aptal mıyım? Resmen Güven haklıydı ama İnci çok ısrar etmişti. Telefonuma mesaj sesi gelince irkildim.

Kapıdayım

Gergin bir şekilde Güvene baktım.

"Kapıdaymış!"
"Tamam, gelsin ama kısa keseceğim çünkü seninle uyumak istiyorum."

Umarım gecemizi zehir etmez. İnciyi görünce yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim. Sahte gülmek gerçekten zordu.

Güvenle yarım saat boyunca konuştular. Hafif sesler yükselmişti. Deli gibi merak ediyordum ama ayağım gitmiyordu. Çok saygısızca bir davranış olurdu değil mi?

Sonra cam kırılma sesi geldi hemen odaya koştum. İnci bir şey demeden omzuma çarpıp hemen odadan çıkmıştı.

Güven ağlıyordu. Hemen incinin peşinden gittim. Kolunu tutup kendime doğru çevirdim.

Dolmuş gözlerini benden sakladı. Mahçup bir ifadeyle bana baktı.

"Ayşegül Güvenle konuşmama izin verildiğin için teşekkür ederim." Dedi ağlamaklı sesiyle.

"Ne konuştunuz?" Diye bir anda sordum.

"Güvenin sana anlatması daha doğru olur."

Hemen Güvenin yanına gittim. Niye ağlıyordu?

"Güven" dedim sesim titremişti. Yanına gidip ellerini elimin arasına koydum.
İnci mavi gözleriyle bize bakıyordu. Yani kapı aralığında bizi izliyordu. Bize doğru geldi. Yüz ifadesi daha sakindi.

Elini Güvenin omzuna koydu. İçimden kaşlarımı çatmak geldi ama yapmadım. Kendimi tuttum.

"Güven bir seçim yapmak zorunda." İnci bunu söylerken gözlerimin içine bakıyordu. Barışmışlardı. Kalbim çok acıyordu. Atmayı bırakmış gibiydi... İnci bu sefer Güvene baktı.