SON DEFA

7. BÖLÜM

Gece bir anda uyandım. Kötü rüyalar görmüştüm. Alnımdan terler akıyordu. Güven yanı başımda uyuyordu. Ona yaklaşıp sıkı bir şekilde sarıldım. Benim Güvene ihtiyacım vardı.

"Korkuyorum." Dedim.

"Gerçekten çok korkuyorum." Sesim türemişti. Onun varlığı ve kokusu bana iyi geliyordu.

Ben onu nasıl bu kadar çok sevmiştim? Yıllarca onu nasıl kalbimde taşımıştım?

Şimdi aynı yatakta uyuyorduk. Çok huzursuzdum. O inciyi seviyordu ve bu benim canımı çok yakıyordu. Güven benden gidecek diye çok korkuyorum. Onsuz kalacağım diye boğuluyorum. O uyuyordu onu izlediğimi bilmiyordu. Kokusunu içime çektim. Aklıma eski anılarımız gelmişti.

Benim için kavga etmişti. O an aklıma geldi ve kendi kendime gülümsedim.

6 yıl önce
Bugün fizik öğretmeni gelmemişti son ders boştu. Müdür eve gidebileceğimizi söylediği için herkes bağırıp dans ediyordu.

Öğrenciler kesinlikle okulu sevmiyordu. Bende sıramın üstündeki kitapları toplayıp çantama koydum.

Gülsüm aynı mahallede oturduğum arkadaşımdı. Aynı okuldaydık. Sınıfımız birdi.

"Ayşegül eve mi gideceksin?" Diye sordu. Başımı olumlu anlamda salladım. Saçlarım gözümün önüne geliyordu. Kahkülümü düzeltip,

"Sen gelmiyor musun?" Diye sordum.

"Hayır diğer arkadaşlarla biraz eğlenmeye gideceğiz. Sende gel."

Uzun süredir okul ev dışında bir yere gitmiyordum. Bir farklılık olsun diye Gülsümün teklifini kabul ettim.

Bir grupla beraber okuldan çıktık. Tek derdim biraz eğlenmekti. Bu gruptakiler çocukların dersleri boş değildi resmen bizi kullanıp okuldan kaçmışlardı.

Gülsümün kulağına fısıldadım.

"Nereye gidiyoruz?"

Gülsüm hülyalı hülyalı bana baktı.
Yeşil gözleri parlıyordu.

"Karşı okulun basketbol maçı var. İzleriz hem bizimkilerde yarışacak."

Karşı okul dediği yer Güvenin okuduğu okuldu. Onu görmem için bir bahaneydi. Beraber sahaya gidip oturduk. Güven oradaydı. Boyu böyle ne kadar uzamıştı?

Çok çok yakışıklıydı. Onu gördüğüm zaman kalbim daha çok hızlı atıyordu.

Ben onu incelerken o bir kere olsun benim olduğum tarafa bakmamıştı. Sadece sarı saçlı bir kıza bakıyordu.

Kalbim çok acıyordu ben bu görüntüye dayanamazdım.

"Gülsüm ben gidiyorum." Deyip ayağa kalktım.

Dünyanın sonuymuş gibi davranıyordum. Bir kaç erkek bana bakıp kendi aralarında gülmeye başladı.

"Ooo fıstık nereye böyle?"
"Göğüsler kaç numara?"
"Dudak dolgusuna bak o dudakları öpmek ne kadar?"

Yüzümü buruşturdum. Bunlar kendilerini ne zannediyorlardı?

Sakin olacaktım. Elimi yumruk yaptım.

"İğrençleşmeyin. Anneniz ve kız kardeşinize biri böyle derse hoşunuza gider mi?"

Gülmeye başladılar. Onlar Güvenle aynı üniformayı giyiyordu. Üst sınıf olmalıydılar. Benim burada ne işimi vardı?