1. Bölüm

7.3K 208 52
                                    

14 sene önce

Bugün evimizde tuhaf bir telaş vardı. Annemin dediğine göre misafir gelecekmiş. Bu misafirler çok önemli insanlar olmalıydı.

"Kız Ayşegül odayı güzelce sildin mi?" Annemin sesini duyunca sinirli bir şekilde ofladım.

"Evet Anne!" Diye bağırdım.

Elimdeki bezle son defa televizyonun ekranını sildim.

Gözümün önüne gelen kahkülerimi kolumla çekmeye çalıştım. Koyu kestane rengindeki saçlarımı örmüştüm. 10 yaşındayım ve gidip ders çalışmak istiyordum.

Öğretmenim bir sürü ödev vermişti.

Babamla göz göze geldik.
Beni hiç sevmiyordu. Onun için sadece abim önemliydi. Ben okuyacaktım ve bu evden gidecektim. Bir sürü hayalim vardı. Kendime ait bir evim olacaktı. O evin içinde ailem olmayacaktı.

Babamla göz rengimiz aynıydı. Koyu kahverengi.

"Misafirler gelince ortada dolanma." Dedi.
"Peki Baba." Diye mırıldandım.

Babama baktım. Gözlerim onun yüzünde biraz takılı kaldı. Sakalları çıkmıştı. Bayram için aldığı lacivert takım elbiseyi giymişti.

Çok yakışmıştı ama ben bunu Babama söyleyemedim. Çünkü bana ters bir şey söyleyecek diye korkuyordum.

Ya da kalbimi kıracak bir şey...

Annem mutfağa geçmişti. Yemek yapıyordu.

"Anne kim geliyor?" Diye sordum. Annem hamur yoğuruyordu.

"Hikmet Karaman ve ailesi geliyor. Babanın askerlik arkadaşı. Bakarsın akraba oluruz. Senin yaşında oğulları var."

Anneme sinirli bir şekilde baktım.

"Anne ben okuyacağım. Evlenmem!" Deyip kollarımı göğsümde birleştirdim. Annem bu halime gülmüştü.

"Ben seni vermem ki..."

Anneme üzülerek baktım çünkü bu evde Babam ne dese o oluyordu.
Babam bir karar veriyorsa ona kimse engel olamazdı. Bunu Anneme söyleyip onu üzmeyecektim.

Derin bir nefes aldım ve gözlerimle evimizi inceledim.

Evimizde sadece üç tane oda vardı. Biri misafir odasıydı diğeri Anne ve babamın bir tane de abimin odasıydı.

Bana ait bir oda yoktu. Ben misafir odasında kalıyordum. Sadece gündüzleri ders çalışmak için abimin odasına gidiyordum. Onunla aramız hiç iyi değildi. Şımarığın önde gideniydi.

"Ayşegül!" Babamın sesini duyunca hemen misafir odasına koştum.

"Eve bir şey lazım mı?" Diye sordu.

"Yok ama şey bana gelirken beyaz çekirdek alır mısın?" Diye korkuyla sordum.

Yüzüme baktı ve dış kapıya doğru gitti.
Babamdan sürekli bir şeyler isteyen bir kız çocuğu değildim. Sadece ilk defa babamdan bir şey istemiştim.

Beyaz çekirdek...

Alıp almayacağını bilmiyordum ama yinede heycanlanmıştım.
Abim dışarıda mahallenin gençleriyle top oynuyordu. Terliğimi giyip yanına gittim.

SON DEFA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin