11. bölüm

3.4K 133 19
                                    

Bu bölümü buraya kadar beni hiç yalnız bırakmayan canım okurlarımla ithaf ediyorum. İyi okumalar
❤️❤️❤️❤️
***
İnsan görmediği birini özlerdi. Gülsüm benim liseden arkadaşımdı.
Onunla güldüğümüz anlar çok olmuştur. Ailesi başka bir şehire taşınmıştı o da onlarla birlikte gitmişti.

Araya mesafe girmişti ve biz hiç birbirimizle konuşmamıştık. Onu özlemiştim. Aklıma eski günlerimiz gelmişti.

Eşiyle birlikte masamıza geçip oturdular. Herkese kısa bir selam verdi. Gülsüm mutlu görünüyordu. Ben onun gözlerine bakarken neden bir hüzün görmüştüm?

Yoksa o gülen yüzünü ardında bir maske mi vardı? Hepimizi kandırıyor olabilir miydi?

Anladığım kadarıyla eşi tanınan bir iş adamıydı.

Güvene baktığım zaman onların masamıza oturmasına sevinmemişti. Bu durumdan hoşlanmadığını anlamıştım.

Gülsümün eşi bakışlarını bana çevirdi.

"Ayşegül hanım çok doğal bir güzelliğiniz var." Dedi.

Bugün herkesin bana iltifat edesi tutmuştu. Beni sadece Güven beğensin istiyordum.

Gülsüm beğeni dolu gözlerle bana baktı. Ben olsaydım kıskançlıktan geberirdim. Kocam benim yanımda başka bir kadına iltifat edecekti ve ben bu duruma seyirci kalacaktım. Güvenin benim yanımda başka bir kadına iltifat ettiğini hayal ettim de berbat bir durumdu. Niye böyle saçma şeyler düşünüyordum?

"Ayşegül çok güzel biri aynı kalbi gibi..." Gülsümün sözleriyle utanmıştım.

Hafif bir şekilde tebessüm ettim.

"Teşekkür ederim."

Gülsümün eşi bana Bakarak konuşmaya devam etti.

"Yeni üretiğimiz kremler için bir yüz arıyoruz. Bizimle çalışmak ister misiniz?"

Bir iş teklifi almıştım. Hayatımı tamamen değiştirecek bir iş teklifi. Kimseye muhtaç olmayacaktım. Kendi ayaklarım üstünde duracaktım.

Öğretmen atanmaları pek olmuyordu. Atanana kadar biraz paramın olması fena fikir değildi.

Cevap vermeden önce Güvene baktım. Bakışları ifadesizdi. Sadece bizi sessiz bir şekilde dinliyordu.

"Sence kabul etmeli miyim?" Diye sordum.

Lacivert gözlerini bana çevirdi.
"Sen benim karımsın. İstersen o şirketi senin için sattın alırım. Oraya bir çalışan olarak değil, patron olarak girersin" deyip göz kırpmıştı.

Allah'ım toprağın üzerinde yaşarken öldüm.

Güven benim için şirket alacağını söylüyordu. Delirmişti!
Böyle bir şeyi asla kabul etmezdim.

Ne karar verirsem vereyim benim arkamda duracağını söylüyordu. Ben bu adama çok aşıktım.

"Ben teklifiniz için teşekkür ederim ama sadece kocamla ilgilenmek istiyorum." Dedim.

Güven dediğim şeye bıyık altından gülmüştü. Cümlelerimden artık ne anladıysa!

"Aynen sen sadece kocanla ilgilen." Dedi. Ses tonunda ufak bir ima vardı.
Bunu söylerken vücuduma bakmıştı. Kim bilir Aklından neler neler geçiyor?

"Utanıyorum ama!" Diye kısık bir şekilde konuştum.
Ağzına fermuar çekti. Bende sandalyeme yaslandım.

İnsanlar iş konuşuyordu bende etrafı izliyordum. Burası o kadar sıkıcı ve bunaltıcı bir yerdi ki...

SON DEFA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin