SON DEFA

18. bölüm

Güven ne aramıştı ne de sormuştu ama benim onu görmeye ihtiyacım vardı. Bana sarılmasını her şeyden çok istiyordum.
Gözlerim her dakika başı telefona bakıyordu.

Atmadı.
Sana bir mesajı bile çok gördü.

Furkan abimle kesin bir karar almıştık. Buradan taşınacaktık. Bizim için belkide en iyisi bu olacaktı. Günlerdir ölü gibi yaşıyordum. Yemek yemiyordum. Başım dönüyordu. Çok yorgundum. Canım hiçbir şey yapmak istemiyordu.

Furkan başımda bekliyordu. Benim için endişeleniyordu. Son günlerde yaşadığım şeyler çok zordu. Annem gitmişti. Artık o yoktu değil mi?

Gözlerim yine dolmuştu. Furkan abim elimi tuttu.

"Bacım, ağlama her şeyin üstesinden beraber geleceğiz." Dedi şefkatli bir tonda.

Kimse yoktu. Sadece furkan abim ve ben vardık. Bana sarıldı. Saçlarımı okşayıp öptü.

"Buralardan gideceğiz... Atandığın yere gidip kendimize yeni bir hayat kuracağız." Furkan konuşurken sesi titriyordu. Ona destek olmak adına sarıldım.
Güveni görmek için evine gidecektim. Bu kalbimi heyecanlandırmıştı. Onu sevmek yanlıştı. Onun kalbi başkasına aitti. Bunu Denizle paylaştım. Bana kaşlarını çatarak baktı. Oraya gitmemi kesinlikle istemiyordu. Benim güveni görmeye ihtiyacım vardı.

"Oraya neden gidiyorsun?" Diye sordu Deniz. Umursamaz bir şekilde omzumu silktim.
"Birkaç eşyam var. Onları alacağım." Bana inanmadı. Bunu bakışlarından anlamıştım. Üstüme ceketimi alıp
Evden çıktım. Bir taksiye bindim ve Güvenin olduğu eve doğru gittim.

Üstüm başım hepsi yıkılmış bir haldeydi. Ağladığım için göz atlarım şişmişti. Güven bu perişan halimi görünce bana neyin var diye soracaktı. Benim için endişelenecekti. Bana sarılacaktı ve beni teselli edecekti.

Kalbim onu tekrar görecek diye çok hızlı atıyordu. Adımlarım yavaştı.
Bahçe gözüküyordu. Gülüşme sesleri geliyordu. İnci ve Güven havuzdaydı. Canım yanmıştı.

Demek güvenin fizik tedavisi iyi gidiyordu.

Onlar beni görmüyordu ama ben onları görüyordum.

Çok mutlu görünüyorlardı. İnci güvene doğru gelip onu dudaklarından öpmüştü. Güvende ona karşılık vermişti. Beraber soyundular. Daha fazlasını izlemeye gücüm yetmedi.

Gözlerimin önünde deli gibi sevişiyorlardı. Bir adım geriye doğru gittim ve onlardan uzaklaştım.

Hayal kırıklığı yoktu. Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim.

Güven karaman artık benim için bitmişti. Biz boşanmadan o kadınla birlikte olmuştu.

Hiçbir zor zamanımda yanımda durmadı. Telefonumu çıkardım ve Avukatımı aradım.

"Sevim Hanım boşanma evraklarını bir an önce hazırlayın." Dedim. Sesimi güçlü bir tonda çıkarmaya çalışarak. Avukatım zaten bu haberi bekliyormuş gibi onayladı.

Sosyal medya hepsi beni konuşuyordu. Babamın Annemi öldürdüğünü anlatıyordu.

Sokakta görenler fotoğrafımı çekiyordu. Güvenin yanımda olmaması basının gözünden çıkmamıştı.

Sosyal medya hesaplarımı kapattım.
Telefonumdaki hattı kırıp gördüğüm çöp kutusuna attım. Derin bir nefes aldım ve gülümsedim.

Rahatladığımı hissetim. Hayatımda bütün gereksizleri bir anda çıkarmıştım.
***

Furkan ile birlikte güzel bir kasabada ev almıştık. Bize yetecek kadar bankada paramızda vardı.

Ben öğretmenlik yapacaktım. Furkan abim de eğitimine geri dönecekti.

Bugün Denizin evinde kalmıştım. Yarın mahkeme vardı. Bu yüzden erken uyumuşum. Hemen sabah olsun istiyordum. Boşanıp yeni hayatıma adım atmak istiyordum. Sabah uyandığım gibi güzel bir duş almıştım. Bugün her şeyi siyah giydim. Üstümde siyah takım bir elbise vardı.

Aynadaki yansımam korkunçtu. Siyah güneş gözlüğümü takıp mahkeme salonuna gittim.

Bir an önce boşanıp gitmek istiyordum.
Meltem teyze beni görünce ayağa kalkıp sarıldı.

"Ah kuzum benim, iyi misin?" Diye sordu.

"Evet iyiyim." Diye düz bir ses tonuyla cevap verdim.

Güven de gelmişti. İkimiz arasında tuhaf bir sessizlik vardı. Bana mahçup bir şekilde bakıyordu.

"Ayşegül yeni haberim oldu. Başın sağolsun."

Sen sevgilinle sevişirken ben ağladım. Sen sevgilinle sevişirken ben Annemin mezarına toprak attım.

Umursamaz bir şekilde omzumu silktim.

"Önemsiz."

Beraber mahkeme salonuna girdik. Hakim bey son defa verilen dosyaları inceledi. İkimizde boşanmak istiyorduk ve anlaşmalı olarak yollarımızı ayırmıştık.

Boşanma işlemleri bittikten sonra derin bir nefes aldım.

"Kendine iyi bak."diye söze girdi Güven karaman. Duraksadım. Ne diyeceğimi bilmiyordum.

"Zaten öyle yapacağım."
Lacivert rengindeki gözleri parmağımda duran yüzüğe takılı kaldı. Derin bir nefes aldım. Direkt
Parmağımda duran yüzüğü çıkarıp çöp kutusuna attım.

Bunu Güven Karaman'ın gözünün önünde yapmıştım. Bu yüzüğü ona verdiğim zaman kabul etmemişti. Ancak öldüğüm zaman çıkarmamı söylemişti. Ben ölmüştüm. Bu yüzüğün artık bende bir değeri yoktu. Bende verdiği değeri ona kanıtladım.

Herkes bana şaşkın bir şekilde bakarken ben arkamı dönüp orayı terk etmiştim.

Milyon dolarlık yüzüğü çöpe atmıştım.
İsteyen gidip çöpten alabilirdi. Umrumda bile değildi.

Eski günlere göre daha iyiydim.
Güçlü olduğumu biliyordum. Yavaş yavaş iyileşiyordum.
***
Bu şehirden ayrılıyordum.
Baş sağlığına gelen insanlar benden yemek bekliyordu. Benim acımı yaşamam gerekiyordu.

Kimseyle ilgilenmedim çünkü buna gücüm yetmiyordu. Deniz her konuda bize destek oluyordu. O iyi ki vardı.

"Ayşegül biraz yemek ye. Korkuyorum düşüp bayılacaksın."

Olumsuz anlamda kafamı salladım. Hiç iştahım yoktu. Tek istediğim şey gidip annemin kıyafetlerine sarılmak ve kokusunu içime çekmek. Bütün gün öyle yaptım.

Anneme veda edemiyordum. Onun yokluğu canımı çok yakıyordu.
İyi değildim ve çevremdeki insanlar bunun farkındaydı. Herkes delirdiğimi düşünüyordu.

Belkide gerçekten delirmiştim. Resmen sevdiğim adamdan boşanmıştım. O başkasıyla sevişiyordu ve annemi kaybetmiştim. Bu yapan kişi Babamdı o benim için bir canavardı. Annemin katili babamdı.
Her şey üst üste gelmişti. Bu kötü şeylerin tek iyi bir tarafı vardı.

Annemin ölümü Furkanı çok değiştirmişti. Meltem teyze beni hiç yalnız bırakmamıştı. Sağolsun hep yanımdaydı. Onun bu iyiliğini hiçbir zaman unutmayacağım.
Eski günlere göre daha iyiydim.
Güçlü olduğumu biliyordum. Her şeyi herkesi arkamda bırakmıştım.
Kendime söz veriyorum, bir daha Güven karaman için gözyaşı dökmeyeceğim. Ayşegül güçlü olacak.
Kendisi için çabalayacak.

"Sen güçlüsün!" Dedim.
"Sen başaracaksın."

"Seni aldatan adamı unutacaksın!"
***

Evet en güzel sahne hangisiydi?