Derin Çıkmaz (BXB)

Saldırı

Evet canlar yeni bölümle karşınızdayım.
Kusura bakmayın biraz geç attım bölümü.

Umarım bölümü beğenirsiniz.

Oy ve yorumları bekliyorum.🥰

İyi okumalar 😘

*****

Derinden:

Sabah saatlerinde abim öyküyü bize getirip işe gitmişti.
Bende zaten  dışarı çıkmanın heyecanından erkenden uyanmıştım.

Öykü de benim kadar heyecanlıydı.
Ama Barlas bizim aksimize somurtuyordu.
Ona kalsa hayatta dışarı çıkamazdık.
Öykü sağolsun Barlas ta ses çıkaramıyordu.

Abi kardeş barlası muma çevirmiştik.
Az bile çektiriyordum barlasa.
Acaba bu sefer ne istesem kendisinden. Biraz çıldırtsam hiç fena olmaz bence.

"Şey ben senden bir şey isteyeceğim."

Benim konuşmamla barlasın bakışları beni bulmuştu.

"Söyle güzelim. Canınız ne çekti. Adamlar hemen alıp getirsin."

"Aşk olsun ama hani bu konuyu konuşmuştuk. Bu bebeğin babası sen sen isteklerimizi almakta sana düşer."

"Tamam güzelim. Sen ne istiyorsan söyle ben alır gelirim oğluma. Sonra küserdi değilmi oğlumuz."

"Evet babası küsermiş oğlun sana.
Ama şu an ne isteyeceğimi unuttum. Çarşıya çıktığımızda kesin hatırlarım."

"Tamam yavrum dışarda söylersin canının istediğini. Kahvaltını yap sonra çıkarız."

Barlasın uyarısıyla kahvaltımı yapmaya devam ettim.
Öykü ve Barlas sakin sakin kahvaltılarını yaparlarken ben savaştan çıkmış gibi yiyordum.

İki yanağım çoktan yemekle dolmuştu.
Sanki günlerdir aç kalmış gibiydim.
Bu halim barlasın ve öykünün de dikkatini çekmişti.

"Barlas abi, abim çok komik değilmi?
Yanakları tombiş tombiş olmuş."

"Evet güzelim abin çok komik.
Güzelim yavaş yap kahvaltını. Önünden kaçıran yok.
Zaten şu tombul yanaklarınla aynı sincaplara benziyorsun. Her an ıs8ra bilirim."

Ağzımdaki lokmayı hemen bitirip konuşmaya başlamıştım.

"Ne gülüyorsunuz be. İki canlıyım ben.
Çabuk acıkıyorum ne yapayım. Hem sensin sincap."

Aniden ağlama isteği sarmıştı bedenimi.
Gözlerimi doldurmuş dudaklarımı büzmüştüm.

"Biliyorum çok şişman oldum ben. Artık beni beğenmiyorsunuz siz. Çok çirkin oldum ."

Az öncekinin aksine şimdi hıçkırarak ağlıyordum.
Barlas ve öyküye baktığımda da şaşkın şaşkın bana baktıklarını görmüştüm.

"Güzelim o nasıl söz. Sen çok güzelsin. Ağlama yavrum."

"Yalan söylüyorsun. Çirkinim ben. Şişko oldum. Kimse beni beğenmiyor."

Daha sesli ağlamaya başlamıştım.
Resmen kendimi durduramıyordum. Sürekli ağlamak istiyordum.
Barlas hemen yerinden kalkıp sandalyemin yanına yere çökmüştü.
Elimi tutup konuşmaya başlamıştı.

"Güzelim ağlama. Benide korkutuyorsun.
Vallahi çok güzelsin. Ben seni çok beğeniyorum.
Kimsenin seni beğenmesine gerek yok zaten. Sadece ben beğensem yeter."

"Bak sen de söylüyorsun kimsenin beni beğenmeyeceğini.
Çok çirkinim değilmi ben. Ondan kimse beni beğenmez."

"Hayır güzelim sen çok güzelsin herkes seni çok beğenir. Ama ben kimsenin güzel eşimi beğenmesini istemiyorum."