Derin Çıkmaz (BXB)

çıldırtmak

Evet canlar uzun bir aradan sonra sonunda bölüm atıyorum.

Öncelikle sizi bu kadar çok beklettiğim için çok özür dilerim.

Ve beni sabırla bekleyen okuyucularıma çok teşekkür ederim.
İyiki varsınız.

Sizi gerçekten çok özelmişim.

Uzun süre bölüm atmamama rağmen okunma sayımız hiç azalmadısizin sayenizde 100 bin okunmaya yükselmişiz.

Kitabımın bu kadar olunacağını hiç düşünmemiştim. Tekrardan çok teşekkür ederim.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🥰

Yazım hatalarım varsa affedin canlarım 🙏 kontrol etmeden atıyorum.

İyi okumalar hepinizee😘

********

Yazardan:

Barlasın uyarısıyla derin odaya çıkmıştı.
Ama aklı aşağıda kalmıştı.
Anladığı kadarıyla Barlas ve savaş denilen adamın arasında bir mesele vardı.
Yoksa ilk karşılaştıkları anda birbirlerine nefretle bakmazlardı.
Eskiye dayanan bir mesele olduğunu düşünüyordu.

Adamı. Melihin yanında olmasından melihle tanışıklığının olduğunu anlamıştı.
Ama melihe çok üzülmüştü.
Gözlerinde bariz bir hayal kırıklığı oluşmuştu çünkü.

Acaba melihin dediği gibi savaş denilen adam kendilerine zarar vermek için mi melihe yanaşmıştı.
Umuyor ki öyle bir niyeti olması yoksa Melih adına çok üzülürdü.

Daha fazla ayakta durmayıp kendini yatağa atmıştı.
Karnı iyice büyümüştü ve ayakta durmak ona işkence gibi geliyordu.
Ayakları şişiyor, beli çok ağırıyordu.
Ama bebeği için her şeye katlanırdı. Yeterki oğlu sağlıklı bir şekilde dünyaya geldin.
Başka bir şey istemiyordu.

Bugün yaşadığı güzel anları düşündü.
Kardeşi ve barlasla geçirdiği o güzel anlar paha biçilmezdi.
Baelası kardeşine çok değer verdiğini bir kez daha görmüştü.
Resmen kızı gibi ilgilenmişti kardeşiyle.

Ona uzun bir zamandan sonra baba sevgisini yaşatmıştı.
Derin ve abisi babasıyla birazda olsa çocukluklarını yaşamışlardı ama kardeşi babalarını kaybettiklerinde daha çok küçüktü.

Abisi ve kendisi ne kadar baba sevgisi yaşatmaya calışsalarda yeterli olmuyordu.
Ama Barlas çok iyi gelmişti kardeşine.

Bir kez daha Allah'a şükrediyordu. Onu karşısına çıkarttığı için. İyiki o gün onu evliliğe zorlamış. İyiki onu ve çocuğunu bırakmamış.
Uzandığı yatakta elini karnına koyup okşamaya başlamıştı.

"Biliyormusun oğlum sen çok şansıl bir çocuksun. Çünkü seni çok seven bir baban var.
Şimdiden senin için çok güzel şeyler yapıyor.
Sende benim gibi babasız büyüm. Baban her zaman yanında olsun."

Derin çok duygulanmıştı. Kendisi baba sevgisi yaşayamamıştı az kalsın oğlunu da bu sevgiden mahrum bırakacaktı.
İyiki Barlas onu bırakmamış.
Yoksa kendini asla affetmezdi.

Hele bugün yaşananlardan sonra onsuz olmayı düşünemiyordu.
Gözlerinin önünde vurulması onu kaybetme korkusunu iliklerine kadar hissetmişti.

Artık kendine itiraf etmekte zorlanmıyordu. O barlası deli gibi seviyordu.
Eskiden nefret ve sinirden çarpan kalbi şimdi heyecandan çarpıyordu.
O da kendine inanamıyordu resmen aşık olmuştu.

Derin kendi kendine düşünürken odanın kapısı açılmış Barlas içeri girmişti.
Derin dikkatli bir şekilde yerinden kalkıp barlasa doğru ilerlemişti.