Derin Çıkmaz (BXB)

Mutlu Aile Tablosu

Evet canlar finalden önceki son bölümle karşınızdayım.

Kitabı bitirmemi istemeyenler var.
Bence her şeyi tadında bırakmam daha doğru olur.
Zaten özel bölüm atacağım için kitap bitmiş sayılmaz.
Çocukların büyümüş hallerini de yazmak istiyorum.🥰

Özel bölüm isterseniz bol bol büyüklük hallerini yazarım zaten.😘

Hepinize iyi okumalar.😘

*******

Derinden:

2hafta sonra:

Sonunda bugün hastaneden ayrılıyorduk.
Koca 2 haftamızı hastane köşelerinde geçirmiştik.
Ben kendimi çoktan toparlamıştım.
Ama bebeklerimiz için hastanede kalmamız gerekiyordu.

Çok şükür onlar da kendilerini toparlamışlardı.
Artık evimize gidebilirdik.

"Anne kardeşlerimide alıp gidelim artık.
Burası çok sıkıcı. Kimse benimle oynamıyor.
Burda oyuncakta yok."

"Tamam bebeğim az sabret. Doktor gelsin kardeşlerine baksın çıkacağız."

"Of ya sıkıldım ben."

Çağının söylenmelerini dinlerken bir taraftan da eşyalarınızı topluyordum.
Çağın çoktan 3 yaşına girmişti.
Konuşması da baya düzelmişti.
Ehh kocaman abi olmuştu artık.

Şimdiden kardeşlerini kıskanmayan başlamıştı.
Aile üylerinin kardeşlerini sevmlerine izin vermiyordu.
Kardeşlerini sadece kendisi sevebilirmiş beyfendi.

Diğer bir kıskançlık sebebi de herkesin ikizleri seveceğini ve onu unutacağını düşünüyordu.
Oğlum ilgiyi seven bir çocuk olmuştu.

Ehh şimdiye kadar tüm ilgi ve alaka kendi üzerinde olunca haliyle o da ilgisiz kalmaktan hoşlanmamıştı.

Daha 3 yaşında bu kadar kıskançsa büyüdüğünde halimizi düşünemiyordum.
Herhalde kimseyi kardeşlerinin yanına yaklaştırmazdı.
Babası kılıklı ne olacak.
Az sonra kapı açılmış Barlas içeri girmişti.

"Hazırmısınız bebeğim."

"Hazırız aşkım."

"Bende hazırım babiş."

Barlas gülerek çağına yaklaşmıştı.

"Babiş şimdi seni yiyecek. "

Barlas tam çağını kucağına alacakken çağın hemen koşup arkama saklanmıştı.

"Anneeee kurtar beni. Babam beni yiyecek."

"Evet yiyeceğim seni. Sende bu kadar tatlı olma o zaman."

"Anne bir şey de babama. Beni yemesin.
Yazık bana."

Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

"Kocacım çok ayıp ama. Sen nasıl benim oğlumu yersin hıı.
Yazık değil mi ona."

"O zaman benim oğlum da bu kadar tatlı olmasın güzelim."

"Tamam tamam tatlı olmam bir daha. Yeterki beni yeme babiş."

İkimiz de gülerek çağına bakıyorduk.

"Güzelim hadi gidelim ikizlerimizin yanına. Doktor kontrollerini tamamladı.
Artık evimize gidebiliriz."

"Çok şükür evimize gidiyoruz."

"Evet güzelim sonunda evimize gidiyoruz."

"Oley evimize gidiyoruz. "