♡" ချစ်လွန်း၍ ကွာရှင်းခဲ့သည် "♡
အပိုင်း (၃၁)
နေဦးလျှံ မောင်းနှင်လာသည့် 'La Voiture Noire' ကားလေးက 'Silver Stars' ဆေးရုံမှ ထွက်ခွာလာပြီးနောက် 'မြနန်းမဟာ' ဗီလာကြီးရှိရာသို့ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဦးတည်သွားလေသည်။
တစ်လမ်းလုံး ပူပင်သောကတွေနဲ့ စိတ်နဲ့လူမကပ်သည့်ရုန်း ရင်းနှီးနေသည့်မြင်ကွင်းတချို့ကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာတော့ သတိပြန်ဝင်လာရကာ သူမနှလုံးသားကလည်း ဆွဲဆုပ်ခံလိုက်ရသလို တင်းကြပ်သွားခဲ့သည်။
" ရှင်...အခု မြနန်းမဟာကို သွားနေတာလား...နေဦးလျှံ! "
ရုန်းလည်ချောင်းထဲမှ ထွက်လာသည့်အသံက ကွဲအက်တုန်ခါနေသည်။
" သူ... အခု မြနန်းမဟာမှာ ရှိနေတာလား...မိုင်းက...သူ... မြနန်းမဟာမှာ ရှိနေတာလားဟင် ? "
ရုန်းတုန်တုန်ယင်ယင်လေးနှင့် ထပ်မေးမိသည်။
သို့သော် နေဦးလျှံထံမှ ဘာတုံ့ပြန်မှုမှမရှိဘဲ တိတဆိတ်သာ ကားကို ဆက်မောင်းနေသည်။
ကားက မနှေးမမြန် ပုံမှန်နှုန်းဖြင့်သာ မောင်းနေတာကြောင့် ရုန်းစိတ်မရှည်နိုင်တော့ပေ။ ကားတံခါးကို လက်ဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းပုတ်၍ ပြောလိုက်သည်။
" ရှေ့နေကြီး...ကျေးဇူးပြုပြီး ကားကို ဒီထက်ပိုမြန်အောင် မောင်းပေးလို့ရနိုင်မလား..အမြန်မောင်းစမ်းပါရှင် "
ရုန်း ထပ်ပြောလိုက်သော်လည်း ထိုသူ့က နားမကြားသူတစ်ယောက်လို ရုန်းကို လျစ်လျူရှုထားသည်။
ဖြစ်နိုင်လျှင် ကားတံခါးဆွဲဖွင့်၍ မြနန်းမဟာသို့ ချက်ချင်းပြေးဆင်းသွားလိုက်ချင်သည်။ မိုင်းရင်ဘက်တွေကို အားရအောင်ထုနှက်၍ ဘာ့ကြောင့် အခုလိုလုပ်ရတာလဲလို့ မေးချင်နေမိသည်။
သူ ဘာလို့အခုလို လုပ်ရတာလဲ?...ဒီနည်းနဲ့ဘာလို့ အနိုင်ပိုင်ချင်ရတာလဲ?...
ရုန်း မျက်ဝန်းအိမ်မှမျက်ရည်စတို့ တလိမ့်လိမ့် ပြိုဆင်းလာကြပြန်သည်။
အချိန်က နေ့လည်တစ်နာရီကျော်ကျော်သာရှိသေး၍ လမ်းမပေါ်မှာတော့ ကားအသွားအလာရှင်းနေသေး၏။
