Professor Hubby (COMPLETED)

07

"Wife. I already said sorry. Pansinin mo na ko".

Pagmamakaawa nya. Maslalo nyang hinigpitan ang yakap sakin at pinuno ng halik ang mukha ko.

" fuck! I miss you!" Mura nya at muli akong niyakap ng masmahigpit na para bang isang taon kaming hindi nagkita.

"Ang sabi mo ay hindi mo ko papansinin hanggat hindi ako umaamin, pwes hindi ako aamin dahil wala naman akong aaminin". Tinulak ko sya palayo sakin at seryoso syang tinitigan.

" I'm sorry. It's just that... Nevermind. I don't want us to quarrel anymore. I love you wife. I'm really sorry wifey. Please forgive your hubby". Pagmamakaawa nya. Napabuntong hininga nalang ako bago tumango.

"But it's true na nagseselos ako. Sya nalang lagi ang kasama mo. Ni hindi mo talaga ako pinansin at di ka manlang nagparamdam dito. Pakiramdam ko nga ay pinabayaan mo na ko. Saan ka natulog?" Akusa ko. Napabuntong hininga sya at hindi na umalis sa pagkakayakap sakin.

"Mahirap din naman sakin na hindi ka pansinin but that's not true na pinabayaan na kita. I'm always here. Sa school ay lagi kitang sinusundan. Nakakainis nga dahil yung Evren na yun ang lagi mong kasama. At umuuwi ako dito, sa guest room lang ako natutulog dahil natatakot akong masaktan ka ulit". Kwento nya. Tinitigan ko sya ng ilang minuto bago yakapin pabalik.

"How about maam Ther. You're always with her". Akusa ko pa. Muli syang nagpakawala ng buntong hininga.

"Sya lang ang kasama ko kapag nagkikita tayo pero hindi ko sya laging kasama, actually, I have a reason kaya nag aalala ako sa kanya, gusto ko mang sabihin sayo pero... Nagtitiwala sila sakin na hindi ko sasabihin kahit kanino ang sekreto na yun, so... I can't tell you yet, but I promise to tell you kapag pwede na. Promise!"

"Tsk. Lumayo ka nga sakin, naiiinis pa rin ako sayo". Inis ko syang tinulak.

" wifey... " nagmamakaawa nya kong niyakap. "Please... Pansinin mo na ko. Alam kong nagtatampo ka... But please... " hinalik halikan nya ang balikat ko at masuyong pinuno ng halik ang aking mukha.

Dahil sa ginawa nya ay unti unting nawala ang inis ko at niyakap nalang sya pabalik. "By the way, sasama ba tayo sa camping? Yung fieldtrip ba yun? Nakalimutan ko e, basta may camping yun".

"Yes, maganda daw dun. We'll be there for three days." Sagot nya. Tumango naman ako.

Nang gabing iyon ay hindi nya ko pinatulog at alam na. Masakit ang katawan ko kinabukasan. Maaga nya pa kong ginising at halos wala na nga yata syang tulog dahil nagluto na sya pagkatapos namin mag you know.

Wala na atang isang oras ang tulog ko dahil ginising nya na din ako. Gusto nya daw na sabay kaming pumasok dahil si Evren na lang ang kasabay ko lagi. At syempre, ako ang nag adjust at gumising ng maaga.

"Good morning sir pogi". Kinikilig na bati ng mga dumadaang estudyante. Napasimangot ako. Ganto ba lagi kapag umaga sya pumapasok? Nilalandi ng mga estudyanteng babae?

Napatingin ako sa cellphone ko nang may magchat sakin. Lalo tulog akong nalalabi dahil sa nabasa. Nakakainis talaga.

Hubby:

Don't be jealous wife, I don't want to have a week without your presence again, I know what you're thinking so stop thinking nonsense, I'm all yours. Only yours.

Tumingin ako sa kanya at sinamaan sya ng tingin. Para bang alam na alam nya lahat ng tumatakbo sa utak ko. Kabisado nya na talaga ako.

"Good morning Khaizer". Napalayo ako sa kanya nang lumapit si maam Ther. " Good morning, Sophie".

"Good morning maam ther/morning". Sabay naming bati ni Khaizer. Napansin kong lumalapit sya sa kinatatayuan ko unti unti.

"Tayong dalawa pala ang magiging bantay ng mga students sa fieldtrip. Malapit na at sabi maaga daw dapat". Paalala ni maam ther sa kanya.

Sakin naman nakatingin si Khaizer na para bang inaalam kung anong tumatakbo sa isip ko. Tumingin din sakin si Maam ther na nahalata siguro ang kakaibang tingin nabinibigay sakin ni Khaizer.

"Ano pa bang hinihintay mo dito Sophie? Diba dapat nauna ka na sa room?" Nagtatakang tanong ni maam ther.

Nandito ako dahil baka landiin mo ang asawa ko pag umalis ako.

"Sophie!" Parepareho kaming napalingon sa boses na iyon. Si Evren ay naglalakad na papalapit sa amin. "Good morning maam, good morning sir".

"Good morning". Bati naman ni maam at ni Khaizer. Muli akong binalingan ni Evren at hinawakan ang kamay ko. " wait, may relasyob ba kayo? These days ay palagi ko kayong nakikita". Tanong ni maam ther.

"Wala po". Sagot ko. Natawa naman si maam at si Evren.

" ouch. Kinahihiya mo ba tong gwapo mong boyfriend?" Tanong nya. Kinikilig namang natawa si maam ther. "Joke lang po, magkaybigan lang po talaga kami".

" kayo ah, sige na, baka maabutan pa kayo ng ring". Paalala ni maam ther. Bago kami makalayo ay hindi nakalagpas sa paningin ko ang masamang titig samin ni Khaizer. And he's looking at our... Hands. Agad ko tuloy binawi ang kamay kong hawak ni Evren at nagkunwaring kumuha ng panyo.

"Sasama ka ba sa fieldtrip?" Tanong ni Evren. "Sasama lang ako kapag sumama ka".

"Oo". Muntik na kong masuka nang makaamoy nang mabahong amoy. Ang baho nung dumaang lalaki, parang may putok.

"Ayos ka lang ba?" Nag aalalang hinagod ni Evren ang likuran ko. "Anong nang yari sayo? May sakit ka ba?"

"Hindi mo ba naamoy yung dumaan? Ang baho nya". Sagot ko. Nagtataka naman syang umiling at tiningnan pa kung sino yung dumaan.

" wala naman e, jinojoke mo yata ako,tara na, baka antok ka lang." Sagot nya . Napailing ako. That feeling is strange. Ang baho talaga ng naamoy ko.

----------:)----------
----------:(----------
----------:/----------

Anyare sayo Sophie?