Professor Hubby (COMPLETED)

20

"W-we will... Try".

Patuloy parin na nag eecho sa isip ko ang sinabing iyun ni Khaizer kay Ayler. Bakit nya ba kasi sinabi yun? Balak nya bang paasahin si Ayler?

Nakadungaw lamang ako sa bintana. Nasa sasakyan na kami ngayon. Hindi ko nga alam kung paano ako nakasurvive sa mga sinabi nya kay Ayler. They are all... Lies.

"W-we will... Try". Sagot nya. " You are the result of our love for each other. We are family. We have always been family. You're going to live in our house, okay? We will drop you off and pick you up from school. We will bond a lot. Because we are family. Don't think about useless things okay? We love you. You're our son. We our always a family."

Iyun ang mga katagang sinabi nya kay Ayler. Lahat iyun ay kasinungalingan. Hindi kami pamilya. Magulang lang kami ni Ayler at wala na kong balak na makipag relasyon ulit sa kanya.

Dahil tuwing nakikita ko sya, naaalala ko kung paanong muntik nang mawala sakin si Ayler. Kung paanong muntik nang mawala ang anak ko.

"Are you okay? You look pale". Pagtawag ni Khaizer sa atensyon ko. Umiling naman ako. Napansin kong may kinuha sya at iniabot sakin. Isang bote ng tubig. "Drink it if you're not feeling well."

Kinuha ko naman iyun sa kamay nya at di pa rin sya tinitingnan. Kita ko sa side mirror ang mahimbing na natutulog na si Ayler. Nakahiga sya sa backseat. Napangiti na lamang ako.

Sobrang saya ni Ayler kanina dahil sa sinabi ni Khaizer. Hindi nya alam na nagsisinungaling lamang ang daddy nya.

"Let's talk later, I have something to tell you". Sabi ko kay Khaizer. Alam kong tumango sya kahit di ko kita dahil di ako nakatingin sa kanya.

Nang makarating kami sa bahay nya, bahay namin noon ay binuksan na ng guard nya ang gate. Nakita ko pa ang gulat sa mukha nito nang makita ako shotgun seat.

Itinigil nya na ang sasakyan sa garage at tsaka kami bumaba. "Ser, andiyan na po pala kayo." Tinig ni manang na dating nagpapasok sakin nung kukuha ako ng damit noon ni Khaizer na papalapit samin.

"Ay kabayo!" Gulat nitong bulalas sa malakas na boses nang makita ako. "Ma'am, kayo po pala".

"Lower your voice manang, our son is sleeping". Saway ni Khaizer habang dala si Ayler na mas lalong ikinagulat ng gwardya at ng matanda.

"S-son? May anak kayo ser?" Mahinang tanong ng gwardya. "Hindi lang pala asawa ang itinago nyo samin, pati pala anak. ". Bulong pa nito na di na namin masyadong naintindihan.

"Let's go". Sabi ni Khaizer bago hawakan ang kamay ko. Napatingin ako sa kamay naming dalawa at maypagkalitong tiningnan sya.

FLASH BACK

"I know you Sophie! I know that you can do this! Kapag nalaman ko lang talaga na pinlano mo to? I'll divorse you my self".

" T-totoo bang buntis sya a-at ikaw ang ama ng dinadala nya?" Sinubukan kong hindi manghina ang boses ko ngunit talo pa din ako.

"Yes" sagot nya na parang hindi bigdeal ang tinanong ko. "Stay away from us. We'll talk later. I can't talk to you right now".

END OF FLASHBACK

tanda ko pa lahat... Kung paano nya ko sinaktan. Hindi nya ko pinagkatiwalaan.

"Stay away from us."

"I'll divorse you my self".

Iyan ang mga sinabi nya. Sinabi nya na layuan ko sya... Pero nagalit sya nang lumayo nga ako... Kami. Sinabi nya na sya mismo ang makikipaghiwalay sakin, pero bakit nung nasa hospital kami ay nagmakaawa sya na na hwag.

Iyun ang ginusto nya diba? Pero bakit parang may iba sa kanya. Pinalaya ko na sya at wala na kong balak na balikan pa. Ayoko nang masaktan ulit... Ayoko nang maloko ulit.

Ibinaba nya na si Ayler sa kama nya at kinumutan. I can't say na kama namin dahil wala na naman kami. He looked at me and smile.

"L-lets talk... "Sabi ko sa kanya. Lumabas na ko ng kwarto at sumunod naman sya.

"What are we gonna talk about?" Tanong nya.

" Stop what you are doing now. Whatever your plan is, I'm begging you, please, ". Sagot ko. Nakita ko ang pagkalito sa mga mata ni Khaizer.

"What do you mean?" Tanong nya pa.

" It's not my plan to make up and get back with you. If there is anything that comes between us, it is our parenting of Ayler. Wala nang iba. So please don't act in front of him as if we are fine. I don't want to hurt Ayler and I know he will understand the situation". Sagot ko.

Nakita ko ang pagyuko nya at pagtawa ng mahina. "Wala na ba talaga akong pag asa? Hindi na ba talaga pwede?"

"I'm sorry". Sagot ko. "Sa tuwing nakikita kita, naaalala ko kung paanong muntik nang mawala sakin si Ayler. Naalala ko kung paano mo pinili ang babaeng yun kasa sakin. Naaalala ko kung paano mo ko di pagkatiwalaan at sisihin. Naaalala ko lahat  Khaizer. Tandang tanda ko lahat... " umiiyak na sagot ko.

"No... Please... Listen to Me... That's not like what you think... I lied... And that's all an act-" Hindi ko na sya pinatapos pa dahil di ko kaya. Hindi pa ko handa na marinig ang eksplenasyon nya.

"I'm going to sleep in tha living room. I'll let you sleep with him tonight". Huli kong habilin bago tuluyan nang umalis.

Nananatili syang nakayuko dun at umiiyak. Atleast... Nasabi ko na ang tunay kong nararamdaman. But I can't give him a chance again. Hindi ko na kayang ipagkatiwala ulit ang puso ko sa kanya.

----------:)----------
----------:(----------
----------:/----------