Professor Hubby (COMPLETED)

Epilogue part 1/3

KHAIZER

"Tonight, you'll meet your fiance".

Paulit ulit na nag eecho sa aking isipan ang sinabing iyun ni daddy. Kasama ko ngayon ang girlfriend ko na si Veronicka. Wala syang kaalam alam na ang lalaking kasama nya ngayon ay naitakda nang ikasal.

"Khaizer, have you ever think of marrying me?" Tanong ni Veron. Tila ako natigilan sa tanong nya. She hold my hands while her head are resting on my shoulder. Nasa tabing dagat kami ngayon at nakaupo sa may buhangin habang pinapanood ang sunset.

"Of course". Sagot ko. " I would like to marry you".

"Maghiwalay na tayo Khaizer". Sagot nito na ikinaestatwa ko. Bumangon sya at tumayo. "Your dad... He told me everything. Alam mo? Nung una kitang nakilala, nagustuhan na agad kita. Pero tong relasyon natin... Parang araw lang din pala. Mag uumpisa sa sunrise pero magtatapos sa sunset. Sunrise nung naging tayo and now... It's the sunset."

"Veron... "Tawag ko sa pangalan niya. Sinubukan ko syang yakapin pero lumayo sya.

"Kalimutan mo na ko Khaizer." Sagot nya. "Tommorow, you'll see the sunrise but at that time, you're with your fiance".

"Hindi ako papayag na maikasal Veron. You're the one I love". Sagot ko. "Please... Trust me. Gagawan ko ng paraan to".

"Aamin na ko Khaizer. I used you. Yung mga hinihingi kong pera... Hindi ko talaga ginagamit yun para sa school". Tila ako natauhan sa sinabi nya. "I gave them to my sister. My sister's boyfriend is abusing her. Kapag di nakakapagbigay ng pera si ate ay sinasaktan nya. Kaya nung niligawan mo ko at nalaman kong mayaman ka ay sinagot kita. Akala ko hindi kita mamahalin. Akala ko hanggang gusto lang ang mararamdaman ko para sayo. I love you Khaizer but I'm not the lady you should be with in your life."

"Veron... "Tanging nasambit ko. "Tell me you're lying".

"I'm not". Sagot nya. "Sundin mo na lang ang gusto ng daddy mo Khaizer. Alam kong kapag hindi mo pinakasalan ang fiance mo ay aalisan ka nila ng mana at kapag nangyari yun wala ka na ring pakinabang para sakin".

Tila napalitan ng galit ang nararamdaman ko para sa kanya. Walang guilt sa mga mata nya. She's so brave. I know her... And now she's telling the truth.

Dahil sa sakit at galit ay pumayag ako na maikasal sa babaeng hindi ko kilala. Nang maggabi na ay umuwi na ko at nagpalit para pumunta sa party at makilala ang babaeng ipapakasal sakin.

"Where is she dad?" Tanong ko. I looked at every people that's in the restaurant pero wala akong nakitang kasintandaan ko.

"Maybe she's getting food there". Turo ni daddy sa isang table na puno ng pagkain. Nang lumapit ako ay wala naman tao dun. Aalis na sana ulit ako nang may marinig akong kakaibang tunog sa ilalim ng table.

"Akala nila mapipigilan nila ako? Hindi no! Hindi ako papayag. Aalis na ko pagtapos nito. Uubusin ko lang tong masarap na chicken fillet". Isang boses nang babae ang bumubulong mula sa ilalim ng mesa.

Lumuhod ako at itinaas ang cover nitong tela at may isang batang babae na puno ng chicken fillet sa kamay at kumakain. Kung titingnang mabuti ay nasa sixteen years old sya. Maganda naman sya at mature na din ang katawan na mapapansin dahil sa suot nitong fitted dress.

"S-sino ka?" Gulat nitong tanong at nauntog pa nang subukang tumayo. "Ouch. Umalis ka nga jan. Baka may makakita sakin".

"Magnanakaw ka ba o pulubi?" Tanong ko. "If you want to eat you should have told us. They will welcome you and let you eat. Masama ang magnakaw".

Tiningnan nya ko ng masama. "Bobo ka ba?" Tanong niyo na ikinagulat ko. "Bobo ka ba o baliw? Kelan ka pa nakakita ng magnanakaw o pulubi na nakadress ag make up?"

She has a point.

"Khaizer, did you see Sophie-". Natigilan si Mr. Monterial nang makita ang batang babae. "You're there daughter. Come out now. "

Lumabas naman ang batang babae at tiningnan ako ng masama. "Kasalanan mo to e! Makakatakas sana ako kung umalis ka lang agad".

"Sophie, don't be rude to him. Don't you know him?" Tanong ni Mr. Monterial. "He's your fiance".

Tila ako natigilan sa sinabi nito. Ang batang babaeng nasa harap ko ngayon ay ang babaeng gusto nilang ipakasal sakin.

"Are you sure dad? Because if he really is my fiance. Wag na lang. Itigil na ang kasal. Mas gugustuhin ko pang maging single kesa maiksal jan no!" Sagot nito habang nakatingin pa din ng masama sakin.

Tumalikod na ko at dumiretso sa garden. Naupo ako sa damuhan at tinitigan ang buwan.

"Broken ka no?" Sya na naman. Naiinis na ko sa boses nya. "Broken ka nga".

"How did you know?" Tanong ko. Umupo sya sa tabi ko at nahiga habang nakatingin na din sa buwan.

"Ganyan din kasi yung friend ko nung nag-break sila nung kalong time relationship nya". Sagot nito. "Dahil ba sa arrange marriage? Kasalanan ko ba? Hala! I'm sorry! Hindi ko naman ginusto yun e".

"That's not you're fault. Maybe it's because of our arrange marriage but there's a deeper reason". Sagot ko.

Bumangon sya sa pagkakahiga at tumingin sakin. "How about, let's have a plan?" Tanong nya na ikinakunot ng noo ko.

"What do you mean?" Tanong ko. "What plan?"

"Operation: stopping the wedding". Sagot nya. " win - win tayo dito. Pede mo nang balikan yung gf mo and I'll be free!" Sigaw nya.

"What if I don't want to?" Nang aasar kong tanong at nilapit ang mukha ko sa mukha nya.

"Adik ka ba?" Tanong nya naikinangiwi ko.

"Why did you suddenly ask that?" Tanong ko.

"Kasi papayag ka na maikasal sa minor. Sixteen pa lang ako kaya minor pa ko. I don't want to get married yet."

"How about. Let's move the date of our marriage. I'll just marry you two years from now so at that time, you're not a minor anymore".

"Paguwi years from now pa ang kasal, magiging malaya ako ng dalawang taon". Sagot nito sa sarili. "Sige na lang".

" okay. I'll wait for you"

----------:)----------
----------;)----------
----------:(----------