Professor Hubby (COMPLETED)

11

"Mommy, let's go!"

Hinila ako ng anak ko at patakbong sinalubong si Evren na nasa labas ng bahay. Nakatayo lang ito at malaki ang ngiting binuhat ang anak kong apat na taong gulang.

Magmula ng maghiwalay kami noon ay si Evren na ang lagi kongnaging sandalan. Sya din ang nag alaga sakin nung nanganak ako.

Ang akala ng mga doctor ay nakunan ako pero nang lumipat kami dito sa Baguio ay hindi pala natuluyan ang anak ko. Ilang buwan din akong nagstay sa ospital at hanggang sa makarecover.

Ayler lian M. Ledezma

Noong una nga'y ayaw ni Evren na ilagay ang apelyido ni Khaizer sa anak namin pero wala itong magawa dahil may karapatan naman talaga si Ayler na akuhin ang apelyido ng ama.

"Let's go". Inalalayan ako ni Evren na pumasok sa kotse nya. Napangiti ako ng makita si levis sa may shot gun seat. Fiance ni Evren si Levis. Nang magbreak si Rhaya at Evren ay nagabroad ito at dun nya nakilala si Levis.

"Baby Aler, kamusta?" Bati ni Levis kay Ayler. Agad namang tumabi si Ayler sa tita nya at ako naman ay umupo sa likod.

"Levs, kamusta? " tanong ko. "Wala nang balak bumalik sa California? Tuloy na ang kasal nyo?"

"Naku Sophie, gusto ko nga sanang bumalik ang kaso napaka matampuhin nitong si Evren, para namang matagal ang tatlong linggo". Kwento nya. " bka daw maagaw pa ko pagbalik dun".

"Malay ko ba?" Tanong ni Evren. "Basta ayoko, dito ka lang".

"Dun pala kami sa mansion ni dad". Sabay silang napatingin sakin sa may front mirror. Sa Manila kasi ang mansion ni daddy... "Magmove na nga kayo! Hindi kami magkikita nun. Napakagaling ng tadhana kung magkita pa kami at tsaka may asawa na yata yun".

" Sophie... " bulong ni Levis. "Sya na ang bagong nagmamay ari ng company ng pamilya nila, and wala syang pamilya. All his time was spent in the company, niwala ngang babaeng empleyado ang makalapit dun dahil laging seryoso".

"But his dream is to be a teacher, bakit nya kukunin ang kumpanya ng daddy nya. Ang imposible nyo,". Sagot ko at kinukumbinsi ang sarili.

" who are you talking about mommy?" Inosenteng tanong ni Ayler. "Mom, I want to be teacher too. My teacher told me that man can be a teacher too".

Natigilan ako sa sinabi ni Ayler. Siguro nga't napalayo ito sa ama ngunit ang kagustuhan at ugali naman nya ay namana dito. Ang akala ko ay itsura lang ang nakuha sa kanya, lahat pala.

Ilang oras din kaming bumyahe kaya't nakatulog na si Ayler sa bisig ni Levis. Agad akong bumaba nang makita ang mansion ni daddy. Kinuha ko agad si Ayler kay Levis dahil baka nahihirapan na sya sa anak ko.

"Sophie?" Agad akong napalingon sa boses na iyon, si mommy. Agad syang tumakbo para sana yakapin ako pero natigilan din nang makita si Ayler. "Oh my... "

"Honey, andyan na ba si Sophie?" Malakas na hiyaw ni daddy. "Sophie, I'm happy that.. " hindi na natapos nito ang sasabihin nang makita ang anak ko.

"H-he's Ayler, mom... Dad, my son". Pagpapakilala ko. Agad namang napangiti si mommy pero ramdam ko ang lungkot doon.

"I won't ask who's his father, the kid is looks like him". Sagot ni mommy. Ngumiti naman ako bago kami pumasok sa mansion.

Iniakyat ko si Ayler sa dati kong kwarto at inayos na din ang gamit namin. Hindi naman ako natagalan dahil bukod sa may katulong ako ay kaunti lang din ang damit namin na dinala ko.

Agad kong nakita sina mommy sa living room at nakaupo sa sofa. Nilapitan ko sila at agad naman nila akong tiningnan.

"You need to know this Sophie". Naupo ako kagabi ni mommy at tumingin sa kanya. Seryoso lang ang ekspresyon nya at mukhang nagdadalawang isip pa sa sasabihin. "Our company is in a bad situation. May sakit ang daddy mo at Hindi sya pwedeng kumilos ng kumilos. As her daughter, you need to carry the company. Ikaw lang ang nag iisang tagapag mana."

"But I have my son, mom". Sagot ko. "I don't like the idea that Ayler and I need to seperate. At mas lalong hinding hindi ko saluhin ang kumpanya, I know everything dad. I know that once I got the company, magkakaroon ulit kami ng koneksyon na dalawa"

"But you already have a connection, honey. You two have a son". Sagot ni mommy. Tama naman ang sinabi ni mommy. But I won't let him get my son away from me.

"I know what you're thinking mommy
I won't let that happened mom, I won't let him know about Ayler's existence". Sagot ko.

"We can help you about that but you should help us too, honey. Save the company. Save it for Ayler". Sagot ni mommy.

I know. Nakasalalay na lang sa company ang pera nina mommy. Halos lahat ng business nila ay hawak ng company. Even the smallest store they build, ang kumpanya ang may hawak.

"I think I have no choice mom". Tanging nasagot ko at tumayo na. Bumalik na lamang ako sa kwarto dahil hindi ko kayang suwayin sina mommy.

" mommy?" Agad akong napatingin kay Ayler na gising na pala. He run towards me and hugged me tight. "I had a nightmare, you left".

" I won't leave you anak". Sagot ko naman dito. "You're my world, how can I live without you? I love you Ayler"

"I love you too mommy". Sagot nya. " mommy, my classmates have their father, why don't I have one?"

"Because... I'm your mother and your father at the same time baby". Sagot ko. "
We don't need your father. Hindi mo kaylangan ng ama, kaya kong buhayin at palakihin kang mag isa. Hindi pa ba sapat si mommy?"

"That's not what I mean mom". Naluluhang sagot nya sakin. "I love you, but I want to see daddy too. I'll just look at him mommy. I won't do anything. Can I see him?"

Pinigilan ko ang pag iyak dahil sa mga narinig ko. Alam ko namang hindi ko maitatago si Ayler habang buhay sa daddy nya. They deserve to know each other. Pero hindi pa ko handa para sa araw na yun.

----------:)----------
----------:(----------
----------:/----------

At kelan ka magiging handa aber?

Can I get a vote there po? So sorry po kung medyo natagalan. Hehe. Sana hindi kayo magsawa sa pagsuporta sa mga story ko. Thank you po.