R18- READ AT YOUR OWN RISK
"Ma'am, Mr. Enrique are waiting for you".
Paalala sakin ng aking sekretarya. Tumayo na ako at inayos ang aking gamit bago nagtungo sa meeting. Wala si Ayler ngayon dahil isinama sya ni Khaizer sa kumpanya nila. Hinayaan ko na lang para makapagbonding din sila.
"Good morning future Mrs. Enrique. I mean, ms. Monterial". Bati sa akin ni Mr. Enrique. Napangiti ako nang makilala ko ito. Yizen Enrique, sya ang isa sa mga tumulong sakin nung panahon na ipinagbubuntis ko pa lang si Ayler. Pinsan din sya ni Evren.
"Be professional Mr. Enrique". Saway ko sa kanya. "Kahit ngayon lang".
"Okay". Nakasimangot nyang sagot. Lumapit sya sakin at ngumiti. "I knew what happened Sophie, I know that Ayler's father knew the truth".
"Yeah. Ayoko naman na Alisan ng karapatan si Khaizer sa anak nya". Sagot ko. "Sapat na ang five years".
"Siguro maslalo na kong nawalan ng pa asa sayo". Sabi nito sa pabirong boses pero alam kong seryoso sya.
"Hindi pa lang talaga ako ready Yizen. Walang kinalaman dun si Khaizer and wala na din naman akong balak na makipag balikan sa kanya". Sagot ko.
Hindi ko alam kung bakit pa ba ko nag eexplain sa kanya. Siguro nakokonsensya ako dahil isa din sya sa hindi ako iniwan nung panahong hirap na hirap ako.
"I already decided about it. Ill stop courting you Sophie." Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi nya. "So can we have a date? I guess it will be the last".
"Sige". Pagpayag ko. Tumango naman sya at bago ko kinuha ang bag ko. Sa sasakyan nya na kami sumakay dahil babalik din naman kami agad sa company.
Nasa restaurant na kami ngayon. Nasa jappanese restaurant kami dahil iyun ang paborito nya.
"Let me pay for our food". Sabi nito. Tumango naman ako at umorder na. "How's Ayler?"
"He's fine". Sagot ko. "He's with his dad right now. I let them to have a bonding together".
"That's good. Nakuha nya agad ang loob ni Ayler. I hope na kayo din... Sana maging maayos din kayo". Sagot nya. I look at his eyes.
Alam kong nasasaktan sya. He waited for me pero ngayon ay wala pa din at pagod na siguro sya. Kung kaya ko lang turuan ang puso ko na mahalin sya ay gagawin ko.
Pero wala talaga.
"Wine please!" Tawag nya sa waiter. Lumapit naman ang waiter na may dalang wine. Nilagyan ng nito ng wine ang baso namin at umalis.
"Let's cheers?" Alok nya at pumayag naman ako. Pagkatapos ay uminom na sya sa wine glass nya. The wine smell something pero hindi ko maintindihan.
Ininom ko na lang ang wine bago ako nagpatuloy sa pagkain. Ilang oras pa ang lumipas at nagsimula akong mahilo.
"C-can I go to cr first?" Paalam ko. Tumayo na ako at dumiretso sa cr ng mga babae pero hindi ko napansin na sinundan pala ako ni Yizen.
"Do you really think I'll let you go without having a taste of your body?" Paos nyang tanong.
Putang ina.
Gusto kong magsalita pero napakasama ng pakiramdam ko. Hilong hilo na ko. Hindi ko alam ang gagawin ko.
Sinimulan nang halikan ni Yizen ang leeg ko pero wala akong magawa. Tila ba wala akong kontrol sa katawan ko. Unti unti ay nakaramdam ng init ang katawan ko.
Pero ayaw ko. Hindi pwede.
Hindi ako makapaniwalang gagawin nya to.
Dapat nakinig ako sa hinala ko e.
"Fuck!" Isang malakas na suntok ang tumama sa pisngi ni Yizen. I looked at him then ay the man who did that.
"Khaizer... Help me... " paghingi ko ng tulong dito. He looked at me bago ako buhatin.
"Don't let that man stand up again. Cut his legs until he can't stand anymore". Utos nito sa mga tauhan nya. "And cut his dirty hands and tongue also."
Napakalamig ng boses nito at mabilis din ang paghinga. Narinig ko pa ang pagpupumiglas ni Yizen pero hindi na nagtagal at Umalis na din kami ni Khaizer sa lugar.
"I'm sorry... I'm late". Paghingi nito ng tawad. "Kung hindi pa pala ako pupunta sa cr ay hindi pa kita makikita at putang ina sa ganung kalagayan pa".
Hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi nya dahil sa sama ng pakiramdam. Ang init. Ang init init.
"It's... It's hot... It's hot". Bulong ko at sinimulang alisin isa isa ang suot kong damit.
"Fuck! Sophie! What are you doing?" Mura ni Khaizer pero hindi ako tumigil hanggang sa bra at panty nalang ang natira sa akin. I was about to unhook ng bra but Khaizer stop me.
"Don't... You're torturing me and you don't know how hard I stop my self not to do anything wifey". Pigil nya sakin.
I looked at him. Ang init pa din ng nararamdaman ko. I sat on his lap then gave him a kiss. Medyo nagulat pa sya pero pagkakuwan ay sinagot na din ang halik na ibinibigay ko.
Unti unti kong inalis ang butones ng shirt nya at ipinalandas ang daliri sa abdomen nya. I heard him moan a bit that makes my body hotter even more.
"I won't be able to stop my self if you continue doing this wifey". Paos nyang sabi.
"You don't need to stop your self". Sagot ko. "Hubby.... "
Tila sya natauhan at maspinalalim ang halik. He unhook my bra and start sucking my breast. I felt the sensation all over my body but I can't do any thing but to grab on his hair.
"Ahhh... Khaizer!" I moaned. I felt his fingers in my panty, at pagkatapos ay tunog ng pagkasira ng tela ang narinig ko.
He stopped and start driving. I felt disappointed. Ngunit napaltan iyon ng saya nang mapansing nasa liblib na lugar na ang kotse.
"I won't let anybody hear your moan. I'm the only one who can hear them". He whispered with a husky voice.
Ilang minuto pa ay nakita ko na lang ang sarili ko na bumabayo sa ibabaw nya. We both move as fast as we can. He's guiding me to thrust his cock deeper as it could.
"Ahh! I'm cumming!" I warned. He didn't say anything but thrust even faster.
"Cum along with me". He huskily whispered until we both reach our climax.
"I love you and I will always do, my wife". He whispered.
----------:)----------
----------:(----------
----------:/----------Sorry na po kung natagalan. Busy kasi back to school tapos naadik pa kay zoro HAHAHA char.
Bumawi naman as exciting part e hehe.
BINABASA MO ANG
Professor Hubby (COMPLETED)
RomanceAno ang gagawin mo kapag ang isa sa mga teachers mo ay asawa mo? Sophie Monterial-Ledezma, a college student, is married with his homeroom teacher, Khaizer Ledezma. People thinks that they're just sharing the same surname and no one thought about...