Professor Hubby (COMPLETED)

21

"Shhh".

Napamulat ako sa boses na iyon ni Ayler. Nakahiga pa ako sa aking kama at antok na nilingon ang pinanggalingan ng boses. It's Ayler beside me and... Khaizer beside him. Nakahiga din silang dalawa na wari mo'y natulog katabi ko. Nang libutin ng aking mata ang kwarto ay tsaka ko lang napagtanto na nasa guest room na ko at wala na sa living room. Nakahiga na din ako sa kama at hindi sa sofa.

"See? Your mommy woke up because of you". Saway ni Khaizer kay Ayler at ginulo ang buhok nito. Umayos ng upo si Khaizer at tumayo na. "I'll just cook our breakfast. Take a shower first".

Tumango naman ako. Sumunod kay Khaizer si Ayler kaya naman naiwan akong mag isa sa kwarto. Bumangon na ako at inayos ang higaan.

When I look at the clock, its already ten in the morning. Dumiretso na ko sa banyo at naligo. Kinuha ko ang bathrobe at sinuot bago lumabas sa banyo.

Nang makalabas ako ng banyo ay tsaka ko lang naalala na wala pala kaming dalang damit dito. Nagsimula na akong magpanick at igaslight ang sarili ko.

Anong gagawin ko? Tanungin ko kaya si Khaizer kung may damit sya ng babae dito? Malay ko ba baka may damit na naiwan ang mga naging karelasyon nya nung hiwalay na kami. Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Khaizer na agad ding sumagot sa tawag.

"Why?" Tanong nya kaagad. "Is there a problem? Do you need anything?"

"Yes. I don't have anything with me. Wala akong kahit na anong damit na pamalit ang nadala dito". Sagot ko. "Baka may damit ng mga naging babae mo ang naiwan dito. Pahiram sana ako".

"I don't have any woman". Matigas na sagot nya na tila galit ang boses. Medyo nakaramdam tuloy ako ng hiya. "But there's a woman clothes in our room. In your closet".

Hindi ko alam kung magrereact pa ba ko nang marinig sa kanya na may damit pa ko dito sa bahay. Hanggang ngayon pala ay naandito pa ang damit ko. Bat di nya manlang tinapon?

Lumabas na ko ng guest room at tinungo ang kwarto nya. Huminga ako ng malalim bago buksan ang pinto. I looked at it's surrounding. Wala pa din syang binabago.

Tinungo ko na ang closet ko noon at laking gulat ko nang makitang kumpleto pa din ang gamit ko doon na para bang nakatira pa rin ako dito. Nang kunin ko ang isa sa paborito kong dress noon ay napakabango nito na parang laging nilalabhan.

Baka pinagamit nya ito noon kaya nilabhan. Hayst, bahala na. Wala naman akong karapatang magalit kung ginamit man to ng mga naging ex nya kung meron man. Ang sabi nya kanina ay wala pero maniniwala ba ko? Malaya sya sa loob ng ilang taon, imposibleng di sya lumandi no kasi lalaki sya and just like what guys said, may pangangailangan sila.

I wore my dress and sandal na naiwan ko din. Kasyang kasya pa rin sakin, mukhang di na nga ko tumangkad. Maiinsulto ba ko?

I accidentally hit a drawer. It's open. Tiningnan ko ang laman nito at natigilan. Nasa loob nito ang... Wedding pictures namin.

Nasa litrato ang nineteen years old na ako. Ako lamang ang nakangiti sa pictures at seryoso naman ang mukha ni Khaizer. He's not happy that time because he's dating a girl and that girl left her because of the wedding. Hindi kami agad nagkasundo ni Khaizer pero naging maayos ang naging pagsasama namin noon.

At lahat yun ay mananatiling nakaraan na lang. Wala na sa plano kong masaktan ulit. Wala na sa plano kong mahalin sya ulit.

Nagsisinungaling ako kung sasabihin kong wala na talaga akong nararamdaman kay Khaizer dahil meron pa. Hindi na nga lang kasing linaw noon. Hindi na ko sigurado ngayon.

I looked another pictures, meron din dito yung picture nung bata pa kami. Then I suddenly remember why I love him before. Kung bakit ko sya hinahabol habol noon.

FLASHBACK

"kuya Khaizer! Laro tayo". Agaw ko sa atensyon ni Kuya Khaizer. Nandito sila ngayon sa bahay namin dahil may pinag uusapan tungkol sa bussiness ang mga magulang namin. I'm just six and he's eleven.

"Ano namang laro ang lalaruin natin?" Tanong nya. Nasa garden kami ngayon. May tent na nakatayo sa tabi namin at puro Teddy Bear sa loob.

"Bahay bahayan. Laro tayong bahay bahayan kuya. Ako yung mommy tas ikaw daddy. Tapos yung mga Teddy Bear ang baby natin". Sagot ko. He looked at me and smile.

"Sorry. Hindi kasi ang naglalaro ng ganya. My parents wants me to read and study. Wala akong oras sa mga bagay na panandalian lang ang kasayahan." He honestly answered. "But, we can play. Wala din naman akong gagawin kaya why not?"

"Thank you kuya! You're the best". Sigaw ko at niyakap sya ng mahigpit. Wala syang oras maging masaya kaya tutulungan ko na lang syang marandaman yun.

END OF FLASHBACK

Hindi ko na tinapos ang pag iisip dahil wala na din naman akong magagawa. He's a cheater. Iyun na ang pinaniniwalaan ko. And loving him again was like giving him a chance to hurt me again.

Lumabas na ko ng kwarto at tinungo ang hapagkainan. Nakaupo na si Ayler kaharap ang mesa at ganun din si Khaizer. Naupo na ako at akmang kukuha ng steak nang ibigay sakin ni Khaizer ang plato nya.

"Eto nang sayo. Nahati ko na yan". Sabi nya. Looked at him na hinahati hati ang steak na nasa plato katapat ko kanina.

"You don't need to do this Khaizer. I'm not your wife anymore. I'm not your responsibility anymore". Sagot ko sa kanya.

"No. You're still my responsibility."

----------:)----------
----------:(----------
----------:/----------

If you have problems, read this;

Life is too short for us to dwell on sadness. Cheer up and live life to the fullest.

When you feel like giving up, remember why you held on for so long in the first place.