Professor Hubby (COMPLETED)

12

"Mommy! Are you done?"

Nasa kusina kami ngayon ni Ayler. Nagluluto ako ng almusal. Hindi ko alam kung kanino namana ng batang to ang pagiging mapili sa pagkain.

Nakapagluto na ako kanina ng hotdog at scrambled eggs pero ayaw nya. Masgusto nya daw ang may sabaw dahil maaga pa. Kaya eto ako ngayon at nagluluto ng sinigang para naman ganahan sya na kumain.

"Kaunti na lang anak". Sagot ko sa kanya. Bigla na lamang syang bumaba sa counter table na ikinauupuan nya kanina at kumuha ng upuan. Itinulak nya iyun sa tabi ko tsaka tumaas dito.

"It looks done na mommy, I want to taste it". He pouted. Paano naman ako makakatanggi kung ang Mukhang to ang magpout sa harap ko. He's so cute and adorable. Pero masnakuha nya talaga ang mukha ng daddy nya.

" here". Kinuha ko ang sandok at kumuha ng kaunting sabaw na mainit na sinigang nakaluluto lamang. Hinipan ko muna ito na makailang beses bago ipinatikim sa kanya.

"It's maasim mommy". Nangangasim ang mukha na sagot niyo sakin. Hindi ko na napigilan ang tumawa dahil sa reaksyon nya at pagtaglish nya. Massanay kasi sa english si Ayler dahil kay Levis na lagi syang inienglish.

" it's sinigang anak. Maasim talaga yan". Sagot ko. Kumuha ako ng kaunting sabaw at tinikman ang luto ko. Sakto lang naman ang lasa nya. Hindi lang siguro sanay si Ayler sa ganitong pagkain dahil spoiled ni Levis at halos puro foreigner foods ang kinakain. Oo, puro imported ang kinakain ni Ayler dahil sa tita nya.

"Maasim mommy, but still yummy! Let's eat na mommy. I'm really hungry". Hinawakan pa nito ang manggas ng damit ko at nagmamakaawa akong tiningnan.

"Sige na anak. Maupo ka na dun." Sagot ko. Tumango naman sya bago bumaba sa upuan at ibinalik ito sa may dinning. Narinig ko pa ang pagtawa nya dahil sa excitement na makakain.

Inihanda ko na ang mga plato namin at kanin bago ilapag ang isang bowl ng sinigang. Naunahan pa ko ni Ayler na kumuha ng ulam at muntikan pa yatang mapaso.

"Its not mommy". He pouted again. I chuckled as I help him. Ako na ang naglagay ng ulam sa kanin nya.

Ayler maybe now a four year old kid. Pero hindi pa rin sya marunong kumain mag isa. Kinakailangan ko pa syang subuan dahil may pagkatamad din ang batang to.

" you're a good chef mommy!" Natawa na lamang ako sa compliment nito. "If I won't be a teacher, I'll be a chef. Teach me how to cook please mommy".

Agad sumagi sa utak ko ang alaala ng pagiging estudyante ko noon. Kung hindi siguro ako nabuntis ay isa na rin akong magaling na chef. Cookery ang paborito ko noon. Hindi lang upang ipagluto ang asawa o DATING ASAWA ko kundi dahil iyun din ang gusto ko.

I like cooking a lot too. Nag iisa lang akong anak kaya ako lang ang kasundo ni mommy sa lahat. Hanggang sa pagluluto ay katulong nya ko kahit may yaya naman kami noon.

"Mommy?" Napabalik lamang ako sa huwisyo nang tawagin ako ni Ayler. "You'll teach me how to cook, right?"

"Yeah. I'll teach this little boy how to cook". Sagot ko sa kanya. Nabakas ko ang pagbabago ng emosyon nya na ikinatawa ko.

" tito Evren told me that I'm a binata na". Sagot naman nya. "I'm not a little boy anymore. I'm a man now".

Hindi ko na napigilan ang pagtawa dahil sa sinagot nito. Ginulo ko ng marahan ang buhok nya na maslalo nyang ikinasimangot.

"Mom, my classmate told me that he looks like his father when his father was young, do I look like dad too when he's young?" Agad akong natigilan sa tanong na iyon ni Ayler.

"Uhmmm". Hindi ko na alam ang isasagot ko sa kanya. Habang lumalaki sya ay maslalo nya lamang hinahanap sakin ang daddy nya. "You should eat now anak, the food will get cold".

Nakalimutan na din ni Ayler ang tanong nya nang ibahin ko ang usapan. Mabilis ko na ding tinapos ang pagkain ko at hinintay na lamang sya na matapos. Sakto naman ang pagbalik nina mommy galing company.

Inayos na nila ang mga papers sa pagreretiro at ang pagsalo ko sa kumpanya. I know that I can't avoid his presence once I step on the company. Pero ginagawa at gagawin ko to para kina mommy.

"Good morning, Mrs. Ledezma". Agad akong natigilan sa bati na iyon ng sekretarya ni mommy.

"I-im no longer a ledezma, just call me Ms. Monterial or call me in my name Sophie". Malamig na tugon ko dito. Agad namang nagbago ang ekspresyon nito na tila nakuha ang ipinupunto ko.

"S-sorry Ma'am Sophie". Paghingi nito ng tawad. Tumango lang ako sa kanya bago derederersong tinungo ang opisina ko.

Iniwan ko muna kina mommy si Ayler. The promised me that they'll take care of my son. I trust them, magulang ko pa din naman sila.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa office aya agad akong naupo sa swivel chair. Tiningnan ko lahat ng papers sa desk and DAMN! Wala akong maintindihan.

Nahihiya ako para sa sarili ko kaya huminga ako ng malalim bago Tumalikod at hinarap ako ng isang glass wall at kitang kita ko ang taas mga maliliit na building at ang mga ilaw dito.

Napabalik lamang ako sa ulirat nang may kumatok sa pinto. Agad akong kinabahan. Sakto naman ang pagpasok ng sekretarya ni mommy. By the way, she's Mrs. Swift.

"Maam, I forgot to tell you na pupunta po dito si Mr. Ledezma dahil ngayon po ang schedule ng pagpaplano about sa bagong project ng company which is yung mall na itatayo sa tagaytay". Paalala nito.

"Mr. Ledezma?" Tanong ko. "Di you mean Mr. Kenji Ledezma?" Tanong ko. It's his father.

"No maam, si Mr. KHAIZER Ledezma po". Sagot nito. Tila natigilan ako sa narinig. Inaasahan ko na naman talaga na magkikita kami pero hindi ko alam na ngayon.

Tanging pagtango lamang ang naisagot ko sa kanya. Kung ano man ang mangyayari, bahala na si batman basta hindi ako rurupok.

"Goodmorning Mrs. Ledezma or should I call you Ms. Monterial". Isang malamig at seryosong boses na nakapagpatigil sa akin at bago ko ito nilingon.

----------:)----------
----------:(----------
----------:/----------

Ready ka na ba?

Ayy hahahahaha, don't know when po ako ulit makakapag update but sana makapaghintay po kayo. Thank you

By the way, can I have a vote? Thank you