İKİ YÜREK (TÖRE )

7.Bölüm (İlk Karşılaşma)

Zelal hanım sabah erkenden kalmış akşam olucak kız isteme isteme merasimi için hazırlıklara şimdiden başlamıştı.
Büyük gelini Evin de kalkmış mutfakta kahvaltı için yardım ediyordu.

Yiğit sabahın bu erken saatlerinde aşağıdan gelen seslerle uyuyamadığı için sinirleri gerilmişti sabah sabah duşa girip duş aldıktan sonra üstünü giyip kahvaltı için aşağıya indi.

Herkes kahvaltı masasında yerini alırken Yiğitin bakışları yanında boş olan sandalyeye kaydı.
Orası biricik kız kardeşinin yeri Şilanindi.
Zelal hanım Yiğite dönüp eğer işin erken biterse şirkete yüzük bakmak için oda gelsin isteyecekti ki oğlunun baktığı yeri görünce gözünden bir yaş düşmüştü.

Sadece bir kızı vardı. Hep hayaliydi kızını terli duvaklı güzel bir düğünle evlendirmek.

-Oğul

Yiğit için artık Şilan yoktu asla affetmiycekti onu ne adını bile duymak istemiyordu.
Annesinin ona seslenmesiyle annesine dönüp

-Efendim ana

-Bugun işini erken bitir nişan alışverişi için sende bize katıl kendi zevkine göre bir yüzük alırsın hemde Bejnayi da görmüş olursun.

Yiğit Bejna ismini duymasıyla masada olan elini yumruk yapmıştı şu iki günde daha kendisini bile görmeden nede çok nefret etmişti Bejnadan adını bile duyunca tiksiniyordu artık.

-İşlerim var ana siz yapın alışverişinizi.

-Yigit sen git istersen ben Jiyan ve Şiyar halderiz .
Yiğit burnundan derin bir nefes verip sakin olmaya çalışıyordu.
Yengesi Evinin " Hem bakarsın ilk görüşte aşık olursun." dedikleriyle daha da gerilen Yiğit artık sinirini dizginliycek gibi değildi.

- Yeter size gelmiyceğimi söyledim sabrımı sınıyorsunuz istediniz.Evlenin dediniz tamam dedim düğün dediniz tamam dedim ama ölürüm de o kızı karım olarak kabul etmem diyip müsade isteyip bir hışımla sofradan kalkıp gitti biraz daha kalsaydı hiç iyi olmazdı.

Devran Ağa " Tamam hanım üstüne gitmeyin o kadar onun için de kolay değildir zamanla alışacaktir."

Zelal hanım giden oğlunun arkasından öylece baktı kocasının dediğiyle gözleri dolmuştu.
Alışmak ne kadar da kolay söylüyordu kocası öyle hiç sormuş muydu şu zamana kadar Zelal hanıma sen alıştın mi diye.

Elif annesinin kucağından inip amcası Şiyarın yanına gidip

-Şiyar amca Yiğit amcam neden şimdi evleniyor.
Ben ona beni bekle ben senin gibi olunca ben seninle evlencektim neden beni beklemedi.
Ben güzel değil miyim çok mu güzel amcamın eşi.

Küçük Elif'in dedikleriyle masada ki gergin ortamı yumuşatmiş herkes küçük cimcimeyi dinliyordu.

-Amcacim sen Yiğit amcanla evlenemezsin o senin amcan olmaz hem zaten sen büyüyene kadar Yiğit amcan yaşlanır bastonla gezer.

Şiyarin dedigiyle herkes gülerek ikiliyi dinliyordu
Elif'in ağlamaklı çıkan sesiyle

-Ama bekliycem demişti amcam.

Şiyar küçük bir kahkaha atıp

-Amacacim üzgünüm ama amcanın eşi senden daha güzel ve onu çok seviyor o yüzden seni beklemedi.

Elif iki elini beline koyup Şiyara göz kaydırıp trip atar gibi

-Bir kere amcam beni çok seviyor ve bana dünyanın en güzel kızı diyor sana inanmıyorum Şiyar amca.

Şiyar meydan okuyan yeğenine bakıp biraz sinir etse bişey olmazdı diyip

-Üzgünüm Elifcim ama amcan evlenince artık sana değil karısina söyliycek .